สรุปเนื้อหา บทที่ 107 – หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ โดย ถงเก่อ
บท บทที่ 107 ของ หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ถงเก่อ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เนื่องจากเขาตกลงที่จะพบฉัน เขาควรจะรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว
“คุณอาจไม่ใช่แคโรไลน์ แต่คุณเป็นลูกแท้ๆของตระกูลชอว์ นั่นคือความจริงที่จะไม่เปลี่ยนแปลง” เขาพูดและหมุนตัวของเขาพร้อมจะเดินจากไป
“แอนดรูคนนี้ไม่ชอบคุณ คุณมักจะตรงไปตรงมา แต่ฉันอยากรู้ความจริง บอกฉันได้ไหม?” ฉันยิ้มและถามเขา
แอนดรูอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขามองข้างหลังฉัน “เมื่อฉันมีเวลา ฉันจะติดต่อคุณ” เขากล่าว
ฉันเดาว่าดิกสันอยู่ข้างหลังฉันจึงไม่ใช่สถานที่หรือเวลาที่แอนดรูจะเล่าเรื่องให้ฉันฟัง “เอาล่ะ งั้นไว้เจอกันใหม่นะ” ฉันตอบ
ฉันรู้สึกท้อแท้เล็กน้อยและหัวใจของฉันก็หนักอึ้ง
หลังจากที่แอนดรูจากไป ฉันหันไปด้านหลังและมองไปที่ดิกสัน “พวกคุณรู้จักกันเหรอ?” ดิกสันถามอย่างเย็นชาขณะที่เขามองไปที่คลิฟฟอร์ดในขณะที่เขาจากไป
“ใช่ เขาเป็นเพื่อนคนนึง”
คำตอบของฉันไม่ใช่เรื่องโกหก
อย่างไรก็ตาม ฉันได้ซ่อนข้อเท็จจริงบางอย่างกับเขา
ดิกสันไม่ได้ถามต่อ เมื่อเรากำลังเดินทางกลับ ฉันถามเขาอย่างสงสัย “แลนซ์รู้เกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของลอเรนหรือไม่?”
“ใช่ ผมโทรไปบอกเขาแล้ว”
“เขาจะมาเยี่ยมเรนไหม?” ฉันถาม
ทันใดนั้นดิกสันก็หันมามองฉันและดวงตาที่ลึกล้ำของเขาก็มีบอกเป็นนัยๆ “เขาบอกว่าเขาไม่ว่าง” เขาตอบหลังจากเงียบไปนาน
ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกสงสารลอเรน
เธอช่างน่าสงสารเพราะเธอชอบผู้ชายคนนั้น
นั้นเป็นอีกครั้งที่คิดขึ้นมาว่า มันแตกต่างจากฉันคนเก่าอย่างไร?
ฉันนึกถึงสิ่งที่ลอเรนเปิดเผยกับฉันทันที เธอบอกว่าในอดีต แลนซ์กลับไปและเขาตามหาฉัน แต่ถูกเธอหลอก
ผู้ชายคนนั้นต้องการให้ความอบอุ่นแก่ฉันจริงๆ
เมื่อเรากลับไปที่โรงพยาบาล ลอเรนได้สติกลับคืนมา อาการของเธอดูเหมือนจะดีขึ้น เธอประหลาดใจที่เห็นดิกสัน “พี่ชายรองทำไมคุณมาที่นี่? พร้อมกับพี่สาวสุดที่รัก” เธอกล่าว
เธอเรียกฉันว่าพี่สาวของเธอต่อหน้าดิกสัน
แทนที่จะเป็นแค่พี่แคโรไลน์
อย่างที่สองที่อาจจะเป็นไปได้คือเธออิจฉาที่ดิกสันมากับฉัน
และเธอ…
เธอมองหาแลนซ์
นั่นเป็นครั้งแรกในชีวิตของฉัน
ฉันแนบโทรศัพท์ไว้ที่หู และได้ยินเสียงที่นุ่มนวล และเซ็กซี่ของเขาทักทายก่อนที่เขาจะพูดว่า “ ยัยบ๊อง”
“แลนซ์” ฉันหายใจเข้าลึกๆและเอ่ยชื่อเขา
เราเพิ่งเจอกันครั้งสุดท้ายเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาแต่ดูเหมือนว่าเราไม่เคยเจอกันมาหลายเดือนหรือหลายปีฉันรู้สึกประหม่าที่จะโทรออก
ใช่ ฉันรู้สึกประหม่าทุกครั้งที่คุยกับเขา
“ลอเรนได้รับบาดเจ็บ” ฉันยังคงนิ่งสงบกับคำที่พูด
แลนซ์เป็นคนฉลาดดังนั้นเขาจึงสามารถเดาความตั้งใจของฉันได้อย่างรวดเร็ว เขาหยุดเงียบไปครู้หนึ่งก่อนจะถามฉันว่า “คุณอยากให้ฉันไปเยี่ยมเธอไหม?”
“เธอกำลังรอคุณอยู่”
“เหมือนที่ฉันเคยคาดหวังกับคุณ” ฉันพูด
“คุณเคยเป็นอย่างไร .. ”
แลนซ์ทวนคำพูดของฉันด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “ดิกสันบอกคุณว่าเธอชอบผมเหรอ?” เขาเดาอย่างชาญฉลาด
ฉันเงียบเป็นการตอบกลับ “เธอชอบผม นั่นหมายความว่าผมต้องชอบเธอด้วยเหรอ?” เสียงเย็นชาของเขาถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