Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 415

ตอนที่ 415 หนังสือนอกเวลา

นิทานสั้นเป็นเพียงการแข่งขันในระยะแรกเท่านั้น ต่อให้เรื่องเจ้าหญิงสโนว์ไวท์จะยอดเยี่ยมแค่ไหนก็ทำได้เพียงช่วยเสริมแรงในการช่วงชิงตำแหน่งหัวหน้าบรรณาธิการเท่านั้น แต่ยังไม่สามารถเสริมแรงไปจนถึงศึกครั้งสุดท้ายได้

เนื่องจากการแข่งขันยังคงดำเนินต่อไป

ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาตัดสินว่าใครจะเป็นหัวหน้าบรรณาธิการ

ไม่ว่าจะเป็นสุ่ยจูโหรวหรือจางหยาง แต่ละคนต่างครอบครองพลังซึ่งยังไม่งัดออกมาใช้

หนึ่งในนั้น

สุ่ยจูโหรวเองก็มีพลังเหมือนกัน นั่นก็คือหยวนหยวน นี่เป็นถึงนักเขียนนิทานเด็กระดับแนวหน้าของบลูสตาร์ จินซานและฉีฉีรวมกันยังเทียบไม่ได้!

ทว่าสิ่งที่สุ่ยจูโหรวนึกไม่ถึงก็คือ…

ไม่กี่วันต่อมา

อาจารย์หยวนหยวนผู้ยิ่งใหญ่ในใจของเธอก็ได้อ่านเรื่องเจ้าหญิงสโนว์ไวท์แล้วเช่นกัน มิหนำซ้ำยังโพสต์คำชื่นชมบนเว็บไซต์สตาร์เน็ต

‘วันนี้เพื่อนหลายคนแนะนำนิทานเรื่องหนึ่งให้ฉัน นิทานเรื่องนี้มีชื่อว่าเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ ว่ากันว่าผู้เขียนคือฉู่ขวง ทำให้ฉันนึกถึงนิยายเรื่องหนึ่งที่ฉันชอบมาก นั่นก็คือนิยายชุดคนขุดสุสานซึ่งมีความลึกลับน่ากลัว บางทีอาจเป็นความลำเอียงส่วนตัว นั่นเป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะเชื่อมโยงคำว่านักเขียนนิทานเด็กเข้ากับฉู่ขวง เชื่อว่าหลายคนคงรู้สึกเหมือนกับฉัน…’

เมื่อชาวเน็ตหลายคนเห็นเรื่องนี้ ก็แทบจะยกมือขึ้นพร้อมกัน

ก็ใช่น่ะสิ

ถ้าไม่ใช่เพราะความคิดเช่นนี้ สุ่ยจูโหรวและจางหยางคงไม่เพลี่ยงพล้ำครั้งใหญ่เช่นนี้หรอก

ใครจะไปคิดว่านักเขียนซึ่งมีสไตล์จริงจังอย่างฉู่ขวงถึงกับเขียนนิทานได้?

นิทานเด็กต้องมีจิตวิญญาณความเป็นเด็ก ต้องมีด้านที่เรียกว่า ‘ไร้เดียงสา’ ถึงจะเข้าถึงจิตใจของเด็กๆ ได้

ไม่ใช่ทุกคนต่างประทับใจในความสามารถในการข้ามหมวดหมู่ของฉู่ขวง

ทุกคนต่างรู้กันดีว่าฉู่ขวงสามารถข้ามหมวดหมู่ได้ ทั้งวรรณกรรมสืบสวนสอบสวนและแฟนตาซีล้วนเชี่ยวชาญ แต่ในครั้งนี้เห็นจะข้ามหมวดหมู่ไกลไปสักหน่อย

ก็ดูสิว่าก่อนหน้านี้ฉู่ขวงเคยเขียนนิยายประเภทไหนมาบ้าง

เรื่องสั้นซึ่งกระชับและทรงพลังอย่าง ‘สร้อยคอ’ จุดพลิกผันสุดขั้วแต่ละประเภท มักถ่ายทอดความหมายอันลึกซึ้ง

