เนื่องจากเขาตกลงที่จะพบฉัน เขาควรจะรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว
“คุณอาจไม่ใช่แคโรไลน์ แต่คุณเป็นลูกแท้ๆของตระกูลชอว์ นั่นคือความจริงที่จะไม่เปลี่ยนแปลง” เขาพูดและหมุนตัวของเขาพร้อมจะเดินจากไป
“แอนดรูคนนี้ไม่ชอบคุณ คุณมักจะตรงไปตรงมา แต่ฉันอยากรู้ความจริง บอกฉันได้ไหม?” ฉันยิ้มและถามเขา
แอนดรูอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขามองข้างหลังฉัน “เมื่อฉันมีเวลา ฉันจะติดต่อคุณ” เขากล่าว
ฉันเดาว่าดิกสันอยู่ข้างหลังฉันจึงไม่ใช่สถานที่หรือเวลาที่แอนดรูจะเล่าเรื่องให้ฉันฟัง “เอาล่ะ งั้นไว้เจอกันใหม่นะ” ฉันตอบ
ฉันรู้สึกท้อแท้เล็กน้อยและหัวใจของฉันก็หนักอึ้ง
หลังจากที่แอนดรูจากไป ฉันหันไปด้านหลังและมองไปที่ดิกสัน “พวกคุณรู้จักกันเหรอ?” ดิกสันถามอย่างเย็นชาขณะที่เขามองไปที่คลิฟฟอร์ดในขณะที่เขาจากไป
“ใช่ เขาเป็นเพื่อนคนนึง”
คำตอบของฉันไม่ใช่เรื่องโกหก
อย่างไรก็ตาม ฉันได้ซ่อนข้อเท็จจริงบางอย่างกับเขา
ดิกสันไม่ได้ถามต่อ เมื่อเรากำลังเดินทางกลับ ฉันถามเขาอย่างสงสัย “แลนซ์รู้เกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของลอเรนหรือไม่?”
“ใช่ ผมโทรไปบอกเขาแล้ว”
“เขาจะมาเยี่ยมเรนไหม?” ฉันถาม
ทันใดนั้นดิกสันก็หันมามองฉันและดวงตาที่ลึกล้ำของเขาก็มีบอกเป็นนัยๆ “เขาบอกว่าเขาไม่ว่าง” เขาตอบหลังจากเงียบไปนาน
ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกสงสารลอเรน
เธอช่างน่าสงสารเพราะเธอชอบผู้ชายคนนั้น
นั้นเป็นอีกครั้งที่คิดขึ้นมาว่า มันแตกต่างจากฉันคนเก่าอย่างไร?
ฉันนึกถึงสิ่งที่ลอเรนเปิดเผยกับฉันทันที เธอบอกว่าในอดีต แลนซ์กลับไปและเขาตามหาฉัน แต่ถูกเธอหลอก
ผู้ชายคนนั้นต้องการให้ความอบอุ่นแก่ฉันจริงๆ
เมื่อเรากลับไปที่โรงพยาบาล ลอเรนได้สติกลับคืนมา อาการของเธอดูเหมือนจะดีขึ้น เธอประหลาดใจที่เห็นดิกสัน “พี่ชายรองทำไมคุณมาที่นี่? พร้อมกับพี่สาวสุดที่รัก” เธอกล่าว
เธอเรียกฉันว่าพี่สาวของเธอต่อหน้าดิกสัน
แทนที่จะเป็นแค่พี่แคโรไลน์
อย่างที่สองที่อาจจะเป็นไปได้คือเธออิจฉาที่ดิกสันมากับฉัน
และเธอ…
เธอมองหาแลนซ์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