Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 373

ตอนที่ 373 ความโชคดีของชาวฉี

และยามที่หวังเชียงเห็นโพสต์นั้นของเซี่ยนอวี๋ ในค่ำคืนนี้ก็มีผู้คนมากมายที่ฟังเพลงกุหลาบขาวจบเช่นกัน

ไม่รู้ว่ากี่คนที่จมดิ่งสู่ความรู้สึกและไม่อาจถอนตัวออกมาได้

และไม่รู้ว่ามีกี่คนที่ตื่นขึ้นจากห้วงความรู้สึกหลังจากที่ฟังเพลงจบ

และท่ามกลางทะเลอันกว้างใหญ่และเงียบสงัดของผู้ฟัง เพลงกุหลาบขาวก็เปรียบประหนึ่งหินก้อนใหญ่

ต๋อม

คลื่นซัดสี่ทิศ

ระลอกคลื่นกระจายไปรอบๆ และในที่สุดก็สงบลง

และความคิดที่หลงเหลือไว้ให้ผู้ฟัง กลับไม่สามารถปิดฉากลงได้อย่างง่ายดาย หนำซ้ำยังกลายเป็นระลอกใหญ่ขึ้นตามแรงกระเพื่อม

‘เซี่ยนอวี๋เหมือนใช้วิธีป่าวประกาศเพื่อเตือนทุกคนว่าเนื้อร้องกับทำนองของเขายอดเยี่ยมเหมือนกัน!’

‘ถ้าคนอื่นเล่นมุกหนึ่งเพลงสองเนื้อแบบนี้ ฉันคงคิดว่าเขาคิดจะหลอกให้ฉันโหลดเพลงสองครั้ง แต่ถ้าเป็นเซี่ยนอวี๋เล่นมุกหนึ่งเพลงสองเนื้อ ฉันหวังว่าเซี่ยนอวี๋จะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ’

‘ไม่พูดถึงเรื่องภาษานะ กุหลาบแดงกับกุหลาบขาวความหมายต่างกัน’

‘มืดมัวเมื่อหลงรักกุหลาบแดง ยกตัวเองให้สูงเมื่อหลงรักกุหลาบขาว แต่คำอธิบายแบบนี้เหมือนจะเป็นข้อแก้ตัวของผู้ชายไปสักหน่อย เพียงแต่คนทั่วไปไม่ได้มองอะไรทะลุปรุโปร่งเหมือนเซี่ยนอวี๋ อีกอย่าง เป็นเพราะเซี่ยนอวี๋ ผมถึงได้รู้สึกสนใจเพลงภาษาฉีขึ้นมา’

‘พอฟังเพลงนี้จบแล้วไปฟังเพลงกุหลาบแดงต่อ ฉันถึงได้เข้าใจความเจ็บปวดของเพลงนี้’

‘ถ้าคุณรักกับกุหลาบแดง และเดินเข้างานวิวาห์กับกุหลาบขาว บางทีคุณอาจกุมมือกุหลาบขาวไว้แน่นจนตาย แต่กลับต้องร่ำไห้เพราะกุหลาบแดงอย่างแน่นอน’

‘นึกถึงรักแรกของผม ถ้าเธอไม่ใช่กุหลาบขาว บางทีอาจเป็นเมล็ดข้าว’

‘กุหลาบแดงถูกรักโดยคนที่ตัวเองไม่ได้รัก กุหลาบขาวไปรักคนที่ไม่รักตัวเอง ไม่มีอะไรน่าเศร้าไปมากกว่านี้แล้ว’

‘…’

และขณะที่ผู้คนแสดงความคิดเห็นบนแพล็ตฟอร์มฟังเพลงขนาดใหญ่กันอย่างคึกคัก นักเขียนเนื้อเพลงอย่างทู่เอ้อร์ซึ่งครั้งก่อนเคยวิเคราะห์เพลงสิบปีและเพลงวันนี้ปีหน้าก็เผยแพร่โพสต์ใหม่

‘เป็นอีกค่ำคืนที่นอนไม่หลับ’

ครั้งก่อนทู่เอ้อร์บอกว่า ฝีมือการเขียนเนื้อเพลงของเซี่ยนอวี๋นั้นมากพอให้นักเขียนเนื้อเพลงหลายคนนอนไม่หลับ บวกกับโพสต์ของเขาในวันนี้ ทำให้แฟนคลับหลายคนหลุดยิ้มอย่างรู้ใจในทันที

‘วันนี้อาจารย์ทู่เอ้อร์จะไม่วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างเพลงสองเพลงหน่อยเหรอ’

‘จะวิเคราะห์ทั้งสองเพลงให้ทุกคนฟังหรือเปล่าน้า’

‘นั่นสิ ฉันว่าฉันฟังเข้าใจ แต่ก็รู้สึกว่าฉันฟังไม่เข้าใจ’

‘หัวหน้าทู่ ที่แห่งนี้เหมาะแก่การอ่านการตีความของคุณแล้ว’

‘…’

มีชาวเน็ตบางคนล้อเล่น มีชาวเน็ตบางคนกลับหวังว่าทู่เอ้อร์เผยแพร่บทวิเคราะห์จริงๆ

ทู่เอ้อร์ตอบกลับคอมเมนต์ที่ยอดไลก์สูงสุด ‘อธิบายแบบนี้ก็แล้วกัน สมมติว่าคุณเป็นผู้ชายที่ไม่ซื่อสัตย์ กุหลาบแดงคือภรรยาของคุณ กุหลาบขาวคือชู้รักของคุณ คุณชอบกุหลาบขาว แต่ถ้ากุหลาบขาวเป็นภรรยาของคุณ คุณจะพบว่าตัวเองชอบกุหลาบแดงมากกว่า’

หลังจากนั้น

ทู่เอ้อร์ก็รีโพสต์โพสต์ของเซี่ยนอวี๋เกี่ยวกับ ‘ในชีวิตของผู้ชายคนหนึ่ง…’

‘เซี่ยนอวี๋วิเคราะห์ให้พวกคุณอ่านแล้ว ผมจำเป็นต้องพูดอะไรอีก?’

