หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 186

แม้ว่าฉันจะขอร้องขนาดไหน ท่านก็ปฏิเสธฉัน

แคโรหันไปมองแลนซ์อย่างขอความช่วยเหลือ ทว่าอีกฝ่ายกลับทำได้เพียงแตะไหล่ฉันเชิงปลอบโยน “ดิกสันจะต้องไม่เป็นอะไร”

ฉันกำชายเสื้อของเขาไว้แน่น “ได้โปรดให้ฉันไปด้วยเถอะนะ”

“คุณพ่อก็มีเหตุผลของท่านเอง”

ทุกคนในตระกูลเกร็ดเดินทางออกไปหมดแล้ว ทิ้งไว้เพียงฉันและยัยโง่ เกวน เวิร์ท ฉันพุ่งตัวออกไปเพื่อหวังเพียงเห็นเครื่องบินนั่นเคลื่อนตัวออกไป

หัวใจดวงนี้กำลังโดยบีบอัดจนแทบแหลกละเอียด ฉันรู้สึกแย่เกินกว่าที่จะอยู่ในเมืองอู๋ มือเรียวสั่นหยิบกุญแจรถแล้วรีบขับไปยังเมืองถงด้วยความสภาพจิตใจที่ย่ำแย่

ทว่าเมื่อถึงเมืองถงแลนซ์ก็โทรหาฉัน “เด็กน้อย ผมมีเรื่องที่ต้องบอกคุณ แต่ได้โปรดอย่าโทษตัวเองเลย”

ฉันห้ามเขา “ได้โปรดอย่าพูดมัน...”

“ดิกสัน เขา...”

ฉันตะโกนเสียงแหบพร่า “ได้โปรดอย่าพูดมันออกมา!”

“เด็กน้อย งานฌาปนกิจศพของดิกสันจะจัดขึ้นในวันมะรืนนี้”

ใจของฉันแหลกละเอียดไม่มีชิ้นดี ลำคอนั้นแห้งผากราวกับขาดอากาศจะหายใจ ไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากบางเลยซักนิด

แคโรยังคงดึงสติกลับมาไม่ได้ นี่มันบ้าชัด ๆ มันไม่ใช่ความจริงใช่ไหม เขาพึ่งมาจะขอฉันคืนดีไปไม่นานนี้เอง

“เด็กน้อย”

ปลายสายยังคงเรียกหา ทว่าฉันกดตัดสาย ขาเรียวทรุดลงบนถนนด้านนอกรถ ใจของฉันเจ็บปวดยิ่งกว่าโดนกรีดแทง น้ำตามากมายหลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย จนอาเจียนและไอโครกครากราวกับจะสิ้นใจ

เสียงหวีดร้องของฉันยังดังอยู่แบบนั้น ก่อนจะเหยียดกายลงบนพื้นถนนอย่างหมดแรง

ทันใดนั้นก็เข้าใจถึงความรู้สึกของดิกสันก่อนตายขึ้นมา