หากได้พบเจออีก ฉันอาจจะลืมเธอได้ นิยาย บท 26

“เสียลูกไปแล้ว?”

จู่ๆ ประตูห้องผู้ป่วยก็ถูกผลักออกและปู่ของลู่จือสิงก็เดินเข้ามาโดยมีไม้เท้าช่วยพยุงตัวไว้

ฉันขยับเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของลู่จือสิงทันที ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาชายชรา

เขาเบี่ยงตัวมาบังฉันไว้ ก่อนจะพูดกับปู่ของเขาว่า “อาการของเธอเพิ่งจะดีขึ้น เราออกไปคุยกันข้างนอกดีกว่าครับคุณปู่”

ฉันเสียลูกไปแล้ว นอกจากลู่จือสิงจะไม่ตำหนิฉัน เขายังเลือกเผชิญหน้ากับความโกรธของปู่เพียงลำพัง แต่ฉันปล่อยให้เขาแบกรับสิ่งนี้เพียงคนเดียวไม่ได้ เพราะคนที่มีส่วนต้องรับผิดชอบมากที่สุดก็คือฉัน

ฉันรั้งลู่จือสิงที่กำลังลุกจะออกไปและหันไปเผชิญหน้ากับคุณปู่ “ขอโทษนะคะคุณปู่ ฉันทำหน้าที่แม่ได้ไม่ดีเอง”

ทันทีที่ฉันพูดจบ ลู่จือสิงก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ผมมีส่วนต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน ตอนที่เธอโทรมาผมกำลังประชุมเลยไม่ได้รับสาย... ถ้าหาก...”

“พอได้แล้ว! พักผ่อนซะ ถึงยังไงเด็กก็จากไปแล้ว จะพูดอีกทำไม! จือสิง ดูแลซูยุ่นให้ดี ถ้าช่วงนี้มีใครมารบกวนเธอ บอกฉัน ฉันจะจัดการเอง!”

ฉันอึ้งไปครู่หนึ่งเพราะไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้จากปากคุณปู่ พอรู้ตัวอีกทีเขาก็ใช้ไม้เท้าพยุงตัวเองจากไปแล้ว

“อย่าคิดมาก คุณปู่สั่งไว้แบบนี้คงไม่มีใครกล้ามาวุ่นวาย”

คำพูดของลู่จือสิงยิ่งทำให้ฉันรู้สึกผิด ถ้าฉันระมัดระวังให้มากกว่านี้เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น

ถึงเขาจะบอกไม่ให้คิดมาก แต่ฉันจะไม่คิดถึงมันเลยได้อย่างไร

ฉันนอนไม่หลับอยู่บนเตียงคนไข้ แต่เพราะลู่จือสิงคอยเฝ้าอยู่ฉันจึงต้องแสร้งทำเป็นว่าหลับ

ตลอดทั้งคืนฉันเอาแต่คิดถึงลูกที่ไม่มีโอกาสได้พบกันและคิดว่าเรื่องระหว่างฉันกับลู่จือสิงจะเป็นยังไงต่อไป... เขาต้องการแต่งงานกับฉันเพียงเพราะฉันท้องลูกของเขา แต่ว่าตอนนี้ลูกก็จากไปแล้ว...

ฉันตื่นขึ้นมากลางดึกและพบว่าลู่จือสิงกำลังยืนมองออกไปนอกหน้าต่าง แผ่นหลังของเขาที่อยู่ตรงหน้ายิ่งทำให้ฉันรู้สึกทุกข์ใจเหลือเกิน

ฉันไม่รู้ว่าตัวเองทนมาได้อย่างไรจนถึงรุ่งเช้า คุณหมอเข้ามาดูตรวจอาการฉันครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นลู่จือสิงจึงสั่งให้เลขานำอาหารเช้ามาให้ แต่ฉันกินอะไรไม่ลง ฝืนกินข้าวต้มไปเพียงถ้วยเดียวก็กินอะไรต่อไม่ไหว

เนื่องจากวันนี้ลู่จือสิงมีประชุมเขาจึงจำเป็นต้องเข้าไปที่บริษัท ก่อนไปเขาบอกฉันว่าไม่ต้องไปสนใจหากมีใครมาวุ่นวายที่นี่

แต่เมื่อลู่เว่ยกั๋วกับจงฮุ่ยหรานมาถึงฉันกลับไม่อาจเพิกเฉยได้

ทั้งคู่เปิดประตูเข้ามาหลังจากที่ลู่จือสิงออกไปเพียงไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงราวกับรู้จังหวะ