หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 101

ร่างบางรีบขับรถไปโรงพยาบาลทันทีเมื่อรู้ข่าวของเพื่อนรัก ฉันรีบจอดรถก่อนวิ่งไปยังห้องโถง พลันสายตากลับมองไปเห็นดิกสันที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ด้านนอกของระเบียงทางเดิน มือหนาบี้ก้นบุหรี่ทิ้งเมื่อสังเกตเห็นฉัน พลางเอ่ยเสียงเรียบ “ตอนนี้ซัมเมอร์ปลอดภัยแล้ว แต่ว่าคนที่ขับรถคนนั้นคือคนที่เธออยากเจอมาโดยตลอด”

ฉันถามกลับเพื่อความแน่ใจ “อย่าบอกนะว่าเป็นชาร์ลส คอนเนอร์?”

แต่ดิกสันรู้ได้อย่างไรว่าซัมเมอร์สนใจในตัวชาร์ลสกันล่ะ?

ร่างสูงไม่ตอบทว่าถามฉันกลับ “คุณตรวจสอบเรื่องของชาร์ลสเพื่อซัมเมอร์เหรอ?”

แคโรพยักหน้าตอบ ดิกสันเป็นคนฉลาด เขารู้ถึงความตั้งใจของซัมเมอร์ได้โดยไม่ต้องเอ่ยปากถาม เสียงเข้มเอ่ย “ผมคิดว่าเธอวางแผนเรื่องนี้เอาไว้แล้ว และยอมเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงอันตรายเพียงเพราะต้องการจะแก้แค้น! เพื่อต้องการก้าวเข้าไปในตระกูลคอนเนอร์ เธอถึงกับเสี่ยงชีวิตของตัวเองแลกกับการจับตัวชาร์ลสให้อยู่หมัด”

คำพูดของดิกสันทำให้รู้ว่าเขาเองก็คงกำลังคิดโยงสถานการณ์ตรงหน้ากับการตายของโจเซฟ ซึ่งมีแค่เราและอีกไม่กี่คนที่คิดแบบเดียวกัน

ดิกสันรู้ว่าซัมเมอร์จะไม่มีวันปล่อยให้ตัวการของเรื่องลอยนวล

ร่างเล็กจ้องมองร่างสูงพลันขมวดคิ้ว “แล้วชาร์ลสล่ะ?”

ชาร์ลสชนแล้วหนีไปเหรอ?

“หมอนั่นทิ้งเลขาไว้ที่นี่แทน”

ฉันยังคงตกใจกับการกระทำของซัมเมอร์ ทว่าก็อยากรู้ว่าเพื่อนสนิทคนนี้จะทำอย่างไรต่อ “ดิกสัน คุณคิดว่าซัมเมอร์จะทำยังไงต่อหลังจากนี้?”

ชาร์ลสไม่มีทางลงมาดูดำดูแดงรับผิดชอบคนป่วยแบบซัมเมอร์เพียงเพราะอุบัติเหตุเช่นนี้เป็นแน่

มุมปากของดิกสันยิ้มเหยียดพลางเอ่ยหนักแน่น “คงได้เวลาต่อรองกันอย่างจริงจังแล้ว”

ฉันไม่เข้าใจเกี่ยวกับโอกาสในการต่อรองที่ว่า จึงเลือกเดินไปดูอาการของซัมเมอร์แทน ภาพที่เห็นตรงหน้าทำนัยน์ตาฉันรื่นน้ำ ซัมเมอร์ยังไม่สลบอยู่ นอกจากใบหน้าแล้ว ส่วนอื่นของร่างกายล้วนปกคลุมไปด้วยเผือกพร้อมโดนดามไว้เกือบทุกจุด ฉันมองเธอด้วยความเจ็บปวด

ชีวิตของซัมเมอร์นั้นช่างยากลำบาก เธอรอคอยโจเซฟมาตลอดชีวิต เมื่อเธอรู้ว่าเขายังมีชีวิต กลับมีใครบางคนดับความหวังของเธอลงอย่างเลือดเย็น เธอไม่เหลืออะไรอีกแล้วในชีวิต

หัวใจของเธอยังคงเต้นอยู่เพื่อรอวันแก้แค้นให้โจเซฟเท่านั้น

ทว่าตอนนี้ ความจริงเรื่องการตายของโจเซฟก็ยังไม่เปิดเผย

ฉันเดินเข้าไปนั่งตรงเก้าอี้ข้างเตียง ก่อนหันไปพูดกับดิกสัน “คุณกลับไปทำงานก่อนเถอะ ฉันจะอยู่ดูเธอเอง”

“คุณอยู่คนเดียวได้ซักพักได้ใช่ไหม?” เขาถามอย่างเป็นห่วง

“ได้สิ ถ้าเธอฟื้นแล้ว เดี๋ยวฉันจะกลับบ้านเอง”

เมื่อร่างสูงเดินออกไป ซัมเมอร์ก็ตื่นก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ทว่ายามที่เธอเห็นฉัน สายตานั้นกลับแปรเปลี่ยนเป็นสิ้นหวังทันตา

แคโรคิดว่าคนที่เพื่อนเธออยากเจอคงเป็นชาร์ลส เพราะนี่เป็นโอกาสเดียวที่ซัมเมอร์จะได้ใกล้ชิดผู้ชายคนนั้น

ฉันเดาความคิดของซัมเมอร์ก่อนเอ่ย “เลขาของชาร์ลสอยู่ด้านนอกนั่น”

ได้ยินแบบนั้นซัมเมอร์ก็ผ่อนลมหายใจออกมาพลางยิ้มเบา ๆ “ก็ยังดีที่เขาไม่ได้ใจดำขนาดนั้น”

ใบหน้าของซัมเมอร์ซีดเผือดราวกับวิ่งผ่านความตายมาอย่างนั้น ฉันขบริมฝีปากก่อนถามด้วยความเป็นห่วง “มันคุ้มค่าเหรอ? เธอต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงขนาดนี้เลยเหรอไง?”

“มันไม่เกี่ยวว่าคุ้มหรือไม่คุ้ม แต่มันเป็นสิ่งที่ฉันต้องทำแค่นั้น”