สรุปเนื้อหา BAIMAI | หวง – Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน โดย โนเนจัง
บท BAIMAI | หวง ของ Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โนเนจัง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
"ใบไม้พูดอะไรน่ะลูก! " แม่โน้มมาถามแถมขมวดคิ้วใส่ฉัน ส่วนพ่อใบ้รับประทานไปแล้ว ก็ถ้าไม่พูดตรงๆต่อหน้าหมอฮาวาย ฉันกลัวพ่อจะทำอะไรอีกน่ะสิ
"ก็จริงค่ะ เผลอๆแม่กับพ่อได้หลานพร้อมกันสองคน-_-" คราวนี้เจแปนสะดุ้งนิด เธอเงยหน้าขึ้นทันทีพร้อมกับรอยยิ้มเจื่อนๆ
"ใบไม้ตลกจังนะ^^"
"ตลกตรงไหนคะหมอฮาวาย เออเจแปน..เธอเล่าเรื่องแม่ฮายแม่หมอฮาวายให้พ่อแม่ฉันฟังรึยัง ท่านดุว่าป่ะ-_-" หมอฮาวายได้ยินก็รีบเอามือปิดปากหัวเราะ ก่อนที่พ่อ..จะกระแอมสองสามทีแล้ววางมือบนหัวฉัน
"พอแล้วๆใบไม้ รู้แล้วว่าไม่โอเค คบกับไคล์ก็คบ^^" จบ! ฉันยิ้มที่มุมปากแล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวทันที จนอยู่ๆเจแปนพูดเรื่องต้นไม้ขึ้นมา
"คุณแม่คะ เจแปนทำถูกไหมคะ?"
"ถูกแล้วลูก ต้นไม้เป็นประเภทไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ยอมมากก็โดนกดมาก นิสัยเขาคืออันธพาลหัวหน้าแก๊งค์เลยล่ะ^^" เจแปนยิ้มบางๆแล้วพยักหน้าตาม ดูท่าจะคิดถึงอิไม้แล้ว
"แม่ไม่ห่วงลูกชายเหรอ? อิไม้ไม่รับโทรศัพท์หนู ไปหาที่คอนโดก็ไม่อยู่ แม่ติดต่อได้รึป่าว?-_-"
"ไม่ได้ สงสัยไปตีกอล์ฟ" แม่พูดปกติไม่รู้สึกสะเทือนใจหรือเป็นห่วงลูกเลย พ่อก็เอาแต่ยิ้ม..ขนาดกูพูดว่า 'สงสัยท้อง' พ่อยังไม่ตกใจ
"อย่าไปคิดมาก ปล่อยให้เจอเรื่องผิดหวังบ้าง จะได้รู้สึก พ่อโอ๋ต้นไม้มาเยอะ...จนชอบยกตนข่มคนอื่น เอ้อๆรู้รึยังว่าน้องเราคิดจะแต่งงานแล้วนะ^^"
ฉันกลัวมันทำอะไรบ้าๆเนี่ยแหละ น้องกูนะ..กูไม่ตลกถ้ามันเป็นอะไรขึ้นมา
"แต่งอะไร ก็เจแปนขอห่างแล้วนิคะ"
"ดัดนิสัยเฉยๆ เนี่ย..คนนี้ก็จะใจอ่อนแล้ว รีบมาหาแม่เพราะอยากรู้ว่าน้องเราเป็นยังไง แถมยังร้องไปสองรอบ ใบไม้เอ้ย..ถ้าไม่จัดการต้นไม้ให้น้องเพลาๆลง มันไม่ดีกับน้องนะ เจแปนเล่าให้แม่ฟังว่า..ตอนโมโหขับรถเร็วมาก! ซึ่งแม่ไม่โอเคเรื่องนี้"
เชี่ย!
"แค่กๆ" หมอฮาวายรีบลุกขึ้นมาทุบหลังฉันทันที ก่อนที่จะส่งน้ำให้ โอ้ย..คุณหมอ! ทำไมต้องทำดีต่อหน้าพ่อแม่ฉันด้วย เดี๋ยวพ่อฉันก็ปลื้มยกขึ้นหิ้งอีกหรอก!
เออ..แต่เขาเป็นหมอนี่หว่า หน้าทีมั้ง
"ไหวพริบเร็วดีนะหมอฮาวาย" พ่อ!!