วรรณกรรมแฟนตาซีเช่นเรื่อง ‘คนขุดสุดสาน’ ตำนานพื้นบ้านแต่ละประเภท เต็มไปด้วยความลึกลับและแปลกใหม่

วรรณกรรมสืบสวนสอบสวนซึ่งใช้ชั้นเชิงสูงอย่าง ‘นิยายชุดรหัสคดีปัวโรต์’ ความน่าทึ่งระเบิดสมอง ทดสอบความคิดเชิงตรรกะ…

คนประเภทนี้เขียนนิทานเด็กได้ด้วย?

ความรู้สึกของหยวนหยวนนั้นตรงใจใครหลายคน

‘นึกไม่ถึงว่านักเขียนประเภทนี้จะเขียนนิทานเด็กได้ด้วย แถมนิทานเด็กที่เขียนออกมา ต่อให้เป็นคนที่คลุกคลีอยู่ในแวดวงนี้มานานหลายปีก็ยังต้องเอ่ยชม ไม่จะเป็นการวางโครงเรื่อง คติสอนใจ หรือเส้นเรื่องก็ล้วนโดดเด่น อันที่จริงต่อให้เป็นผู้ใหญ่ก็สามารถอ่านได้ เรื่องราวไม่ได้ขาดความน่าสนใจแม้แต่น้อย’

สุดท้าย หยวนหยวนกล่าวสรุป

‘ฉันไม่สันทัดการเขียนเรื่องสั้น ถนัดการเขียนเรื่องยาวมากกว่า แต่ที่จริงนิทานขนาดสั้นนั้นก็นับเป็นการทดสอบความสามารถของผู้เขียน ในเมื่อฉู่ขวงเชี่ยวชาญการเขียนนิยายเรื่องยาว เช่นนั้นเมื่อเขาเชี่ยวชาญการเขียนนิทานสั้นขึ้น บางทีอาจไมได้ทำให้ผู้คนรู้สึกเหลือเชื่อ ฉันตั้งตารอนิทานเรื่องอื่นๆ ของฉู่ขวง เป็นโชคดีที่มีนักเขียนนิทานฝีมือดีหลายคน จะได้ช่วยกันถักทอความฝันของเด็กๆ’

ชื่อเสียงของหยวนหยวนนั้นไม่ต้องสงสัย!

เธอไม่ใช่เพียงนักเขียนที่เด็กๆ ชื่นชอบ ขณะเดียวกันก็เป็นบุคคลที่ผู้ใหญ่คุ้นหูกันดี!

เนื่องจากผู้ใหญ่หลายคนเติบโตมากับเรื่องลูกหมูสามตัว

เมื่ออาจารย์หยวนหยวนเอ่ยปากชมเชยเรื่องเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ ทุกคนก็ยิ่งยอมรับในความสามารถการเขียนนิทานเด็กของฉู่ขวง ถึงขั้นที่มีผู้ใหญ่บางคนสนอกสนใจขึ้นมา และตามอ่านนิทานของฉู่ขวง

……

เสียงของหยวนหยวนคล้ายกับเป็นสัญญาณหนึ่งในแวดวงนิทาน เมื่อนิทานเรื่องนี้โด่งดัง นักเขียนหลายคนในวงการนิทานเด็กก็เริ่มถกเถียงกันเป็นการส่วนตัว

‘เทคนิคการสร้างสรรค์ผลงานเหนือชั้นมาก [กระจกวิเศษบอกข้าเถิด ใครงามเลิศในปฐพี] ประโยคนี้ติดหูมาก ตอนฉันส่องกระจบแทบอดไม่ได้ อยากถามเหมือนกัน’

‘ประเด็นสำคัญคือเขาเขียนนิทานเรื่องแรก ก็ได้รับความนิยมมากกว่าผลงานของจินซานและฉีฉีแล้ว’