Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 127

"เอาอะไรคะ มีไอ้ตัวเล็กของกัปตันอยู่นะ" ฉันเบือนหน้าหนี ก่อนจะเช็ดปากอีกทีเพราะรู้สึกถึงกลิ่นน้ำขาวขุ่นในปาก

"ฉันอยากส่งตัวแทนไปคุยกับลูก อย่าขัดสิ"

"ทำไมคะ..ถ้าขัด จะข่มขืนเจแปนเหรอ?" เขายิ้มที่มุมปากแล้วโอบเอวฉันดึงเข้าไปหา ก่อนที่จะไซร้ตามซอกคอ..และใช้มือดึงสายชุดนอนฉันลงมา

จนมันหล่นฟุบ..ไปอยู่ที่เอว

"อ๊าย กัปตัน! ข่มขื่นเจแปนอีกแล้ว ไม่อายลูกเหรอคะ?" ฉันยกแขนสองข้างบังตัว เพราะนอกจากสายตาเขาที่จู่โจม มือก็เริ่มขยับเขยื้อนตามไปด้วย

"อายทำไม..บางทีไอ้ตัวเล็กอาจจะติดวันที่ฉันข่มขืนเธอก็ได้...ทบทวนเสร็จ เราก็รำลึกความหลังหน่อยเป็นไง"

"ว้าย~ เบาๆสิคะ " ฉันร้องเสียงหลง..เมื่อถูกกัปตันอุ้มขึ้นไปนั่งบนตักโดยไม่ทันตั้งตัว จนหว่างขาขาวใต้ผืนกระโปรง..มันสัมผัสกับแก่นกายที่แข็งผงาดเบื้องล่างนั้น

คือ..ถ้ากัปตันแหวกแพนตี้ฉันออกเมื่อไหร่..มันก็เข้าไปข้างในได้ทันที และยิ่งตอนนี้..เขาขยับมือใหญ่บีบตามต้นขาช้าๆ ก่อนจะเคลื่อนขึ้นมา..เกี่ยวนิ้วเข้าขอบแพนตี้ฉัน...

"จะถอดดีๆหรือให้ฉันกระชากจนขาด..." ?!?

"กะ กระชากเลยเหรอคะ?... ไม่สงสารไอ้ตัวเล็กเหรอ?" กัปตันที่กำลังก้มไซร้ตามอก..เขาเงยหน้าขึ้นมองฉันแวบนึง ก่อนจะไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรทั้งนั้น!..รีบใช้มือใหญ่กระชากแพนตี้ตัวบาง จนมันขาด!! เสียงดังแคว้ก!!~

"กัปตัน!!...ดึงแบบนี้ เอาท่านี้เลยเหรอคะ มันจะเข้าลึกไปไหม?" ฉันรีบทักท้วงเมื่อเขาเริ่มล้วงลงไปข้างล่าง

"รู้น่ะ แทงมาหมดแล้ว..ฉันแค่อยากแกล้งเธอ งั้นนอนลงนะ.." เขาพูดจบก็โอบเอวบางแน่น...ก่อนจะค่อยๆหันไปวางฉันบนเตียง และเข้าแทรกกลางระหว่างขา

กัปตันจับมือฉันขึ้นไปหอม และใช้จมูกเขี่ยตามพวงแก้มช้าๆ ระหว่างที่ปลายจมูกสัมผัส..มือข้างล่างก็ยกขาฉันชันขึ้นมา ก่อนจะกดเอวหนา..พร้อมฝังแก่นกายเข้าไป

ปึก~

"อื้อ อื้ม~ เข้าแล้วค่ะ" เขากอดฉัน แช่ความแข็งแกร่งไว้ครู่นึง ก่อนจะกดเอวเข้าเน้นๆช้าๆ..เว้นที่ว่างไม่ให้ร่างฉันเคลื่อนไหว และกระเพื่อมสั่นไปตามแรง

ฉันจับแขนกำยำ..บีบกล้ามเนื้อเป็นมัดๆเชิดหน้ากัดปาก..เพราะความเสียวสะท้านที่แล่นผ่านไปทั้งตัว. จนตอนนี้ฉันได้ยินเสียงครางเบาๆกับเสียงหายใจหอบข้างๆหู..ที่เขาพ่นออกมาถี่ๆพร้้อมกับเอวที่ร่อนรัวใส่ฉัน

