ยังมีงานเลี้ยงอะไรที่น่าสนใจในตอนนี้อีก?
คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน “งานเลี้ยงอะไร?”
เลขาของฉันพูดขยายความ “งานเลี้ยงครบรอบวันคล้ายวันเกิดแปดสิบปีของนายท่านเยลครับ ตอนแรกพวกเขาจะจัดงานเลี้ยงในต่างประเทศ ทว่าช่วงนี้สถิติหุ้นของตระกูลเยลดูน่าจะไม่ดีเท่าที่ควร นายท่านเยลจึงต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อกู้หน้าให้ตัวเอง และเพื่อเป็นการเลี้ยงไถ่โทษให้คุณด้วยครับประธานชอว์”
งานเลี้ยงจัดขึ้นเพื่อฉัน คงจะปฏิเสธคำเชิญนี้ไม่ได้สินะ
ฉันคิดก่อนเอ่ยบอกเลขา “เตรียมของขวัญได้ด้วยล่ะ”
“ได้ครับ ไว้เป็นหน้าที่ของผมเอง”
ฉันพยักหน้ารับแล้วหันหลังกลับไปที่ออฟฟิศของตัวเองหลังจากที่ชัคพูดจบ บนโต๊ะทำงานตรงหน้าเต็มไปด้วยแฟ้มเอกสารมากมาย มือเรียวหยิบปากกาขึ้นมาเริ่มจัดการกับงาน
แม้ว่าแคโรจะไม่ค่อยได้เข้ามาจัดการกับงานในบริษัทด้วยตัวเอง แต่ด้วยประสบการณ์ที่มากล้นจากหลายปีที่ผ่านมำให้ฉันสามารถตรวจสอบความถูกต้องของงานได้อย่างไว
มือเรียวเซ็นเอกสารแผ่นสุดท้ายเสร็จลงในช่วงบ่าย ชัดเดินเข้ามาเก็บงายถูกอย่างให้เรียบร้อยแล้วพาฉันไปทานอาหารที่ภัตตาคารด้านนอกบริษัท และเมื่อทานเสร็จก็มุ่งตรงไปขึ้นเครื่องที่สนามบินทันที
นกยักษ์แตะพื้นสนามบินเมืองเอประมาณสี่โมงเย็น มันเร็วไปที่เดินทางไปยังงานเลี้ยง ฉันจึงหันไปบอกกับชัคว่าอยากไปเดินช้อปปิ้งฆ่าเวลาซักหน่อย
หญิงสาวเดินดูของไปทั่วห้างด้วยอารมณ์สุนทรี แต่ไม่มีอะไรเตะตาเป็นพิเศษเลย ท้ายที่สุดจึงเลี้ยงซื้อแหวนมาสองวง ต่างหู และเครื่องสำอางเล็ก ๆ น้อย ๆ
เราทั้งคู่เดินกลับมาที่รถ ฉันลบลิปสติกสีเดิมออกก่อนจะหยิบลิปสติกแท่งใหม่ออกมาทา “เป็นไง?”
ชัคตอบพร้อมเสียงเชียร์ “มันสวยมากครับ”
พอรถเคลื่อนตัวออกไป ชัคก็ย้ำกับฉันอีกครั้ง “ประธานชอว์ วันนี้คุณดูมีชีวิตชีวามากเลยครับ นานแล้วที่คุณไม่ได้เดินช้อปปิ้งแล้วสนุกกับมันแบบนี้”
ริมฝีปากสีสวยยกยิ้ม “แล้วจำไปด้วยเหรอที่จะต้องดูซึมซังกะตายแบบนั้น?”
