หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 49

ฌอนเปิดประตูรถให้ฉัน ขาเรียวก้าวเข้าไปนั่งในรถหรูพลางถาม “เราจะไปไหนกันเหรอ?”

ร่างสูงยิ้มมุมปากเล็กน้อย “เธอลองเดาดูสิ”

ฉันได้แต่ยักไหล่อยากช่วยไม่ได้ “ฉันจะไปรู้ได้ยังไงกันล่ะ?”

ฌอนปิดประตูพลางเดินไปเปิดประตูฝั่งคนขับ เขานั่งลงโน้มตัวลงมาช่วยรัดเข็มขัดให้ฉัน ทว่าจู่ ๆ ร่างตรงหน้ากลับถอนหายใจ พลันเอ่ย “ไม่นานมานี้ พ่อของผมทำให้สาว ๆ พวกนั้นกลัวจนทิ้งผมไปอีกแล้ว”

ฉันฟังก่อนจะเน้นให้กระจ่าง “ความจริงแล้วมันไม่เกี่ยวกับการกระทำของพ่อนาย แต่นายแค่ไม่อยากแต่งงานต่างหาก”

ฌอนเป็นชายหนุ่มที่มีผู้หญิงวิ่งเข้าหาเสมอไม่เคยขาด และเขาปฏิบัติต่อพวกเธอทุกคนดั่งสุภาพบุรุษแสนดี ทว่าในทางกลับกัน เขาก็เป็นอีกคนที่เย็นชาที่สุด โหดร้อนที่สุดสำหรับพวกหล่อนได้เช่นกัน ใครก็ตามที่ได้แต่งงานกับชายคนนี้สามารถถูกเขี่ยทิ้งได้ทุกเวลาแม้ว่าเมื่อครู่พวกเขาจะดูรีกกันหวานชื่นก็ตาม

คิ้วหนาเลิกขึ้นถามอย่างกวน ๆ “แล้วจุดประสงค์หลักจองการแต่งงานคืออะไรล่ะ?”

ฉันเลือกที่จะตอบสิ่งที่ตัวเองคิดออกไป “เริ่มต้นสร้างครอบครัวของตัวเองก็เป็นอะไรที่มีความหมายนะ...”

ร่างสูงปรายตามองร่างเล็กข้างกาย พลันเอ่ยตัดบท “แล้วก็หย่ากันแบบเธออ่ะนะ?”

แคโรได้แต่เงียบ

เธอเพอกเฉยต่อสิ่งที่ฌอนพูด ก่อนที่เบนท์ลี่ย์สีดำคันหรูมาหยุดลงในย่านโคมแดงที่มีชื่อเสียงที่สุดของเมืองถง

มันเป็นย่านที่คึกคักและเต็มไปด้วยแสงสีเจิดจ้า ฌอนจับมือของฉันไว้พลางนำทางเข้าไปด้านในของบาร์แห่งหนึ่ง วัยรุ่นชายหญิงต่างพากันโยกย้ายเต้นรำบนเวที

บริกรชายเลือกที่นั่งที่ค่อนข้างส่วนตัวให้เรา ฌอนสั่งเครื่องดื่มไปเล็กน้อย พลันหันมายิ้มให้ฉัน “แคโรไลน์ เธอเคยมาที่แบบนี้ไหม?”

ฉันส่ายศรีษะปฏิเสธพร้อมถามอย่างสงสัย “นายรู้ได้ยังไง?”

ตลอดชีวิตของฉันเติบโตมากับคำว่าหน้าที่ และกฎเกณฑ์ต่าง ๆ มากมาย และหลังจากที่เข้ารับช่วงต่อในการบริหารชอว์ คอปเปอเรชั่น ชีวิตของฉันยิ่งเปลี่ยนไปอยากกับคนที่ใช้ชีวิตตามแบบแผนที่วางไว้แต่ละวันเท่านั้น ถ้าจะให้พูดถึงช่วงหลังแต่งงานกับดิกสัน ฉันแทบจะทุ่มเทพลังงานทั้งหมดไปที่เขากับบริษัท แคโรยอมรับอย่างสัจจริงว่าเธอไม่เคยก้าวเท้าเข้ามาในสถานที่แบบนี้เลย