ตอน BAIMAI | อิไม้อกหัก จาก Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
BAIMAI | อิไม้อกหัก คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน ที่เขียนโดย โนเนจัง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ฉันนอนปาดเหงื่อบนเตียงข้างๆไคล์ เรื่องกินกันถ้ามีบัตรสะสมแต้มเหมือนชานมไข่มุก กูคงได้ฟรีไปหลายแก้ว เพราะตั้งแต่กลับจากบริษัทบอกตรงๆยังไม่ทันได้ล้างหอย เอ้ย ล้างหน้า...ไคล์เขาก็เล่นงานฉันเลย
"เหนื่อย พอแล้วนะ..." ฉันนอนหอบ และเหลือบมองเขาแวบนึง
"พอก็พอ ผมก็เหนื่อยเหมือนกัน^^" ทำไมรู้สึกดีใจที่ได้ยินคำนี้วะ
ฉันจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำ จะบอกอะไรให้..พอตกลงคบเป็นแฟนฉันก็สิงอยู่แต่ห้องไคล์ เราตื่นพร้อมกัน นอนพร้อมกัน เสร็จพร้อมกัน..วนเวียนอยู่แบบนี้ เพราะไคล์เขาไม่ค่อยมีบินก็เลยเปลี่ยนจากขับเครื่องบิน..มาขับรถให้ฉันแทน เขาดุฉันเรื่องขับรถเร็ว คนอื่นฉันอาจจะเถียงนะ..ว่าเรื่องของกู แต่นี่ผัว..ไม่อยากพูดมากยอมๆไป
แต่ขณะที่ฉันกำลังอาบน้ำ อยู่ๆไคล์เขาก็เคาะประตูเรียก
ก้อก ก้อก ก้อก..
"ที่รัก..ไอ้ไม้มา" มือที่ยีผมสระหยุดชะงักทันที มันมาทำไมวะ?! ร้อยวันพันปีไม่เคยมาหาเพื่อนหาฟูง มาทั้งทีมาตอนที่กูอยู่ด้วย ถ้าอิไม้เอาเรื่องไปบอกพ่อ..ว่าพี่สาวคนโตอยู่กินกับผู้ชาย พ่อบ่นฉันยับแน่!
"อื้อ มาทำไม" ฉันถามแล้วสระผมต่อ
"ไม่รู้ หน้าเครียดๆ ผมออกไปคุยกัับมันที่โซฟานะ"
"อืม ไปสิ" ฉันตอบผ่านๆแล้วอาบน้ำสระผมต่อ เสร็จแล้วก็เดินออกมาหยิบผ้าเช็ดผม สวมชุดนอนเรียบร้อยๆ..จะได้ไม่ดูเป็นผู้หญิงร่านรัก และสิ่งสำคัญที่จะต้องทำต่อจากนี้คือ!...เอาหูแนบประตูเสือก
อิไม้ : ก็กูไม่เคยมีแฟน แม่ง..เซ็งว่ะ เครียด
ไคล์ : แล้วเจแปนไปไหนล่ะ ยังอยู่ห้องมึงไหม?..ถ้าอยู่กลับไปมึงลากขึ้นเตียงเลย ง้อๆอ้อนๆเดี๋ยวก็หาย
ดูแฟนฉันแนะนำดิ โถ่..ไคล์แนะนำแบบนี้ดีมาก กูจะได้ระวังตัวเอง
อิไม้ :อยู่อะไร ขอกูห่างก็เก็บของกลับคอนโดเลย กูผิดเองล่ะ หัวร้อนใส่เจแปนบ่อย เอาเหล้ามาแดกดิ๊
ห้องแฟนฉันนะไม่ใช่โรงเหล้าแสงจันทร์ คิดจะสั่งก็สั่ง! ไล่มันกลับไปเลยไคล์
ไคล์ : มึงไปหากินเองเปลืองเหล้ากู แต่เอาจริงๆถ้ามึงยังเป็นแบบนี้ มึงได้เสียแฟนแน่
อิไม้ : กูต้องทำไงวะ กูพยายามควบคุมอารมณ์นะเว้ย แต่แฟนกูซื่อบื้อเงอะงะน่าด่า กูคิดว่ามึงเข้าใจกูนะ..แฟนมึงก็ซื่อบื้อ
อิต้นไม้ อีน้องเลวววววววว!!! ทำไมต้องพาลมาด่ากูด้วย ฉันรีบหยิบโทรศัพท์มาอัดเสียงไว้ทันที เห็นมันพร่ำเพ้อแบบนี้แล้วสะใจ และถ้ามันด่าฉันอีกคำนะ..ฉันจะอัพลงเฟสแท็กเครือญาติให้หมด!
ไคล์ : อย่าลามปามถึงแฟนกู เป็นยังไงกูก็เลือกของกู แล้วมึงน่ะเลือกเจแปนมาเพราะชอบเขาตั้งแต่แรก..ก่อนคบก็คุยมาก่อนด้วย เจแปนก็เงอะงะมาแต่ไหนแต่ไร ทำมาบ่น
อิไม้ : ก็ใช่ไงวะ เงอะงะซื่อบื้อหัวอ่อน กูชอบเจแปน เพราะแบบนี้ล่ะหลอกง่ายดี
ไคล์ : เออ สรุปมึงชอบให้แฟนอยู่ใต้อำนาจสินะ..
