หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 134

ฉันไม่รู้จะตอบเขาไปว่าอะไรดี

คนขับรถพึงพาฉันมุ่งตรงไปยังอพาร์ตเมนต์ของแซคคารี่

ตอนแรกฉันวางแผนว่าจะลงจากรถไปเรียกแท็กซี่ ทว่าสายตาจ้องมองมาไม่เลิกเชิงกดดันของคนขับรถทำให้ฉันไม่มีโอกาสได้โต้แย้ง

แคโรถอนหายใจอย่างห้ามไม่ได้ก่อนจะเดินตามเขาขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นบนสุด

หลังจากใส่พาสเวิร์ดอีกฝ่ายก็ผายมือให้ฉันเดินเข้าไปด้านในพลันปิดประตูห้องกลับไปทันที เขาอย่างกับเป็นกิจวัตรไปเสียงั้น ร่างบางเดินไปรอบห้องอย่างสำรวจและพบว่าแซคคารี่ไม่ได้อยู่ที่นี่

ถ้าให้เดา ตอนนี้เขาคงยังอยู่ที่งานเลี้ยงตระกูลเยล

ฉันเดินไปเรื่อย ๆ ถึงห้องน้ำ มือเรียวลบเครื่องสำอางของตัวเองออก พลางเงยหน้ามองเงาสะท้อนของใบหน้าที่ขาวซีดแล้วยิ้มออกมา “ขอบคุณพระเจ้าที่มันไม่ได้ดูน่าเกลียดขนาดนั้น”

นัยน์ตาสวยจ้องไปยังรอยแผลเป็นที่เริ่มจางลง มันจางมาก

และมันก็ไม่ได้น่าเกลียดอย่างที่แซคคารี่พูด

เท้าเปลือยเดินออกมาจากห้องน้ำหลังล้างหน้าจนสะอาด แคโรมุ่งหน้าไปที่ห้องนั่งเล่น พลางมองออกไปนอกกระจกใสบานใหญ่ ภาพด่านล่างนั้นเต็มไปด้วยแสงไฟและผู้คนที่เดินกันควักไขว่

ชีวิตกลางคืนได้เริ่มขึ้นแล้ว

ฉันเดินกลับไปที่โซฟาล้มตัวลงนอนเล่นโทรศัพท์มือถือ ไม่นานดิกสันก็โทรเข้ามา เสียงเข้มถาม “คุณอยู่ที่ไหน?”

“อยู่ที่โรงแรม” ฉันโกหก

“ส่งที่อยู่มาเดี๋ยวผมไปรับ” เขาบอก

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันก็กลับไปแล้ว”

เสียงเข้มเปลี่ยนเป็นนุ่มทุ้มหลังจากโดนปฏิเสธ “แคโร ผมคิดถึงคุณมากนะ ผมอยากไปอยู่ข้าง ๆคุณตอนนี้”

ได้ยินแบบนั้น คงจะเรียกได้ว่าโกหกถ้าฉันบอกว่าตัวเองไม่ใจเต้นไปกับคำพูดของเขา

แต่ฉันกลัวว่าตัวเองจะกลับไปเจ็บแบบเดิม

อีกอย่างสภาพร่างกายตอนนี้ก็แย่ลงกว่าเดิม...

ฉันไม่อยากผูกพันไม่มากกว่านี้ไม่ว่ากับใคร

นิ้วเรียวกดตัดสายพลางพิมพ์ข้อความส่งไป: “ให้เวลาฉันอยู่กับตัวเองซักพักนะ อย่างน้อยก็จนกว่าจะถึงวันที่ควินซี่กลับมา”

แคโรไม่รู้เลยว่าจะรับมืออย่างไรหากเธอกลับมา

ในใจลึก ๆ ยังคงรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่รบกวนจิตใจอยู่ตลอดเวลา

มือบางวางทาบลงบริเวณไตของตัวเอง ทันใดนั้นข้อความที่แอนดรูถามขึ้นมาเมื่อวานก็แล่นเข้ามาในหัวอีกครั้ง “พูดกันแบบเปิดใจเลย ถ้าควินซี่กำลังจะตายแล้วต้องการไตของเธอ เธอจะให้ยัยนั่นไหม?”

ด้วยความสัจจริง ฉันไม่ให้เธอ

ฉันถูกจับแยกกับเธอเกือบสิบเอ็ดปี ไม่ว่าเราจะมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นยังไง มันก็แทบไม่เหลืออยู่แล้วหลังจากเราห่างกัน

นอกจากนี้เธอกลับมาเพราะต้องการแก้แค้นตระกูลชอว์ และฉันก็ไม่ใช่คนใจกว้างที่สามารถยกไตของตัวเองให้เธอได้หรอก

ฉันจะบริจากให้เธอหากตัวเองลาโลกไปแล้ว แต่ถ้ายังมีชีวิตอยู่ ไตนี้ก็จะอยู่กับฉัน

ฉันตอบแอนดรูกลับไปอย่างเห็นแก่ตัว “ฉันจะไม่มันให้เธอ”

ทุกครั้งในละครหลังข่าวที่เคยเห็นในทีวี นางเอกก็ควรปฏิเสธเชิงเห็นแก่ตัวแบบนี้บ้าง แต่ก็อย่างว่า ชีวิตจริงมันไม่เหมือนในหนัง

แอนดรูชะงักก่อนจะโพล่งออกมา “ดี! นี่แหละแคโรไลน์ที่ฉันรู้จัก ถ้าเธอยอมยกมันให้ยัยนั่น ฉันจะเลิกคบเธอแน่ ๆ”

คำพูดของเขาทำให้ฉันประหลาดใจ “ฉันคิดว่านายอยากให้ฉันยกมันให้ยัยนั่นซะอีก!”

“ก็ใช่ แต่ถ้ามันเป็นไปตามความต้องการของเธออ่ะนะ นี่คือสิ่งที่ตระกูลชอว์ติดค้างควินซี่ ไม่ใช่เธอ นี่ฉันถามแบบนี้ก็เพราะอยากให้เธอเตรียมใจไว้ ฉันรู้สึกว่าครั้งนี้ควินซี่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ”

ควินซี่จะทำทุกอย่าง

มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะรักษาฉัน

นี่คือแรงแค้นที่ดิกสันไม่มีวันเข้าใจ