Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 78
สรุปบท BAIMAI | ตุนก่อนบิน...: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน
สรุปตอน BAIMAI | ตุนก่อนบิน... – จากเรื่อง Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน โดย โนเนจัง
ตอน BAIMAI | ตุนก่อนบิน... ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน โดยนักเขียน โนเนจัง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
"กูกับมึงได้ตบกันบนรถเร็วๆนี้แน่ ถ้ามึงไม่ปลดล็อครถให้กู-_-" พอก้านแก้วปลดล็อกให้ฉันลง มันก็โบกมือบ้ายบายและหัวเราะสะใจ จนฉันต้องปิดประตู ปึก!! ใส่หน้ามันทันที
แม่ง คนรอบข้างกูไม่ปกติสักคน หมอตุ๊ดก็ด้วย!
พอฉันขึ้นมาบนห้องก็รีบอาบน้ำนอน ก่อนจะตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตีสองกว่าๆ เพราะไคล์เขาบินช่วงนั้น แต่หัวถึงหมอนดึงผ้าห่มไม่ทันได้ปิดตาหลับ ไคล์เขาก็โทรวีดีโอคอลมาหาฉันแล้ว
LINE ~ KAI Video Calling ~
ฉันกดรับรอภาพโหลดสักพัก ก็เห็นเขาใส่ชุดนักบินเตรียมพร้อม และกำลังจัดเนคไทส่องกระจกอยู่ไกลๆ เอ่อ..จะโทรหากูเพื่อแต่งตัวให้ดู?!
"ไคล์ -_-" พอฉันเรียกเขาถึงรีบหันมา ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ไปคุยแล้วส่งยิ้มจนตาหยีให้
(จะนอนรึยัง^^)
"กำลังจะนอน อยู่ไหน? อยู่คอนโดรึป่าว?"
(ป่าว อยู่บ้าน..อยากเห็นหน้าใครบางคนก่อนบิน เดี๋ยวขับรถไปหานะ)
ฉันเหลือบดูนาฬิกาบนหัวเตียงแวบนึง พอเห็นว่าเพิ่งสี่ทุ่ม..ก็รีบพยักหน้าตอบเขาไป จนเห็นไคล์เดินอยู่ในบ้าน มีเสียงลากกระเป๋ายาวๆไปขึ้นรถ
(ขึ้นรถแล้ว ^^) รายงานทุกอย่าง ฉันคิดว่าคงอีกนานจึงตั้งโทรศัพท์บนหมอน แล้วนอนตะแคงดูเขา
"ขับรถดีๆ วางก่อนไหม?-_-"
(ไม่วาง ป้าหิวรึป่าว? อยากกินอะไร? แถวนี้มีร้านนมสด กับขนมปังอบไอน้ำ อร่อยนะ^^)
ไคล์วางโทรศัพท์ที่หน้าปัดรถ แล้วขับไปพูดไป บ้างก็เหลือบมองฉันด้วย
"ไม่เอา ไม่หิว" ฉันตอบเสียงเอื่อยๆเพราะตอนนี้ง่วงจนลืมตาไม่ขึ้นแล้ว
(ง่วงเหรอ? นอนก่อนเลย แต่ขอรหัสผ่านห้องให้ผมด้วยนะ ^^)
"อื้อ 0605xx" ฉันให้ไปอย่างไม่ลังเล เขาจะเข้ามาทำอะไรก็ทำ..ฉันนอนรอ แต่ไคล์เขากลับขมวดคิ้วใส่จอโทรศัพท์ซะงั้น
(วันเดือนปีเกิดผมนี่ ใจตรงกันชะมัด..ห้องผมก็วันเดือนปีเกิดป้า^^)
จริงดิ!! ฉันดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดแก้มแดงๆของตัวเอง โอ้ย..ถ้ากูสำคัญไม่จริง เขาไม่ใช้วันเดือนปีเกิดกูตั้งรหัสหรอก -///-
(ไม่ใช่แค่รหัสห้องนะ บัตรเอทีเอ็ม บัตรทุกบัตร ทุกๆอย่างที่มีรหัสในชีวิตผม...วันเดือนปีเกิดป้าหมดเลย^^)
ฉันรีบปิดกล้องแล้วแดดิ้นกรีดร้องบนเตียง ก่อนจะได้ยินเสียงเรียกของเขาอีกครั้ง
(หายไปไหนแล้ว...ป้าครับ) หือ! น่ารักจัง ทำไมต้องทำเสียงอ้อนกูด้วย \\\"ยะ ยังอยู่ แค่หลบไปเขิน...-////-"
(ไม่ต้องหลบ หลบไม่ได้ ..นอนรอนะ เดี๋ยวผมขึ้นไป^^) ฉันกัดผ้าห่มแล้วพยักหน้าตอบ ตอนนี้ความง่วงความเหนื่อยมันหายไปหมดแล้ว เพราะฉันใจจดใจจ่อ...จะฟังแค่เสียงกดรหัสหน้าห้อง
จนสักพักฉันก็ได้ยินเสียงกดติ๊ดๆ และเสียงเปิดประตูเข้ามา จึงรีบพลิกตัวนอนตะแคงแกล้งหลับ แอบอยากรู้...ว่าไคล์จะทำอะไรฉัน
แล้วฉันก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องนอน เสียงวางของบนโต๊ะ จนไปถึงฟูกยุบลง กลิ่นหอมที่ใกล้เข้ามาเรืื่อยๆ กำลังทำใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ และสุดท้ายปลายจมูกโด่งก็จรดลงมา...หอมแก้มฉันฟอดนึง
ฟอด~
"หลับรึยังคับ?" ฉันทำอู้อี้พลิกตัวกลับไปหาเขา พอหันไปก็เจออกกว้างๆของไคล์ ที่นอนตะแคงรอสวมกอดฉันอยู่
หอมจังผู้ชายตัวหอมของฉัน
"อื้อ~กำลังจะนอน ขึ้นมาแบบนี้เสื้อไม่ยับเหรอคุณกัปตัน" ฉันกระตุกเนคไทคถาม จนเจ้าของเนคไทคก้มลงกระซิบข้างหู
"ถ้ากระตุกอีก ป้านั่นแหละจะยับ^^" ฉันเอียงคอหวิวๆขนลุกซู่ไปทั้งตัว ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปเห็นหน้าหล่อๆที่เซ็ทผมพร้อมบินของเขา แล้วอดยิ้มไม่ได้...