ฉลาด แฟนกูค่ะแฟนกู รวบตึง..ไม่ต้องให้มันพูดมาก ส่วนอิไม้ไม่ใช่น้องฉันเพราะมันโง่! นิสัยไม่ดีอีกต่างหากชอบด่าเจแปน ตอนอยากได้เขาไม่คิด...
อยากได้?!! เฮ้ยๆฉันลืมจัดการเรื่องนี้เลย พึ่งนึกได้..ว่าอิไม้มันข่มขืนเจแปน ได้เขามาด้วยวิธีสกปรก มันยังจะด่าเขาซื่อบื้อเงอะงะอีก
อิไม้ : ไม่เชิงว่ะ แต่กูอยากดูแลมากกว่า.. อ้าวเจ๊-_-
ต้นไม้เงยหน้าขึ้นทันที..เมื่อฉันเปิดประตูออกไป แล้วยืนกอดอกมองหน้ามัน
"อกหักเหรอ?" ฉันถามตรงๆ พร้อมกับยิ้มที่มุมปาก.. จนน้องชายตัวดีเบือนหน้าหนีไปอีกฝั่งและตอบเบาๆ
"ป่าว แค่ห่างกัน-_-"
"สมน้ำหน้า! ดูปากฉันนะต้นไม้...สม-น้ำ-หน้า" ไคล์หัวเราะแล้วตบโซฟาชวนฉันไปนั่ง ส่วนอิต้นไม้นั้น..นั่งหน้างอคอตกยิ่งกว่าปลาทูในเข่ง
"อย่าซ้ำเติมสิวะ..แค่นี้ก็เครียดจะตายอยู่แล้ว"
"รู้แล้วเจ๊ กำลังพยายามอยู่..พรุ่งนี้ผมมีบินอีกแม่ง เครียดชิบ" พูดจบก็เหมือนนึกได้ อิไม้เงยหน้าขึ้นมองไคล์ทันที
"มึงว่างไหมวะไอ้ไคล์ เอาไฟลท์กูไปหน่อย กูบินไม่ไหวว่ะ ปวดหัว"
"กูไม่ว่าง ต้องขับรถรับส่งแฟน" น่ารักชะมัด ลาออกมาขับรถให้ฉันไหมล่ะ เดืือนละล้านก็จ่ายไหว..ถ้าคนขับรถหล่อและเอวดีขนาดนี้
สรุปไคล์รับไฟลท์ต้นไม้นั่นแหละ เขาสงสาร..แถมวันนี้น้องชายฉันยังขอนอนด้วยอีก มันบอกว่าเหงา..กลับไปอยู่ห้องคนเดียวแล้วจะเป็นบ้า ฉันน่ะ..อยากสวีทกับแฟนไล่น้องไปนอนห้องข้างบน มันก็ไม่ยอม !! แถมขู่ว่าจะฟ้องพ่ออีก!
แต่ตื่นเช้ามาฉันไม่เจอต้นไม้แล้ว ไคล์ก็ด้วย..ไคล์เขาคงไปบินแหละ..แต่อิไม้นี่สิมันหายไปไหน? ฉันไม่สบายใจเป็นห่วงน้องมาก เพราะโทรหาก็แล้ว...ไปหาที่คอนโดก็แล้วไม่เห็นวี่แววเลย จึงตัดสินใจกลับบ้านพ่อแม่ อยากไปฟ้องเรื่องมันอกหักและปรึกษาหน่อย
แต่ไปถึง!..ฉันกลับเจอเจแปนนั่งกินข้าวกับพ่อแม่!! แถมพ่วงหมอฮาวายด้วยอีกคน
เอ่อ ยังไงวะ?!..เจแปนมาพอเดาได้ว่าเรื่องอะไร แต่หมอฮาวายมาทำไม?
"อ้าวใบไม้ มากินข้าวลูก^^" ฉันเดินไปใกล้ๆแล้วรับไหว้เจแปน ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้นั่งข้างๆพ่อ...
"มาทำไม ไม่สิ...มาได้ยังไง-_-?" เจแปนยิ้มแต่ตาดูเศร้าๆ
"แม่อยากเจอผู้ใหญ่ฝั่งเจแปนน่ะลูก...เผื่อได้ตบแต่งกันเร็วๆนี้ ไม่คิดเลยนะว่าโลกจะกลม...เจแปนเป็นน้องสาวหมอฮาวาย^^"
แม่น้อยๆหน่อย แม่น่ะทีมไคล์!! -_-
"พ่อไม่ได้คิดจะทำอะไรนะ-_-?" ฉันไม่สนใจแม่ รีบหันไปถามพ่อทันที
"ไม่ๆ ไม่คิดเลยลูก แต่ลูกดูอวบๆขึ้นนะ^^" ฉันจับช้อนตักของกินเข้าปาก มองหมอฮาวายสลับกับพ่อ
"ค่ะ สงสัยท้อง-_-"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน