ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 829

อารมณ์ของหยุนชางและลั่วชิงเหยียนที่มีต่อพระบรมราชโองการนั้น เต็มไปด้วยความเฉยเมยยิ่งนัก ผิดกันกับข้ารับใช้ทั้งหลายที่มีท่าทีตื่นตูม. แต่เดิม. แม้ว่าพวกเขาจะเป็นข้ารับใช้ของจวนรุ่ยอ๋อง หากแต่ฐานะของท่านอ๋องและองค์รัชทายาทนั้น มีความแตกต่างกันเป็นอย่างมาก. ทันทีที่ตัวตนของนายท่านถูกเปิดเผยขึ้นมา ร่างกายของข้ารับใช้ทั้งหลาย พลันตัวแข็งถื่อไปทันที ทว่า อารมณ์กลับแปรเปลี่ยนเป็นปลื่มปิติในทันควัน

หยุนชางได้ยินเรื่องนี้จากภายในห้องแล้ว จึงมิได้เอ่ยกล่าวอะไรออกมามากนัก เพียงแค่แย้มยิ้ม พร้อมเรียกเฉี่ยนจั๋วให้ไปบอกกล่าวกับพ่อบ้านว่า "ให้พ่อบ้านคอยสอดส่องเสียหน่อย. อย่าได้ให้พวกเขาชะล่าใจไปนัก. แม้ว่าจะถูกแต่งตั้งเป็นองค์รัชทายาทแล้ว หากแต่ ก็ยังมีผู้คนคอยจับตาดูพวกเราอยู่มาก ที่คอยจ้องจะจับจุดอ่อนของพวกเราอยู่ นำคำสั่งของข้าประกาศออกไปเสีย ผู้ใดออกไปทำวีรกรรมที่ก่อให้เกิดชื่อเสียงของวังรุ่ยอ๋องเสียหาย ให้ขับไล่ออกได้ทันที "

เฉี่ยนจั๋วรีบร้อนรับคำ พร้อมกระจายคำสั่งออกไป

หลังจากนั้นไม่นาน. ลั่วชิงเหยียนจึงให้คนส่งข่าวมาบอกกล่าวว่า หาตัวองค์หญิงไท่อันพบแล้ว องครักษ์เงากำลังนำตัวนางไปสอบสวนที่จวน จึงมาถามพระชายาว่า สนใจอยากไปพบนางหรือไม่

หยุนชางขมวดคิ้วลงไปชั่วครู่. ภายในใจครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถึงแม้ว่าเป่าเอ๋อร์จะสามารถคลอดออกมาได้อย่างปลอดภัย หากแต่นางจะไม่ยอมให้อภัยองค์หญิงใหญ่ที่ทำให้นางสองคนแม่ลูกตกอยู่ในอันตรายเป็นอันขาด. เพียงพยักหน้าเล็กน้อย พร้อมกล่าวออกมาว่า "ไปบอกกล่าวท่านอ๋องเสียหน่อย ว่าคนให้คนนำตัวนางมาสอบสวนที่เรือนหนานย่วนเสีย. ข้าไม่สะดวกออกไปด้านนอกนัก"

ข้ารับใช้พลันรับคำ พร้อมถอยการออกไปส่งข่าว

ใกล้ยามรับสำรับมื้อค่ำแล้ว. หยุนชางเมื่อตื่นจากยามหลับพักผ่อน. จึงนอนอยู่บนเตียงเพื่อเล่นกับเป่าเอ๋อร์ เมื่อหยุนชางได้ยินคำรายงานของเฉี่ยนจั๋ว ว่าพาตัวองค์หญิงไท่อันมาแล้วนั้น. นางก็มิได้รีบร้อนอันใด เพียงแค่ลุกขึ้นยืนเพื่อสวมใส่อาภรณ์อย่างช้าๆ แล้วจึงสั่งให้ฉินยีเกล้าผมนางเป็นทรงธรรมดา พร้อมสั่งให้คนนำตัวองค์หญิงไท่อันเข้ามา

องค์หญิงไท่อันแปรเปลี่ยนไปมาก ใบหน้าดูอ่อนวัยกว่าแต่ก่อน สวมใส่อาภรณ์ก็แลดูสง่างามขึ้นมาเล็กน้อย มือเท้าล้วนแต่ถูกมัดเป็นอย่างดี อีกทั้งยังมีองครักษ์เงาทั้งสี่คนคุมตัวเดินเข้ามาอีก. เมื่อองครักษ์เงาเดินเข้ามาแล้ว พลางโยนองค์หญิงไท่อันลงกับพื้นทันที องค์หญิงไท่อันพลันหน้านิ่วคิ้วขมวดลง พลันส่งสายตาอาฆาตแค้นจ้องมองไปที่หยุนชาง. หยุนชางที่กำลังขบคิดถึงความไม่แน่นอนว่า องค์หญิงไท่อันมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยหรือไม่ จึงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติไป. หากแต่เมื่อเห็นลักษณะขององค์หญิงไท่อันในยามนี้แล้ว จึงคร้านที่จะเอ่ยปากพูดออกมา

หยุนชางจึงส่งเป่าเอ๋อร์ไปให้แม่นม พร้อมกระซิบบอกกล่าวว่า "อุ้มองค์ชายน้อยลงไปเสีย ดูเหมือว่าเขาจะเริ่มหิวแล้ว"

เมื่อแม่นมเห็นสถานการณ์ภายในห้องแล้ว แม้แต่หัวก็ยังไม่กล้าเงยขึ้นมา จึงได้แต่รีบร้อนถอยกายออกไป

องค์หญิงไท่อันพลันเหลือบไปมองเด็กที่อยู่ในอ้อมกอดของแม่นมนั้น สายตาพลันเบิกโพลงขึ้น พร้อมเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า "นับว่าเป็นโชคดียิ่งนัก ที่ถูกช่วยออกมาได้ไวถึงเพียงนี้ อีกทั้งยังคลอดลูกออกมาอีก. เหตุใดเจ้าถึงไม่ตายอยู่ด้านในไปเสียเล่า ?"

หยุนชางได้ยินองค์หญิงไท่อันกล่าวเช่นนั้น จึงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา แม้ว่าการแต่งกายจะแปรเปลี่ยนไปมาก หากแต่นิสัยสันดานเช่นนี้ก็ยังทำให้ผู้คนเกลียดชังเช่นเดิม หยุนชางโบกมือไปมาอย่างไม่ใส่ใจ "เฉี่ยนจั๋ว. ตบปากนาง"

เฉี่ยนจั๋วเมื่อได้ยินคำพูดขององค์หญิงไท่อันเช่นนั้น จึงอดไม่ได้ที่จะมีน้ำโห เมื่อได้ยินหยุนชางรับสั่งเช่นนี้แล้ว สายตาพลันแปล่งประกายแวววับ พร้อมหัวเราะคิกคักรับคำ แล้วจึงเดินไปยังเบื้องหน้าขององค์หญิงไท่อัน

สีหน้าขององค์หญิงไท่อัน พลันแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย จึงค่อยๆเขยิบกายถอยห่าง หากแต่ฝีปากยังเอ่ยออกมาไม่ขาดสาย "ช่างเหิมเกริมยิ่งนัก เปิ่นกงเป็นถึงองค์หญิง หากเจ้ากล้าลงมือกับเปิ่นกงให้มีรอยแม้แต่นิดเดียวละก็ เปิ่นกงจะสั่งประหารเจ้าเก้าชั่วโคตรเสีย"

"ผัวะ" เสียงตบที่ดังขึ้นมา. เฉี่ยนจั๋วพลันตบเข้าที่ด้านข้างของใบหน้าองค์หญิงไท่อัน. เฉี่ยนจั๋วพลันส่งรอยยิ้มพร้อมกับน้ำเสียงที่เย็นชาออกมา "มิรบกวนองค์หญิงต้องลำบากหรอกเพคะ. ทั้งตระกูลเก้าชั่วโคตรของนู๋ปี๋ในยามนี้. เหลือเพียงนู๋ปี๋เพียงผู้เดียวแล้วเพคะ หากองค์หญิงสามารถละก็ นู๋ปี๋ย่อมรอองค์หญิงมาเอาชีวิตของนู๋ปี๋ได้. หากแต่องค์หญิงย่อมมีเกียรติขององค์หญิงเช่นกัน องค์หญิงย่อมไม่ควรจะมาพูดจาหยาบคายต่อหน้าพระชายาขององค์รัชทายาทเช่นนี้ หากท่านสามารถนำเรื่องนี้ไปกราบทูลต่อฝ่าบาทได้แล้วละก็ นู๋ปี๋จะเป็นผู้รับผิดชอบการกระทำนี้เอง"

องค์หญิงไท่อันพลันชะงักไปชั่วครู่ สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด พร้อมหันกายไปหาเฉี่ยนจั๋วว่า "เจ้าพูดเรื่องอันใดไร้สาระจริง พระชายาองค์รัชทายาทอะไรกัน ?"