“ตลอดสามปีที่คุณแต่งงานกับประธานเกร็ก แต่น้อยครั้งมากที่คุณแสดงออกว่าคุณมีความสุข ตอนนี้คุณก็เคยไปช้อปปิ้งแบบนี้ แต่มันก็น้อยลงทุกทีจนผมแทบไม่เห็นคุณไปไหนเลย ประธานชอว์ ผมว่าคุณเอาความทุกข์ใส่ตัวมากเกินไปหน่อย”
ฉันเม้มปากสีสวยอีกครั้งพลางเอ่ย “แต่ก่อนฉันเอาแต่ดื้อที่คิดจะยื้อไว้อย่างเดียว แต่ตอนนี้ฉันปล่อยวางมากขึ้นแล้วเริ่มเรียนรู้การใช้ชีวิตอย่างฉลาดและรักตัวเอง”
ชัคพูดเสียงจริงจัง “ประธานชอว์ คุณยังสาวอยู่เลยนะครับ”
“ชัค ฉันอาจจะตายตอนไหนก็ได้ใครจะรู้”
ฉันอาจจะหมดลมหายใจไปเลยตอนไหน หรือที่ไหนก็ได้ โดยปราศจากการเตือนใดใด
แม้ว่าดิกสันจะเคยบอกว่าควินซี่ช่วยฉันได้ แต่ใครมันจะไปเห็นด้วยล่ะ แคโรไม่ต้องการความช่วยเหลือที่แฝงด้วยคมดาบนั่น แค่ปล่อยฉันให้ได้ใช้ชีวิตในแบบที่อยากเป็นก็เพียงพอแล้วที่จะยื้อชีวิตนี้ต่อไปอีกได้
หากร่างกายนี้สามารถอดทนรอจนถึงวันที่การรักษาของฝั่งเฮนรี่พัฒนาขึ้นแล้ว นั่นก็จะถือว่าเป็นโชคดีของฉัน แต่ถ้าไม่ ฉันก็จะยอมรับในโชคชะตาของตัวเอง
ไม่ใช่ว่ายอมแพ้ที่จะมีชีวิตรอด ประเด็นอยู่ที่ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากควินซี่และติดค้างเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า
นอกจากนี้ สิ่งที่เธอต้องการจริงๆ ก็คือไตของฉัน ดังนั้นหากฉันรับการรักษาก็ต้องแลกกับไตนี้ และการวนลูบเพื่อยื้อชีวิตก็จะเกิดขึ้นต่อไปไม่จบไม่สิ้น
“ประธานชอว์ อย่าเครียดไปเลยครับ”
เลขาคนเก่งคงรู้ว่าฉันเครียดแต่ไม่รู้จะปลอบยังไง “ไม่เป็นไรชัค เราไปงานเลี้ยงกันเลยดีกว่า”
แมนชั่นของตระกูลเยลตั้งอยู่ห่างจากตัวเมือง กว่าเราทั้งคู่จะเดินทางไปถึงก็ฟ้ามืดเสียแล้ว ชัดช่วยเช็คเรียงข้อมูลให้ฉันอีกรอบ “งานเลี้ยงครบรอบวันคล้ายวันเกิดปีที่แปดสิบครั้งนี้จัดอย่างยิ่งใหญ่อลังการ ตระกูลเยลส่งจะหมายเชิญไปยังไฮโซทั่วทั้งในประเทศและต่างประเทศเช่นกัน ประธานเกร็ก ตระกูลคอนเนอร์ และตระกูลคุกก็เข้าร่วมงานเลี้ยงเช่นกันครับ พูดง่าย ๆ ก็คือคนที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจของตระกูลเยลจะได้รับเชิญมาหมด”
“เฮนรี่จะมาไหม?”
“ครับ คุณคุกก็จะมาด้วย”
บ้านตระกูลเยลคงเต็มไปด้วยคนเป็นแน่
สิ่งแรกที่ฉันกับชัคทำเมื่อเดินเข้าไปในงานเลี้ยงตามหานายท่านใหญ่ของตระกูลเยล เมื่อเขาสังเกตเห็นฉัน ชายชราก็รีบลุกขึ้นจากรถเข็นไม้ขัดมันคันงามพลันเอ่ยเรียกแคโร
ก็คงไม่แปลกมี่เขาจะเรียกฉันแบบนั้นเพราะอายุที่มากกว่า ร่างบางสาวเท้าเดินไปกล่าวทักทายด้วยท่าทางสุภาพ “นายท่านเยล ฉันขอให้คุณสุขภาพแข็งแรงมากขึ้นไปทุกปีนะคะ แล้วก็ ฉันเตรียมของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ มาให้ด้วย”
เขากุมมือของฉันก่อนตอบ “แคโรไลน์ คุณช่างเป็นคนที่จิตใจดีจริง ๆ มันเป็นความผิดผมเองที่ปล่อยให้คนในตระกูลทำกริยาเสื่อมเสียใส่คุณแบบนั้น”
ชายชราโค้งต่ำให้เชิงขออภัย นี่มันเกินกว่าที่ผู้น้อยอย่างฉันจะได้รับ แคโรรีบก้มโค้งตอบรับคนตรงหน้าทันทีพร้อมพูดเสียงเรียบ “เราเลิกยึดติดกับอดีตที่ผ่านไปแล้วเถอะคะ”
นายใหญ่ยิ้มพลางกระชับมือของฉัน “คุณเป็นเด็กที่มีเหตุผลและน่าชื่นชมมาก ถ้าเวนดี้ได้ครึ่งของคุณก็คงจะดี ผมจะได้ไม่ต้องกังวลอะไรมาก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