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าส์...สะ..เสียวมากค่ะกัปตัน อ๊ะ อ๋าส์" อกอวบๆแอ่นขึ้นอัตโนมัติ พร้อมๆกับฉันที่แผดเสียงครางออกมา จนกัปตันเขาก้มลงขบเบาๆที่ยอดอกทั้งสองข้าง..ละเลงลิ้นตวัดควบคู่กับการเร่งเอวใส่ฉัน ที่ทั้งเร็วและแรงขึ้นกว่าเดิม

และนั่นมันเหมือนการเผาร่างฉันทั้งเป็น มือที่จับแขนเขา..เปลี่ยนไปขยำผ้าปูทีี่นอนแน่น และอกที่แอ่นก็ตั้งเกร็ง..สู้แก่นกายที่แข็งแกร่งของเขา

จนแล้วจนเล่า ที่ร่างใหญ่โถมเข้าไม่ยั้ง..เขาบีบบั้นท้ายฉัน..บ้างก็เขี่ยตุ่มกระสัน จนฉันที่เกร็งสุดทรมาน..เผลอจิกเล็บลงที่แผ่นหลังเขา

ปึกปึก ปึกปึก ปึก!

"อ๊ะ อ๊าาส์ เบาๆ..สะ..สิคะ อ๊ะ " ปากห้าม..แต่ยกสะโพกขึ้นร่อนรับ ก่อนแก่นความเป็นชายจะผงาดขึ้นทันทีเมื่อฉันส่งนิ้วชี้เขี่ยเบาๆไล่สัมผัส...หยอกล้อไปที่จุกนมเขาทีละข้าง..ทีละข้าง จนกัปตันครางออกมา

"อ่าส์...ทำไมต้องยุ่งกับนมฉัน มัน...ให้ตายสิเจแปน~~ซี๊ด"

"คะ อ๊ะ อ๊ะ ~ กะ..ก็กัปตันยุ่งกับนมเจแปนก่อน อื้อ~กัปตัน... ซีดส์" ฉันกัดปากซี๊ดส์ออกมาอย่างสุดกลั้น เมื่อร่างหนาที่โถมใส่..เขาโน้มลงมาส่งริมฝีปาก ดูดจ๊วบ..ตามยอดอกซ้ายขวา

มือใหญ่ที่ว่างงานก็ยังไม่พอ รีบขยับใช้นิ้วเขี่ยเบาๆจนทำฉันเสียวกระเส่าเกร็งวูบวาบ..มันร้อนไปตามท้องน้อยจนถึงแก่นสาวที่เขาเฝ้าทรมาน

จนไม่นาน..โพรงสาวที่รับสัมผัส มันกระตุก ตุบๆ ตอดเขาไปหลายที

เสียงหายใจหอบถี่ๆกับเสียงน้ำที่ฉันปล่อยเปียกไปตามแก่นกาย มันดังไม่เท่าเสียงหัวใจเขาตอนนี้

ที่มันเต้นตึกๆ ตึกๆ เพราะความเหนื่อยหอบที่เขาร่อนเอวถี่ ก่อนสุดท้าย..กัปตันจะเหยีดตัวตรงจับเข่าสองข้างฉันบีบและร่อนเอวพริ้วๆเน้นๆ เร่งทุกอย่างอย่างไม่ใจเย็น จนเขาถึงฝั่งกระตุก ตุบๆใส่ฉัน

"อ๊ะ! /อ่าส์..." ฉันหลับตาลงช้าๆเมื่อเขาสิ้นฤทธิ์แล้วถอดมันออกมา ก่อนจะผล็อยหลับไปพร้อมกับเขา..ที่ล้มตัวนอนข้างๆจนเช้า

ตื่นมาก็เห็นกัปตันเขาหลับทั้งๆที่จับมือฉันอยู่ ..เอาอีกแล้ว สงสัยเมื่อคืนเขาแอบดมมือฉัน

ฉันถอนหายใจเฮือกนึง..นั่งมองเขาหลับอยู่สักพัก ก่อนจะค่อยๆแกะมือตัวเองออกมา..แล้วลุกขึ้นจากเตียงรวบผม และเดินไปเข้าครัวเตรียมอาหารเช้าให้เขา