Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 78

"กูกับมึงได้ตบกันบนรถเร็วๆนี้แน่ ถ้ามึงไม่ปลดล็อครถให้กู-_-" พอก้านแก้วปลดล็อกให้ฉันลง มันก็โบกมือบ้ายบายและหัวเราะสะใจ จนฉันต้องปิดประตู ปึก!! ใส่หน้ามันทันที

แม่ง คนรอบข้างกูไม่ปกติสักคน หมอตุ๊ดก็ด้วย!

พอฉันขึ้นมาบนห้องก็รีบอาบน้ำนอน ก่อนจะตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตีสองกว่าๆ เพราะไคล์เขาบินช่วงนั้น แต่หัวถึงหมอนดึงผ้าห่มไม่ทันได้ปิดตาหลับ ไคล์เขาก็โทรวีดีโอคอลมาหาฉันแล้ว

LINE ~ KAI Video Calling ~

ฉันกดรับรอภาพโหลดสักพัก ก็เห็นเขาใส่ชุดนักบินเตรียมพร้อม และกำลังจัดเนคไทส่องกระจกอยู่ไกลๆ เอ่อ..จะโทรหากูเพื่อแต่งตัวให้ดู?!

"ไคล์ -_-" พอฉันเรียกเขาถึงรีบหันมา ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ไปคุยแล้วส่งยิ้มจนตาหยีให้

(จะนอนรึยัง^^)

"กำลังจะนอน อยู่ไหน? อยู่คอนโดรึป่าว?"

(ป่าว อยู่บ้าน..อยากเห็นหน้าใครบางคนก่อนบิน เดี๋ยวขับรถไปหานะ)

ฉันเหลือบดูนาฬิกาบนหัวเตียงแวบนึง พอเห็นว่าเพิ่งสี่ทุ่ม..ก็รีบพยักหน้าตอบเขาไป จนเห็นไคล์เดินอยู่ในบ้าน มีเสียงลากกระเป๋ายาวๆไปขึ้นรถ

(ขึ้นรถแล้ว ^^) รายงานทุกอย่าง ฉันคิดว่าคงอีกนานจึงตั้งโทรศัพท์บนหมอน แล้วนอนตะแคงดูเขา

"ขับรถดีๆ วางก่อนไหม?-_-"

(ไม่วาง ป้าหิวรึป่าว? อยากกินอะไร? แถวนี้มีร้านนมสด กับขนมปังอบไอน้ำ อร่อยนะ^^)

ไคล์วางโทรศัพท์ที่หน้าปัดรถ แล้วขับไปพูดไป บ้างก็เหลือบมองฉันด้วย

"ไม่เอา ไม่หิว" ฉันตอบเสียงเอื่อยๆเพราะตอนนี้ง่วงจนลืมตาไม่ขึ้นแล้ว

(ง่วงเหรอ? นอนก่อนเลย แต่ขอรหัสผ่านห้องให้ผมด้วยนะ ^^)

"อื้อ 0605xx" ฉันให้ไปอย่างไม่ลังเล เขาจะเข้ามาทำอะไรก็ทำ..ฉันนอนรอ แต่ไคล์เขากลับขมวดคิ้วใส่จอโทรศัพท์ซะงั้น

(วันเดือนปีเกิดผมนี่ ใจตรงกันชะมัด..ห้องผมก็วันเดือนปีเกิดป้า^^)

จริงดิ!! ฉันดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดแก้มแดงๆของตัวเอง โอ้ย..ถ้ากูสำคัญไม่จริง เขาไม่ใช้วันเดือนปีเกิดกูตั้งรหัสหรอก -///-

(ไม่ใช่แค่รหัสห้องนะ บัตรเอทีเอ็ม บัตรทุกบัตร ทุกๆอย่างที่มีรหัสในชีวิตผม...วันเดือนปีเกิดป้าหมดเลย^^)

ฉันรีบปิดกล้องแล้วแดดิ้นกรีดร้องบนเตียง ก่อนจะได้ยินเสียงเรียกของเขาอีกครั้ง

(หายไปไหนแล้ว...ป้าครับ) หือ! น่ารักจัง ทำไมต้องทำเสียงอ้อนกูด้วย \\\"ยะ ยังอยู่ แค่หลบไปเขิน...-////-"

(ไม่ต้องหลบ หลบไม่ได้ ..นอนรอนะ เดี๋ยวผมขึ้นไป^^) ฉันกัดผ้าห่มแล้วพยักหน้าตอบ ตอนนี้ความง่วงความเหนื่อยมันหายไปหมดแล้ว เพราะฉันใจจดใจจ่อ...จะฟังแค่เสียงกดรหัสหน้าห้อง

จนสักพักฉันก็ได้ยินเสียงกดติ๊ดๆ และเสียงเปิดประตูเข้ามา จึงรีบพลิกตัวนอนตะแคงแกล้งหลับ แอบอยากรู้...ว่าไคล์จะทำอะไรฉัน

แล้วฉันก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องนอน เสียงวางของบนโต๊ะ จนไปถึงฟูกยุบลง กลิ่นหอมที่ใกล้เข้ามาเรืื่อยๆ กำลังทำใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ และสุดท้ายปลายจมูกโด่งก็จรดลงมา...หอมแก้มฉันฟอดนึง

ฟอด~

"หลับรึยังคับ?" ฉันทำอู้อี้พลิกตัวกลับไปหาเขา พอหันไปก็เจออกกว้างๆของไคล์ ที่นอนตะแคงรอสวมกอดฉันอยู่

หอมจังผู้ชายตัวหอมของฉัน

"อื้อ~กำลังจะนอน ขึ้นมาแบบนี้เสื้อไม่ยับเหรอคุณกัปตัน" ฉันกระตุกเนคไทคถาม จนเจ้าของเนคไทคก้มลงกระซิบข้างหู

"ถ้ากระตุกอีก ป้านั่นแหละจะยับ^^" ฉันเอียงคอหวิวๆขนลุกซู่ไปทั้งตัว ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปเห็นหน้าหล่อๆที่เซ็ทผมพร้อมบินของเขา แล้วอดยิ้มไม่ได้...

ฉันยิ้มอีกแล้ว ก็ไคล์หล่อชะมัด..ไว้ฉันมั่นใจ ฉันขอเขาเป็นแฟนแน่นอน กลัวคนอื่นแย่งชิบ