"ผมชินครับ" ฉันรีบยกมือขึ้น..บอกว่าโอเคแล้ว จนหมอฮาวายเขากลับไปนั่งที่ตัวเองแล้วยิ้มให้
"อ้าวใบไม้ ตักกับข้าวให้หมอฮาวายสิลูก ถือว่าเป็นการขอบคุณเล็กๆน้อยๆ^^" กูว่าพ่อไม่ได้เล่นๆแล้วล่ะ พอเห็นเขาทำดีหน่อย..ชงอีกแล้ว
ฉันจึงจำใจตักกับข้าวให้หมอฮาวาย ถือว่าเป็นการขอบคุณที่เขาช่วยไว้
พอหลุดจากความอึดอัดบนโต๊ะอาหารได้..ฉันก็รีบดึงแขนแม่ขึ้นไปคุยบนห้องทันที แน่นอน..พอประตูปิดปุ๊บ แม่ก็ตีแขนฉันปั๊บ! เอ็ดฉันที่ปากตรงพูดเรื่องท้องเรื่องไส้
"ทีหน้าทีหลัง เรื่องแบบนี้อย่าพูดเล่นต่อหน้าแขกมันดูไม่งาม"
"ค่ะ จะพยายาม" ฉันลูบแขนที่ถูกตี แล้วเดินไปนั่งที่ปลายเตียง จนแม่เดินตามมาติดๆและยืนกอดอกมองฉัน ท่านมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า แถมยังจ้องมาที่ท้องอีก
"ได้ป้องกันรึป่าว?" ฉันส่ายหน้าปฎิเสธเบาๆ จนแม่กลอกตามองบน..และถามอีก
"แสดงว่าที่พูดมา..จริงใช่ไหม "
"ไม่แน่ใจค่ะ เพราะช่วงนี้หนูปล่อยเลยตามเลย ไม่ได้ป้องกัน อีกอย่างก็บ่อยด้วย" แม่เอามือทาบอก แล้วเดินมานั่งข้างๆฉันทันที
"ตายๆ หลานน่ะอยากได้นะ...แต่ก่อนจะท้อง แต่งก่อนไหม แม่เกรงใจพ่อ" ฉันพยักหน้าเออออตามแม่ ไม่ได้พูดอะไรต่อ..เพราะเหนื่อยมาทั้งวัน ก่อนที่จะล้มตัวนอนบนเตียงท่านและคิดอะไรเรื่อยเปื่อย
ซึ่งส่วนมากก็คิดเรื่องอนาคต ถ้าฉันแต่งงานมีลูก...มันจะเป็นยังไงวะ? แล้วถ้าไคล์ไปบินฉันต้องเลี้ยงลูกคนเดียวเหรอ? โอ้ย! ไม่เอาอ่ะ..ส่งต่อให้พ่อกับแม่เลี้ยงเถอะ ฉันกลัวลูกหน้าบึ้งเหมือนฉัน
คิดไปเรื่อยฉันก็เผลอหลับบนเตียงแม่แปปนึง พอตื่นลงมาข้างล่างก็ไม่เห็นเจแปนกับหมอฮาวายแล้ว แล้วแม่ฉันคงไปหาเพื่อนตามเคย ส่วนพ่อ..แม่บ้านบอกว่าไปเข้าสวน
(เห็นแล้วไง..ผมไม่ยุ่งครับป้า สบายใจได้ ทำงานมาเหนื่อยๆพักผ่อนก่อนนะ^^)
"จะกลับเมื่อไหร่?"
(กลับพรุ่งนี้ถึงดึกๆ ถ้าไม่สบายใจวีดีโอคอลไว้ทั้งคืนก็ได้ ไว้ผมถึงโรงแรมอาบน้ำเสร็จผมโทรหานะ^^)
"ตอนอาบน้ำมันบุกเข้าไปข่มขืนทำไง"
ไคล์ยิ้มแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ
(หวงผมมากเลยนะเนี่ย ไว้ผมถึงโรงแรมผมโทรหาครับ รักใบไม้นะ...)
"รักเหมือนกัน นี่!..อย่าเข้าใกล้มัน สัญญากับฉัน-_-"
(สัญญา)
วางเสร็จ..ฉันก็รีบอาบน้ำมานอนรอโทรศัพท์ไคล์ จากปกติที่นั่งจิบไวน์..ตอนนี้รอผู้ชายโทรมาอย่างเดียว ฉันไม่ไว้ใจแอร์ชื่อกวางจริงๆ หรือกูจะให้แม่ไปขอไคล์ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยวะ นิสัยเขาก็โอเคแล้วนะ..กลัวคนอื่นแย่งไปอ่ะ
เฮ้อ หงุดหงิดชิบ!
ฉันนอนกลิ้งไปกลิ้งมา คิดแล้วคิดอีก..คิดว่าจะจัดการอีกกวางนี่ยังไง มันดูท้ายทายบาทาฉันมาก...ทำไมไคล์ต้องโชคร้ายเจอไฟลท์เดียวกับมันอีกวะ
ยี่สิบนาทีแล้วที่ไคล์ยังไม่โทรมา...ฉันจึงหาอะไรทำ นอนเลื่อนฟีดในไลน์อ่านข่าวอ่านอะไรพลางๆ เห็นพ่ออัพรูปกล้วยไม้ เห็นป้าสวยลงรูปส้มตำไก่ย่าง และเห็นแม่ลงรูปเด็กน่ารักๆสองคนไม่รู้ลูกใคร ก่อนจะเลื่อนไปเรื่อยๆแล้วหยุดที่รูปอิไม้
คุณพระ!?!..อิไม้ไปนั่งสมาธิที่วัด!
มันอัพรูปนั่งสมาธิแบบนี้..สร้างภาพอยากให้เจแปนเห็นแน่นอน แล้วใครถ่ายให้มันวะ..หลวงพ่อเหรอ?!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน