หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 183

นึกว่าการบ้ากระโดดหน้าต่างในครั้งนั้นจะทำให้เขาเลิกตามตอแยฉันแล้วเสียอีก แต่คดีพลิก ตอนนี้ดิกสันกลับมาปรากฎตัวอยู่หน้าบ้านฉันอีกครั้ง!

เขาไปเอาที่อยู่ฉันมาจากไหน!

ร่างเล็กโกรธจนแทบปิดประตูใส่หน้า แต่ดิกสันไวกว่ามือหนายื่นออกมาดึงประตูไว้แล้วหมุนตัวเข้ามาในบ้านอย่างเชี่ยวชาญ

ฉันเบิกตากว้าง

เขาทำเหมือนมันเป็นง่าย ๆ อย่างนั้นแหละ

ดิกสันใช้เท้าเตะปิดประตู ก่อนจะหันมาอุ้มฉันขึ้นแล้วเดินไปที่เตียง

ฉันโมโหตัวเองที่เผลอหลุดยิ้มกับการกระทำนั่น พลันปั้นหน้านิ่งถาม “คุณจะทำอะไร?”

ร่างสูงนั่งลงข้างกายพลางใช้มือลูบศีรษะฉันแผ่วเบา นัยน์ตาคู่คมดำสนิทจ้องมองมาที่ฉันอย่างมีความหมาย

“ผมปล่อยคุณไปไม่ได้” เขาบอก

ริมฝีปากบางยิ้มเหยียด “แล้วจะให้ฉันทำยังไง?”

ฉันไม่อยากมานั่งอารมณ์เสียในเรื่องเดิมกับดิกสันอีกแล้ว!

“แคโร คุณจะกลับมาอยู่กับผมได้ไหม?”

ฉันเงียบให้อีกฝ่าย

“แคโร ผมผิดไปแล้ว... ผมมันโคตรเลวเลย ผมคิดว่ามันจะ... ผมคิด... แค่คิดว่า...”

ดิกสันเริ่มพูดตะกุกตะกัก ฉันรับรู้ได้ว่าเขาเสียใจมาก และฉันก็เสียใจเหมือนกันที่เห็นเขาเป็นแบบนี้ แคโรเบนสายหนีไปจากใบหน้าที่กำลังเจ็บปวดนั่น

“แคโร ได้โปรดพูดอะไรซักอย่าง”

ตอนนี้ดิกสันกำลังขอร้องอย่างอดทน ฉันไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อน ร่างเล็กผ่อนลมหายใจออกช้า ๆ พลางเอ่ยด้วยนัยน์ตาแดงเรื่อ “อย่าทำแบบนี้ อย่าทำให้ฉันเวทนาคุณแบบนี้ดิกสัน แล้วก็นะ คุณเป็นคนตัดสินใจปล่อยมือฉันเอง”

ฉันเคยขอร้องรั้งเขาไว้ในวันที่ฝนตกวันนั้น...

และเขาทำอะไรนะเหรอ?!