เมื่อได้ยินคำพูดของติงหยวน ฉันเองก็นิ่งไป
อันดับแรกที่ฉันนึกถึงก็คือสถานการณ์ของฉันและลู่จือสิงในตอนนี้ ถ้าหากว่าฉันออกไปทำงานต่างจังหวัด ฉันสงบสติอารมณ์และคิดเกี่ยวกับเรื่องของฉันและลู่จือสิงว่าควรจะดำเนินไปอย่างไร
"ครั้งนี้ไปทำงานต่างจังหวัดประมาณกี่วัน?"
ติงหยวนเหลือบมองฉัน สีหน้าเขาค่อนข้างลำบากใจเล็กน้อย "ทางด้านนั้นบอกว่าอย่างน้อยก็ประมาณหนึ่งสัปดาห์ ถ้าหากว่าใช้เวลานานกว่านั้นอีกก็อาจจะประมาณสองสัปดาห์"
ในที่สุดฉันก็เข้าใจว่าทำไมหยวนติงถึงให้ฉันเข้ามาคุยเรื่องนี้กับเขาและไม่ได้เพียงแค่บอกว่าให้ฉันไปทำงานต่างจังหวัด
ถึงแม้ว่าจะบอกว่าหนึ่งสัปดาห์หรือว่าครึ่งเดือน แต่โดยปกติแล้ว สถานการณ์นี้อาจต้องใช้เวลาอย่างน้อย10วัน
หากว่าไม่มีเป้ยเปย ฉันจะพยักหน้าโดยไม่ต้องคิด
แต่เมื่อฉันนึกถึงเป้ยเปย ฉันก็ลังเล
และยังไปต่างจังหวัดถึงสิบวัน เอาตามจริงระยะเวลาก็นานอยู่พอสมควร ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับลู่จือสิงก็ค่อนข้างย่ำแย่ แม้ว่าฉันจะคิดถึงเรื่องนี้ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา แต่ภายในใจของฉันก็มีแนวโน้มที่จะแยกจากเขา แต่ฉันไม่อยากจะสร้างปัญหาระหว่างกันจนน่าเกลียด ท้ายที่สุดเขาและฉันไม่ว่าจะยังไงก็ตามไม่สามารถเปลี่ยนความจริงที่ว่าพวกเราเป็นพ่อและแม่ของเป้ยเปยได้
เมื่อเห็นฉันลังเล หยวนติงก็ไม่ได้บีบให้ฉันตอบตกลงในทันที "เอาแบบนี้ คุณกลับไปคิดให้ดี แต่ก็ต้องรีบหน่อย ทางที่ดีคุณก็ให้คำตอบผมภายในวันนี้"
ฉันเม้มริมฝีปากและทำการตัดสินใจ "ฉันรับ"
"แต่ ลูกของคุณ-----"
เขามองฉันด้วยท่าทางตกตะลึงเล็กน้อย
ฉันยิ้ม "ไม่เป็นไร ตอนนี้เป้ยเปยมีคุณป้าคอยช่วยดูและยังมีพ่อของเขาด้วย"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยวนติงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก "ถ้างั้นก็ดี ผมคิดว่าคุณจะตัดสินใจลำบากแล้ว"
ฉันส่ายหน้า "เปล่าเลย"
ถึงแม้ว่าจะลำบากหน่อย ลู่จือสิงคงไม่ให้ฉันไปทำงานต่างตังหวัดแน่ แต่เขาก็หยุดฉันไม่ได้หรอก
หยวนติงบอกถึงเรื่องตั๋วเครื่องบินในวันพุธนี้ ในสองวันนี้ขอให้ฉันทำความเข้าใจเบื้องหลังของโครงการและบริษัท จากนั้นก็ต้องคิดทบทวนด้วยตัวเอง
ฉันไม่ได้คาดคิดว่าจะต้องรีบร้อนเช่นนั้น ฉันเพิ่งตกลงไปเมื่อครู่ และวันพุธฉันก็ต้องไปแล้ว
เมื่อฉันเห็นแผนงานของอีกฝ่าย ฉันก็ตะลึงเล็กน้อย นี่คือการขับเครื่องบิน ภายในเวลาไม่ถึงสองเดือนพวกเราก็ต้องเตรียมตัววางแผนงานกันแล้ว
แต่ในเมื่อรับงานมาแล้ว ฉันก็ต้องทำให้ดีที่สุด
ระยะเวลาสองเดือนจะบอกว่ามากก็ไม่มาก แต่จะบอกว่าน้อยก็ไม่น้อย แต่หากว่าอยากได้ผลงานที่ดี ระยะเวลาสองเดือน ทั้งการเตรียมตัวเบื้องต้นและการเตรียมความพร้อมในงานก็ดูจะยากหน่อย
"หยวนติงเรียกเธอไปทำไม?"
เมื่อใกล้จะถึงเวลาทานอาหาร จู่ๆเซี่ยงฉิงก็โผล่มาด้านหลังฉัน
ฉันมองไปที่เธอและพูดคุยเกี่ยวกับโครงการอย่างคร่าวๆ
"พระเจ้า บริษัทนี้เป็นยักษ์ใหญ่!" เธอพูดพร้อมกับยกมือขึ้นและตบฉันเบาๆ "อย่ากลัวไป ซูยุ่น เธอต้องกัดฟัด เมื่อถึงเวลาค่าคอมมิชชั่นของเธออย่างน้อยอาจจะได้เป็นอีกหลัก"
เธอเทียบตัวเลขกับฉันแล้ว ฉันเองก็ตกใจ เหมือนกับว่าฉันทำโครงการนี้ ก็จะได้รับค่าคอมมิชชั่น10,000 หยวนซึ่งถือว่าสูง แต่คาดไม่ถึงว่าเซี่ยงฉิงบอกกับฉันว่าอย่างน้อยโครงการนี้ฉันอาจจะได้รับถึง30,000หยวน
นี่ไม่ใช่ยักษ์ใหญ่ธรรมดาแล้ว!
ไม่น่าแปลกใจเลยที่มีคนจำนวนมากจ้องมองโครงการนี้ เมื่อได้ยินสิ่งที่เซี่ยงฉิงกล่าว จู่ๆฉันก็รู้สึกกดดันเล็กน้อย เงินนี้คาดว่าไม่ใช่เงินที่ได้ง่ายๆเลย
"ซูยุ่น แล้วเธอต้องไปเมืองFกี่วัน?"
ฉันส่ายหน้า "ฉันเองก็ไม่มั่นใจ หยวนติงบอกว่าประมาณหนึ่งอาทิตย์ แต่ไม่แน่ก็อาจจะถึงครึ่งเดือน"
"แล้วโครงการนี้ให้เวลาเธอเตรียมตัวเท่าไหร่?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หากได้พบเจออีก ฉันอาจจะลืมเธอได้