ครั้งนี้เขาไม่คิดจะพูดให้มากความ เพราะเรื่องราวของกุหลาบขาวและกุหลาบแดงนั้นเข้าใจง่าย ไม่ต้องพูดถึงเนื้อเพลง อันที่จริงเนื้อหาที่ร้องนั้นเหมือนกัน เพียงแต่ความหมายนั้นแตกต่างกัน

……

อันที่จริง พื้นที่ที่คึกคักที่สุดเห็นจะเป็นใต้โพสต์ของเซี่ยนอวี๋ ซึ่งเต็มไปด้วยคอมเมนต์ของบรรดาชาวเน็ต

ส่วนมากจะเต็มไปด้วยคำสารภาพหลากหลายรูปแบบ

มีบางคอมเมนต์ก็เป็นเชิงหยอกล้อ

ตัวอย่างเช่นคอมเมนต์นี้กล่าวว่า

‘ฉันแค่เป็นห่วงซุนเย่าหั่ว ตอนที่ทำนองเริ่มขึ้น เขาร้องถึงแดงหรือขาวกันแน่ เป็นไปได้ไหมว่าตอนที่ร้องแดง จู่ๆ ก็นึกถึงเนื้อเพลงของขาว และตอนที่ร้องขาว ก็นึกถึงเนื้อเพลงของแดง’

ท่ามกลางเสียงอุทานของชาวเน็ตว่า ‘อมก เบิกเนตรมาก’ คอมเมนต์นี้ได้รับยอดไลก์นับไม่ถ้วน

นอกจากนั้นยังมีคนลอกเลียนรูปแบบประโยคว่า

ชาวเน็ตหัวเราะลั่น ‘โชคดีของชาวฉี’ มาจากคัมภีร์เมิ่งจื่อ แต่ในความเป็นจริงไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับคนฉีแม้แต่น้อย แต่ผู้คนเรียกการที่ภรรยาเอกและภรรยารองรักใคร่ปรองดองกันว่าโชคดีของชาวฉี ในปัจจุบันใช้กล่าวถึงชีวิตอันหรูหราของสามีภรรยา

ทว่ายังไม่ต้องเอ่ยถึง

ถ้ารวมเพลงกุหลาบแดงและกุหลาบขาวเข้าด้วยกัน คำว่าโชคดีของชาวฉีนับว่าเหมาะสมกับเรื่องราวมากทีเดียว

แน่นอนว่า เงื่อนไขคือหนึ่งคนสามารถมีทั้งกุหลาบขาวและกุหลาบแดงได้พร้อมกัน นั่นถึงจะเรียกได้ว่าโชคดีของชาวฉีอย่างแท้จริง

และขณะที่เพลงกุหลาบขาวกลายเป็นประเด็นร้อนของชาวเน็ต

นอกจากหวังเชียงแล้ว นักร้องแถวหน้าอีกสองคนซึ่งถอนตัวออกจากฤดูกาลเดือนตุลาคมต่างก็พรูลมหายใจอย่างโล่งอก

ทั้งสามคนถึงขั้นพูดคุยกันเป็นการส่วนตัว

‘เป็นไง เกือบไปแล้วเชียว’

‘ใครบอกฉันว่ามีความหวัง แบบนี้เรียกว่าความหวังเหรอ?’

‘ผมถึงไม่ฟังไง!’

‘พอเจอเซี่ยนอวี๋ ก็ไม่ต่างอะไรกับเข้าร่วมมหาสงครามเทพเซียนเดือนธันวาหรอก’

‘…’

ใครเขาเรียกว่ากลัวหัวหด?

แบบนี้เรียกว่ายินยอมพร้อมใจต่างหาก!

สิ่งที่ไม่มีใครรู้ก็คือ ในค่ำคืนเดียวกัน เฉินจื้ออวี่ถึงขั้นไม่หลับไม่นอน ยังคงอุตส่าห์ป้อนอาหารให้ปลาในตู้

ให้อาหารปลาไปพลางพึมพำ

“ฉันไม่ถูกเลือก ฉันต้องเป็นคนเลือก ตอนนี้คงจะเป็นสี่พี่น้องผู้กล้าหาญแล้วละ ได้ยินว่าเฟ่ยหยางก็เตรียมจะเข้าร่วมมหาสงครามเทพเซียนในปีนี้…”

เฉินจื้ออวี่โปรยอาหารลงไป

ปลาในบ่อซึ่งเดิมทีกำลังสงบเสงี่ยมก็เคลื่อนไหวฉับพลัน ปลาตัวนั้นอ้าปากและงับอาหารเข้าไปอย่างแคล่วคล่อง

…………………………………………………….