หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 399

“หืม?” ร่างเล็กตอบเสียงสั่น

“จูบฉัน” เขาสั่งทันที

ได้ยินเสียงทุ้มต่ำเอ่ยขอ ร่างทั้งร่างก็สั่นสะท้านพร้อมหัวใจที่เต้นรัว นี่เขาหัดกล้าออกคำสั่งให้จูบกันด้วยน้ำเสียงแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย? แถมยังดูเป็นธรรมชาติอีกต่างหาก

ทว่าหญิงสาวกลับแสร้งทำเป็นนิ่งไม่เอะอะอะไรกลับ

ใบหน้าหล่อนิ่วบูดไม่พอใจ พร้อมใช้นิ้วเรียวยาวบีบแก้มฉันเบา ๆ

“ไม่ทำเหรอ?”

ร่างบางส่ายหน้า ก่อนจะยกตัวและแขนขึ้นไปคล้องลำคอหนา และกดจุ๊บลงที่แก้มสากของชายหนุ่มทันที

แค่เสี้ยววิก็กลับมาทิ้งตัวนอนหลับตาด้วยความล้า และผล็อยหลับไปในไม่กี่นาทีต่อมา

ซึ่งพอตื่นมาอีกครั้งก็เป็นเวลาบ่ายสี่โมงเย็นแล้ว

พื้นที่ข้างเตียงเย็นวาบ บ่งบอกให้รู้ว่าร่างสูงที่เคยนอนข้างกันตื่นออกไปจากห้องนานแล้ว เหลือเพียงโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างหมอน แซคคารี่หามันเจอได้ยังไง?

มือเรียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คการติดต่อ มีสายที่ไม่ได้รับจากพ่อกับแม่เยอะมาก พลันสมองก็นึกถึงคำสัญญาที่ให้ไว้กับพวกท่านว่าจะกลับไปนอนที่บ้านในคือวันที่โดนจำตัวไป

ฉันรีบกดโทรกลับทันที และแม่ก็รับสายอย่างไว ทว่าก่อนที่จะได้พูดอธิบาย เสียงตื่นตูมของแม่ก็ดังลอดออกมาเสียก่อน

“แคโร ลูกแม่ โอ้พระเจ้า แม่โทรหาลูกเป็นร้อยสายแต่ลูกก็ไม่รับ แม่ติดต่อลูกไม่ได้เลยทั้งวัน เกิดอะไรขึ้นกับลูกหรือเปล่า?”

แม้พวกท่านจะเป็นพ่อแม่บุญธรรม แต่ท่านทั้งสองก็รักและดูแลฉันราวกับของล้ำค่าที่สุดในชีวิต พวกท่านให้ชีวิตที่สุขสบาย และเลี้ยวดูให้ฉันเป็นฉัน —— เป็นผู้หญิงที่ทั้งสวยและมั่นใจเฉกเช่นทุกวันนี้!

ฉันฟังความเห็นของท่าน พลางเดินไปยังระเบียงด้านนอก ด้านล่างมีแซคคารี่ที่กำลังนอนอาบแดดหันหัวมาทางฉันอยู่

ร่างเล็กยิ้มบาง “เดี๋ยวหนูจะคุยเรื่องนี้กับเขาให้เร็วที่สุดนะคะ”

“บอกวันเวลาแม่มาเลยดีกว่า” แม่ตอบกลับทันควัน

ท่านกำลังบีบฉันอีกแล้ว!

“ทำไมแม่ต้องรีบด้วยล่ะ?” ร่างเล็กถามเสียงแผ่ว

“แล้วลูกจะพาเขามาเมื่อไหร่ล่ะ?” ทว่าท่านกลับยังไม่ล้มล้างปณิธานอันแรงกล้านั่นง่าย ๆ