ฉันยิ้มอีกแล้ว ก็ไคล์หล่อชะมัด..ไว้ฉันมั่นใจ ฉันขอเขาเป็นแฟนแน่นอน กลัวคนอื่นแย่งชิบ
"อื้อ! คะ..คนหื่น"
"ผมหื่นกับป้าคนเดียวได้ไหม" ฉันไม่ตอบ กัดปากขยับบั้นท้ายไปมา ก่อนจะดึงเสื้อเชิ้ตเขาออกจากแขนกำยำสองข้าง แล้วโยนพาดไปที่เก้าอี้
"เอาสิ หื่นและเอาฉันคนเดียว..ห้ามเอาใคร" และรอยยิ้มของเจ้าของนิ้วที่สอดใส่..ก็เผยออกมา เขากระตุกปลายนิ้วเกี่ยวน้ำหวานออกมาชะโลมช้าๆจนเร็วขึ้น
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา ไคล์ ไคล์..." เมื่อโพรงสาวกระตุกตอดรัด เขาก็เกี่ยวนิ้วตามจังหวะตุบๆ และดึงพรวดออกมา
ก่อนจะลุกขึ้นถอดกางเกงไปพาด แล้วหันมาเกี่ยวรั้งสองขา...ดึงฉันไถลไปปลายเตียง
ไคล์จับขาฉันแยกออกแล้วโน้มดันมันเข้ามาทันทีเมื่อเนินชายแนบชิด ..ความแข็งของเอ็นอุ่นๆ ทำฉันเจ็บแปลบจนกำผ้าห่มผืนหนาแอ่นอกตั้งๆขึ้นมาทันที เมื่อเขาดันเข้ามา ปึก!
"อื้อ!!" ครั้งที่สองของวัน...แต่ฉันก็ยังสู้ ฉันรีบยกขาเกี่ยวเอวเขา แล้วส่งมือลูบไล้แผงอกกับจุกสีชมพู กัดปากส่งสายตาอ้อนขึ้นไป
"โอ้ย...เซ็กซี่เกินไปแล้วครับ" เขาพูดเสียงแหบพล่าพลางร่อนเอวหนาเข้าใส่ มือว่างก็เค้นสองเต้าเขี่ยยอดถันสีหวานไปเรื่อยๆไม่หยุดนิ่ง
จนร่างเล็กที่สั่นกระเพื่อมตามแรง ขวานกระชากผ้าปูที่นอนกำแน่น ก่อนจะงอตัวงอขา..เผยอริมฝีบาง ขบกัดครางกระเส่าออกมาสุดกั้น
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะส์ เสียว สะ..เสียว อื้อ~~" ฉันหูดับตาพล่ามัว ยิ่งเขาจับขาขึ้นพาดบนบ่าแกร่งและโถมกระแทกแรงๆ ฉันยิ่งแผดเสียงครางสุดปรารถนา จนกัปตันหนุ่มลดขาลงจากบ่า...แล้วก้มมองจังหวะที่สอดใส่ของตัวเองช้าๆ..ดันเอวเนิบนาบบดเข้าไปทั้งลำ
"อ่าส์..ของป้าสวยมาก" ฉันหลับตาปี๋เอามือปิดหน้า รู้สึกเขินนิดๆ เมื่อเขาเพ่งมองสองกลีบกุหลาบอยู่แบบนั้น ก่อนจะตกใจสะดุ้งอีกครั้งพร้อมอกกระเพื่อมสั่น เมื่อเขาเขี่ยนิ้วโป้งบี้ถี่ๆตามตุ่มกระสัน..แล้วร่อนเอวใส่ฉันรัว
ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก!!
"อ๊าาาาาส์ อ๊ะ อ๊ะ ไคล์! ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว! ไคล์!"
แล้วเสียงกรีดร้องหายใจหอบเฮือกสุดท้ายก็เงียบกริบ เมื่อฉันร่อนเอวกระตุกตุบๆรัดแก่นอุ่นในกายแน่น พร้อมๆกับเขาที่หายใจถี่แรง รีบหยัดเอวหนาใส่ฉัน และฉีดน้ำอุ่นๆพวยพุ่งออกมา
"อ่าส์!!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน