หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 55

ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเขาจะหายไปจากชีวิตฉัน

ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าดิกสันแกล้งทำเป็นความจำเสื่อม เขาจำอดีตของเราและความรักที่เขามีให้ฉันได้อย่างชัดเจน

เขาทำแบบนั้นเพียงเพราะต้องการเรียนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวฉันอีกครั้งในรูปแบบที่แตกต่างออกไป

ฉันทำอะไรตอบแทน?

ฉันบอกว่าเขาเป็นแค่ตัวทดแทน ฉันปฏิเสธการมีตัวตนของเขาในชีวิตของฉันโดยสิ้นเชิง

ในขณะนั้น ดิกสันก็เป็นเหมือนกับฉันคนเก่า แม้ว่าภายในของเราจะกรีดร้องด้วยความสับสน แต่เราก็สวมหน้ากากและทำราวกับว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี ไม่ว่าเราจะพยายามใกล้ชิดกับคนที่รักมากแค่ไหนเราก็ยังถูกปฏิเสธจากความเย็นชาและความไม่รู้ของอีกฝ่าย แม้ว่าคำพูดของพวกเขาจะทำร้ายเราซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่เราก็ยังไม่สามารถปล่อยวางและยอมจำนนได้

ดิกสันอดกลั้นด้วยความรู้สึกใจแข็ง

เขาไม่ยอมออกจากโรงแรม ฉันลากกระเป๋าเดินทางกำลังจะก้าวออกไปท่ามกลางสายฝนด้านนอก ดิกสันคว้าแขนของฉันแล้วดึงไปข้างหลัง

“คุณอยู่ที่นี่ ผมจะไปเอง” เขาพูดอย่างใจเย็นและจากไป ขายาวและสูงของเขาก้าวออกไปในฝนที่ตกกระหน่ำ

ภาพเงาของเขาดูเหมือนรู้สึกกลัวๆ แต่ตั้งตรงและมุ่งมั่นจากไป

ภายใต้ฝนที่ตกปรอยๆ ดวงตาของฉันเต็มไปด้วยสายฝนและน้ำตา ฉันกระพริบตาเดินกลับไปที่ห้องพักในโรงแรมของฉัน

ฉันรู้สึกเหนื่อยล้าและจิตใจหมดเรี่ยวแรง บางทีอาจเป็นเพราะการโต้เถียงกับดิกสัน ฉันกินยารักษามะเร็งและตรงไปที่เตียง ฉันฝันร้ายทั้งคืน การนอนหลับของฉันถูกรบกวนและฉันไม่ได้พักผ่อนสักนิดเลย

ฉันนอนบนเตียงเมื่อฉันตื่นขึ้นมา แต่ยังคงรู้สึกอ่อนเพลีย โทรศัพท์ของฉันเริ่มดังและเป็นฌอณ

“ที่รักคุณ ว่างอยู่ไหม?” เขาถาม เชิญฉันออกไป

ก่อนหน้านี้ ฉันจะตอบว่าใช่ หลังจากเกิดเหตุการณ์เมื่อคืนหัวใจของฉันก็ไม่สบายใจ ฉันกังวลว่าความสัมพันธ์ของเราจะซับซ้อนขึ้นเมื่อเราได้เจอกันมากขึ้นฉันจึงปฏิเสธเขา

“ฉันจะออกจากเมืองท่ง เร็วๆนี้”

“คุณเพิ่งมาถึงเมืองท่ง ทำไมต้องรีบออกไปอย่างกะทันหัน?” เขาถามด้วยความสงสัย

ฉันหาข้ออ้างเพื่อให้คำตอบกับเขา

“เนื่องจากตอนนี้บริษัทอยู่ภายใต้ชื่อของฉัน จึงมีปัญหามากมายที่ฉันต้องจัดการ นอกจากนี้ฉันต้องนัดตรวจร่างกายที่ที่เมืองเอส เนื่องจากเฮนรี่จู้จี้ฉันเรื่องนี้แล้ว”

ในชีวิตของเฮนรี่ ปัญหาสุขภาพของฉันเป็นสิ่งสำคัญมากที่สุดของเขา เขาไม่ยอมให้ตัวเองทำผิดพลาดหรือปล่อยให้ฉันละเลยสุขภาพของตัวเองต่อไป

ก่อนกลับมาที่เมืองอู๋เขาเตือนฉันอย่างอ่อนโยนเกี่ยวกับสุขภาพของฉัน

“แคโร เรามีเพียงภารกิจเดียวคือ ให้ร่างกายของคุณฟื้นตัวและให้คุณได้รับการรักษา เรื่องอื่นใดไม่ใช่ประเด็น ผมหวังว่าคุณจะทะนุถนอมร่างกายของคุณ ไม่งั้นผมก็…”

เขากอดฉัน แต่เขาก็ไม่แสดงออก

“ตัวผมไม่ใช่คนใจดีนักหรอก” เขาขู่อย่างเย็นชา “ถ้าคุณจากไปผมจะฆ่าคนที่สำคัญที่สุดสำหรับคุณ แม้ว่ามันจะต้องตายไปก็ตาม ดังนั้น โปรดมีสติและทะนุถนอมตัวเองให้มากขึ้น”

เฮนรี่สันนิษฐานว่าคนที่สำคัญที่สุดสำหรับฉันคือพี่น้องตระกูลเกร็ก

เขากลัวว่าฉันจะปล่อยให้สุขภาพทรุดโทรมไปเรื่อยๆ เขาจึงพูดกับฉันอย่างรุนแรง

ในขณะที่ฉันเงียบอยู่กับความคิดในใจลึกๆ เสียงของฌอนก็เข้ามาขัดจังหวะความคิดของฉัน

“เป็นเพราะเมื่อวานหรือเปล่า”

“ฉันมีเรื่องเร่งด่วนที่ต้องเข้าร่วมงาน” ฉันขัดจังหวะเขาพลางหัวเราะเบาๆ “ฉันจะพบคุณเร็วๆนี้”

“ได้ ได้สิ” เขาตอบโดยไม่ได้เร่งรีบต่อไป

หลังจากที่ฉันวางสายเขา ฉันรู้สึกเบื่อหน่ายเลยเข้าแอปเวยป๋อ ด้วยหัวข้อที่ได้รับความนิยมอันดับสามของวันนี้มีชื่อว่า "ความรักครั้งใหม่ของแคโรไลน์"

รู้สึกกำลังสับสนอย่างที่สุด ฉันคลิกที่หัวข้อที่กำลังมาแรง ฉันตะลึงกับวิดีโอที่เห็น