Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 148

"ไม่เอา..มันบ่อยไป! ปล่อยเจแปนนะคะ" ฉันหยัดตัวขึ้นจะหันไปผลักเขา แต่มือที่กำลังจับบั้นท้ายก็รีบกดหลังฉันลงอีก

"นิ่งๆ..จะได้ไม่พลาดแทงลึก"

"กัปตัน..."

"ชู่ว..เดี๋ยวลูกตื่น" ฉันหลับตาลง..อยากจะร้องไห้ฮือๆให้เขาตกใจก็บีบน้ำตาไม่ทัน เพราะคนข้างหลัง..เริ่มถูแก่นกายตามแยกสวาทช้าๆ ขึ้นลง..ขึ้นลง และดันฟรึบเข้ามา

"อ๊ะ..." ฉันรีบใช้มือค้ำขอบโต๊ะ เงยหน้ามองตัวเองผ่านกระจกที่สะท้อนไปถึงข้างหลัง ก่อนจะเห็นคุณกัปตัน..เขาก้มมองแก่นกายที่สอดใส่ฉัน และค่อยๆร่อนเอวหนาเว้นระยะห่าง...

เขาร่อนช้าๆช้าๆเข้ากลางกลีบกุหลาบที่โอบรัด มือสองข้างก็รั้งสะโพกฉันไปด้วย

"อ่าส์..."

"อย่าทำแรงนะคะ..อื้อ กะ กัปตัน..อย่าแรงนะคะ" เขาพยักหน้าเบาๆตอบ จะกี่ครั้งที่เอวหนาร่อนใส่..เสียงครางทุ้มก็ดังสลับขึ้นมา พอๆกับฉันที่ทั้งกัดปากกัดฟันก้มหน้า..มือที่ค้ำก็ปัดป่ายเอื้อมไปจับมือเขาทุกครั้งเมื่อฉันตัวสั่นเพราะเอวหนา จนตอนนี้แก่นกายที่ฝังในโพรงสาวทำฉันบีบรัด..และเกร็ง ราวกับตัวเองจะเสร็จเร็วๆนี้

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะๆ อ๊า...กัปตันขา" ฉันผงกหัวขึ้นลง..เพราะทั้งเสียวทั้งสั่น ถึงจะถูกเร่งจังหวะเร็วขึ้น..เร็วขึ้นก็ตามแต่ระยะห่างเนินชายก็ยังถูกเว้นไว้ จนตอนนี้ฉันเห็นเขายั้งแรงจนเหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้น แต่สายตาที่ปรือมองตรง..ก็ยังคงมองฉันผ่านกระจกใส

"อ่าส์ นะ..เหนื่อยชิบ..และเสียวชิบ" นี่สินะ..สาเหตุที่ลักหลับฉัน..แล้วหลับเป็นตาย เขาเหนื่อยที่ยั้งแรงนี่เอง

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ งะ..งั้นก็พอสิคะ พอออ~ เสียวจะตายแล้วค่ะ" เขาไม่ตอบและไม่หยุด แถมโน้มลงมาประคองแก้มฉัน..ให้หันไปจูบอย่างเร่าร้อน ตอนนี้เราทั้งตัวติดกันทั้งเสียดสีจนครางหายใจหอบ..ถึงริมปากจะถูกกัปตันครอบครอง ฉันก็ครางอู้อี้ออกมาอย่างสุดทน~

"อื้อ~~" เมื่อถอนจูบปล่อยริมฝีปากเป็นอิสระ กัปตันก็ถอดแก่นกายออกมา ก่อนเขาจะอุ้มฉันขึ้นไปนั่งบนโต๊ะเครื่องแป้ง..และยกขา ดันแก่นกายใหญ่ยาวนั้นเข้ามามิดด้าม

"กัปตัน..อ๊า กระจกจะแตก " ฉันรีบจับไหล่ปราม เพราะจังหวะที่โดนดันกระแทก โต๊ะที่ฉันนั่งมันขยับตามไปด้วย

"ดูดิ๊..กระจกกับฉัน อะไรจะแตกก่อนกัน" เขาก้มกระซิบข้างๆหูบอกฉัน ก่อนจะบดเอวช้าๆเนิบๆใส่ร่างบาง..ที่กำลังเอียงคอครางออกมา

จากนั้นเขาก็เร่งใส่ฉันอีกครั้ง..อีกครั้ง เร่ง..ถี่ๆและก้มจูบริมฝีปากที่เผยอคราง..ก่อนจะเขาก็โอบเอวอุ้มฉันเดินตรงออกจากห้องแต่งตัว

"อื้อ~ ไปไหนอีกคะ..กลัวตก"

"ไม่ตก.." ถึงเตียงนอนนุ่มกัปตันก็ค่อยๆวางฉันลง เมื่อแรงโน้มถ่วงดึงล่างฉันลงเตียงปุ๊บ..เขาก็ร่อนเอวพริ้วๆดิ่งเข้าจู่โจมทันที

ความเสียวที่แผ่ซ่านสอดเข้าเร็วถี่ มันหวิวตามหน้าท้องจนร้อนเร่าไปทั้งตัว ฉันเสียว..เสียวมากๆถึงคนที่ทำอยู่จะดูเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม..ตอนนี้ฉันสุดจะทนแล้ว~

ฉันใช้มือสองข้างจับเอวเขา ทั้งจับทั้งดันแรงๆและถี่กว่าเดิมอีกหลายเท่า ก่อนจะแผดเสียงครางสุดแสนกระเส่า...เรียกเขาเหมือนคนใกล้ขาดใจ

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะๆๆ กัปตัน~~ อ๊า!!!" ฉันปล่อยมือกุมขมับทันที..เมื่อทุกอย่างข้างในทนไม่ไหว มันกระตุกตุบๆเบาๆแต่ทำฉันหมดแรงหอบหายใจ ทรุดนอนบนเตียงใหญ่ที่มีร่างเขาครอบครอง

และแล้วร่างใหญ่ก็ไม่หยุดนิ่ง..เขาขยับออกแล้วก้มลงไปกลืนกิน ละเลงลิ้นตามแยกเปียกแชะฉัน

ให้ตาย ให้ตาย~~ ให้ตาย~~ ฉันเพิ่งเสร็จ...คุณพระ!

"กะ..กัปตัน ฮะฮืออออ...." มีเสียงจ๊วบ~ดังขึ้นตอบ ..เพราะเขาก้มดูดตุ่มกระสัน ก่อนจะตวัดลงลิ้นเล่นพัลวัน และไม่นานร่างใหญ่ก็หยัดตัวขึ้นอีกครั้ง..แล้วจับแก่นกายเสียบเข้าไป!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน