หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 155

“เด็กน้อย คุณรู้ไหมว่าผมอยู่ตรงนี้เพื่อรอคุณเสมอ”

แม้ว่าจะเป็นคำคืนที่ดูหม่นหมอง แต่แววตาของเขากลับเปร่งประกายตา พลันนัยน์ตาคู่คมคู่นั้นก็ทอดมองมาที่ฉันด้วยความอ่อนโยน แคโรมั่นใจว่าหากตัวเองมีความกล้าที่เดินเข้าไป ในสายตาของเขาก็จะมีแต่เธอคนเดียวเท่านั้น

แต่ฉันทำไม่ได้

ร่างเล็กส่ายศีรษะไปมาพลางร้องไห้ “ฉันขอโทษ”

แลนซ์ถอนหายใจออกมาอีกครั้งเมื่อได้ยินคำตอบของฉัน “สองเดือนก่อน คุณก็จมอยู่กับความคิดของตัวเองแบบนี้แล้วตัดสินใจเลือกดิกสัน ผมไม่รู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ แต่ในเมื่อคุณตัดสินใจแล้ว ผมย่อมยอมรับได้อยู่แล้ว ผมคอยภาวนาให้คุณมีสุขภาพที่ดีและพบเจอแต่ความสุขจากสิ่งที่คุณเลือก! แต่ดูคุณสิเด็กน้อย คุณไม่มีความสุขเลยซักนิด พอเป็นนี้แล้ว ทำไมคุณไม่ยอมให้โอกาสผมได้พัฒนาความรู้สึกของเราบ้าง?”

พัฒนาความรู้สึกของเราอย่างนั้นเหรอ?

ในอดีตที่ผ่านมาเราเคยได้ใช้ความรู้สึกเหล่านั้นร่วมกันเหรอ?

มันเป็นเพียงแค่ความรู้สึกของฉันฝ่ายเดียว แค่ฉันคนเดียวที่เอาแต่คอยนึกถึงเขามาตลอดเก้าปี

ร่างบางได้แต่ยืนนิ่งใต้แสงสลัวของตึกเรียน ฉันไม่รู้ว่าต้องตอบเขาออกไปแบบไหน

ฉันรู้แค่ว่า ความรู้สึกที่อยากจะอยู่เคียงข้างผู้ชายคนนี้นั้นเป็นเพียงเรื่องที่เคยหวังในอดีต

อดีตที่ฉันไม่สามารถเข้าใกล้เขาหรือกอดเขาได้ด้วยสองมือนี้

ฉันไม่สามารถยื่นแคโรไลน์ที่มีตำหนิติดตัวคนนี้ให้ร่างสูงตรงหน้าได้

แคโรเงยหน้าขึ้นมองคนด้านบนด้วยแววตาเศร้าสร้อย ไม่บ่อยนักที่จะมีโอกาสให้ฉันได้พูดความในใจออกไปทั้งหมดเหมือนตอนนี้ “ฉันเคยรักคุณมากจนมันแปรเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวดทุกครั้งที่ฉันนึกถึงคุณ แม้กระทั่งเห็นหน้าคุณแบบนี้ ฉันก็เจ็บเหมือนหายใจไม่ออก! แต่คุณรู้ไหมแลนซ์ มันมีหลายอย่างเกิดขึ้นมากมายตลอดหลายปีที่ผ่านมา อย่างเช่น เรื่องที่ฉันแต่งงานกับดิกสัน หรือเรื่องที่เป็นมะเร็งจนมีลูกไม่ได้ แล้วไหนจะเรื่องที่ฉันกลายเป็นตัวตลกของคนทั้งประเทศแบบนี้อีก! แลนซ์ มันไม่ง่ายที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ของเราแล้วกลับไปเป็นแบบเดิมหรอกนะ”

ร่างสูงมองดูพิจารณาฉันที่กำลังสั่นเทิ้มด้วยความกลัว ก่อนจะเอ่ยปลอบ “แคโรไลน์ คุณไม่ควรใส่ใจความคิดคนอื่นขนาดนั้น ผมจะถามคุณแค่อย่างเดียว คุณอยากอยู่กับผมไหม?”

“คุณอยากอยู่กับผมไหม?”

มันเป็นคำถามที่ง่ายและกระชับ

แต่เรื่องของเรามันหวนคืนกลับไปไม่ได้แล้ว