หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 390

“สาวน้อย ฉันมารับเธอแล้ว”

เขามองฉันด้วยแววตาใสซื่อ ถ้าไม่รู้มาก่อนว่าเขาเป็นคนที่จับฉันมาที่นี่ ฉันคงเชื่อเขาไปแล้ว!

แคโรเบะปาก “ฉันไม่เชื่อนายหรอก”

ด้านนอกนั่นเต็มไปทุ่งหิมะสีขาวโพลนสุดลูกหูลูกตา ดวงอาทิตย์ที่สาดส่องลงมาทำให้เกิดการสะท้อนจนทำให้ทั้งห้องวิบวับไปทั่ว และในสวนด้านล่างก็มีแมวสองสามตัวกำลังนอนอาบแดดกันอย่างสบายอารมณ์ ซึ่งในขณะเดียวกัน ฌองก็เงยหน้ามองยิ้มให้ฉันราวกับไม่สะทกสะท้าน

เขาอาจจะรู้ว่าฉันตั้งการ์ดไว้สูงขนาดไหน เลยรีบประมวลผลในหัวพร้อมรีบอธิบายให้ฉันเข้าใจ “มันเป็นงานที่ฉันต้องทำ พวกเขาอยากได้ตัวเธอ ฉันก็ต้องไปจับเธอมา แต่ตอนนี้งานจบลงแล้ว ฉันก็แอบช่วยเธอได้โดยที่พวกเขาไม่รู้!”

หญิงสาวขมวดคิ้ว “พวกนั้นไม่อยู่แล้วเหรอ?”

เขายกยิ้ม “ไม่ได้อยู่ที่สวนไง”

บนตัวเขาเหลือเพียงเสื้อตัวบาง เพราะเสียสละแจ็คเก็ตให้ฉันใส่ตอนนั้น และฉันก็พึ่งมาสังเกตว่าเขาใส่กูฟังเล็ก ๆ ไว้ตลอดเวลา

มันเป็นหูฟังที่พวกดาราใส่กันตอนเล่นคอนเสิร์ต ตัวหูฟังที่ทำจากคริสตัลสีชมพูอ่อนทรงเก๋ช่วยขลับให้คนด้านล่างมีเสน่ห์มากกว่าเดิม

แคโรเอ่ยถาม “แล้วเพื่อนฉันล่ะ?”

“เพื่อนเธอดูเหมือนจะมีไข้และสลบไปเมื่อกี้ พวกนั้นวางแผนพาเธอไปโรงพยาบาลก่อน”

เขาตอบด้วยเหตุผล

ฉันสงสัย “นายรู้ได้ยังไง?” พลันถามออกไป

เขาตอบกลับตรง ๆ “ได้ยินมาน่ะสิ”

ฉันหุบปากทันที

ลมเย็น ๆ ที่พัดเข้ามาทำให้ต้องกระเถิบตัวกลับเข้าไปในห้อง ก่อนจะเลนสายตาไปเห็นแจ็คเก็ตของเขา มือเรียวหยิบเสื้อหนังมาม้วนและโยนออกไปนอกหน้าต่าง ฌองดูงงกับการกระทำของฉัน ทว่าไม่นานอีกฝ่ายก็เดินเข้ามาหยิบเสื้อไป

เขารีบใส่แจ็คเก็ตกันความหนาว “เธออยากหนีไปกับฉันไหม? ตอนนี้ทางสะดวก เพราะพวกนั้นพาเพื่อนของเธอไปโรงพยาบาล”

ใบหน้าหล่อนั่นไร้ความกลัว ราวกับไม่ทุกข์ร้อนที่ต้องมาอยู่ในสถานการณ์อันตรายแบบนี้ แคโรนิ่วหน้า “นายช่วยฉันทำไม?”

“เพราะเธอหน้าตาดีเหมือนฉัน” เขาตอบ

ฉันอึ้งไปเลย

ทว่าจู่ ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดออกจากด้านนอก พร้อมกับร่างของหัวหน้าแก๊งลักพาตัวที่เดินเข้ามา

เมื่อสังเกตว่าฉันยืนข้างหน้าต่างที่เปิดไว้ เขาก็รีบพุ่งเข้ามาพร้อมก้มมองดูด้านล่างทันที

ทว่าคนที่เคยยืนอยู่ด้านล่างกลับหายไปแล้ว การตอบสนองของเขาเร็วจนไม่น่าเชื่อ!