หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 156

ผ่านไปเกือบสี่สิบนาที บทเพลงแห่งความทรงจำนี้ก็ใกล้จะสิ้นสุดลง ฉันค่อย ๆ ลุกออกมาจากบริเวณนั้นก่อนที่เขาจะเล่นจบ สายลมอุ่นในค่ำคืนแห่งฤดูร้อนพัดผ่านไปราวกับเป่าปัดความทรงจำในอดีตและเก้าปีแห่งรักที่แตกสลาย

ดึกคืนนั่นฉันได้แต่ล้มตัวลงนอนบนเตียงใหญ่ของอพาร์ตเมนต์อย่างเหนื่อยอ่อน พลันเบนสายตาไปยังข้อความของชัคที่ส่งเข้ามาก่อนหน้า “ประธานชอว์ เนื่องจากเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นตลอดสองเดือนที่ผ่านมา ทำให้หุ้นของเราตกลงเกือบห้าเปอร์เซ็นต์ แต่นอกจากนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้วครับ ธุรกิจอย่างอื่นของเรายังคงทรงตัวได้ดี และพวกเรายังรอคุณกลับมาเสมอครับ”

ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ที่ผ่านมา...

น่าจะเกี่ยวกับวิดีโอนั่นเป็นแน่

แคโรเปรียบเสมือนตัวแทนของชอว์ คอปเปอเรชั่น การกระทำของเธอสามารถส่งผลต่อภาพลักษณ์ของบริษัทได้โดยตรง

มือเรียวไม่ได้กดตอบข้อความ ทว่าโยนโทรศัพท์มือถือไปอีกทางแทน ฉันเอนตัวลงนอนก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน

และกว่าจะตื่นขึ้นมาก็เป็นเวลาเที่ยงวันเสียแล้ว หน้าจอมือถือเครื่องเดิมแปร่งแสงเตือนสายที่ไม่ได้รับ

มีทั้งสายจากเฮนรี่ ซัมเมอร์ โจชัวร์ ชัค และคนอื่น ๆ

แต่เห็นก็เหนื่อยใจแล้ว

ฉันเลือกอ่านข้อความจากเลขาคนเก่งแทน

“ประธานชอว์ ดูเทรนในอินเตอร์เน็ตตอนนี้สิครับ”

หวังว่าจะไม่ใช่เรื่องร้ายแรงหรอกนะ

นิ้วเรียวพิมพ์เข้าไปในโปรแกรมเว่ยป๋อ

เทรนอันดับหนึ่งคือ “แคโรไลน์ ชอว์”

อันต่อมาคือ “นักเปียโนแลนซ์ เกร็ด”

ส่วนอันดับสามคือ “ถนนแห่งสายลม”

และที่สี่นั้นคือ “ผู้ชายของแคโรไลน์ ชอว์”

“ผู้ชาย” คำคำนี้ทำให้ฉันช็อคค้าง

คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันก่อนจะกดเล่นวิดีโอเจ้าปัญหาที่กำลังเป็นที่นิยมอยู่ในตอนนี้

ในนั้นปรากฏภาพของฉันกับแลนซ์

ร่างสูงที่ยืนมองอยู่บนชั้นสองและฉันที่เงยหน้าสบตากับเขาอยู่ที่ชั้นล่าง

วิดีโอถูกถ่ายจากมุมที่เห็นสายตาอ่อนโยนของแลนซ์ที่มอบให้ฉัน และเป็นจังหวะเดียวกับที่ฉันกำลังเงยหน้ามองเขาทั้งน้ำตาพอดี แสงจากดวงจันทร์และบรรยากาศรอบด้านทำให้ภาพออกมาอย่างกับหนังรักโรแมนติก

ทว่านอกจากภาพแล้ว ยังมีเสียงของบทสนทนาระหว่างเราดังเข้ามาในกล้องอีก เมื่อได้ยินประโยคที่ว่า “ผมตามหาคุณไปทั่ว เหมือนกับที่คุณเคยเดินตามหาผมเมื่อก่อนเลย ผมเก็บตัวตนของคุณไว้ในใจมาตลอดเก้าปี” ฉันก็กดหยุดวิดีโอทันที

ดวงตากลมสวยไล่มองอ่านคอมเมนท์ ซึ่งพวกมันล้วนเป็นคำพูดเชิงลบและกล่าวหาฉันทั้งนั้น

สามครั้งแล้วที่ฉันติดเทรนอันดับหนึ่งในหารค้นหาแบบนี้ แล้วแต่ละครั้งก็ต้องมีชื่อผู้ชายมาเกี่ยว แถมชื่อผู้ชายยังเปลี่ยนไปเรื่อยอีกต่างหาก เรื่องเฮ็งซวยนี้เกิดขึ้นภายในสองเดือนเท่านั้น

ด้วยระยะเวลาเท่านี้ มันไม่ง่ายเลยที่แก้ไขเรื่องเข้าใจผิดที่เกิดขึ้น แต่ทว่าฉันกลับเป็นคนเดียวที่โดนโจมตีจากคนทั้งประเทศ

แคโรกดออกจากโปรแกรมพลันส่งข้อความกลับไปหาชัค “เดี๋ยวฉันจะเข้าออฟฟิศไปจัดการเรื่องนี้เอง”

ไม่ช้าก็เร็ว ฉันก็ต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ไม่อย่างนั้นราคาหุ้นกับสแตนดาร์ดของชอว์ คอปเปอเรชั่นคงตกหล่นวูบในพริบตาแน่

ในใจลึก ๆ ของฉันคิดว่าเรื่องนี้มันทะแม่ง ๆ แต่ว่าจะมีใครที่สามารถถ่ายคลิปได้ถูกจังหวะทุกครั้งแบบนี้ได้ทุกครั้งอีกล่ะ?!

ใครกันที่ตามฉันไปยังตึกเรียนเก่า?

ฉันพยายามนั่งลิสท์รายชื่อศัตรูแต่ละคนออกมา โดยเฉพาะคนที่มีเรื่องกังขากับชอว์ คอปเปอเรชั่นจะโดนฉันบันทึกไว้ในสมองหมด ทว่ามันกว้างเกินไปจนต้องยอมแพ้ ร่างบางเอนกายนอนต่ออีกซัก ก่อนจะลุกไปอาบน้ำแต่งตัว

เมื่อเสร็จเรียบร้อยก็คว้ากุญแจรถขับไปยังออฟฟิศ

ทว่ายังไม่ทันจะได้เดินมุ่งตรงไปยังห้องทำงาน กลับสะดุดตาเข้ากับใครบางคนบริเวณล็อบบี้เสียก่อน คิ้วเรียวเลิกขึ้นพลันเอ่ย “พี่สาม ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?”