หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 55

ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเขาจะหายไปจากชีวิตฉัน

ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าดิกสันแกล้งทำเป็นความจำเสื่อม เขาจำอดีตของเราและความรักที่เขามีให้ฉันได้อย่างชัดเจน

เขาทำแบบนั้นเพียงเพราะต้องการเรียนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวฉันอีกครั้งในรูปแบบที่แตกต่างออกไป

ฉันทำอะไรตอบแทน?

ฉันบอกว่าเขาเป็นแค่ตัวทดแทน ฉันปฏิเสธการมีตัวตนของเขาในชีวิตของฉันโดยสิ้นเชิง

ในขณะนั้น ดิกสันก็เป็นเหมือนกับฉันคนเก่า แม้ว่าภายในของเราจะกรีดร้องด้วยความสับสน แต่เราก็สวมหน้ากากและทำราวกับว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี ไม่ว่าเราจะพยายามใกล้ชิดกับคนที่รักมากแค่ไหนเราก็ยังถูกปฏิเสธจากความเย็นชาและความไม่รู้ของอีกฝ่าย แม้ว่าคำพูดของพวกเขาจะทำร้ายเราซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่เราก็ยังไม่สามารถปล่อยวางและยอมจำนนได้

ดิกสันอดกลั้นด้วยความรู้สึกใจแข็ง

เขาไม่ยอมออกจากโรงแรม ฉันลากกระเป๋าเดินทางกำลังจะก้าวออกไปท่ามกลางสายฝนด้านนอก ดิกสันคว้าแขนของฉันแล้วดึงไปข้างหลัง

“คุณอยู่ที่นี่ ผมจะไปเอง” เขาพูดอย่างใจเย็นและจากไป ขายาวและสูงของเขาก้าวออกไปในฝนที่ตกกระหน่ำ

ภาพเงาของเขาดูเหมือนรู้สึกกลัวๆ แต่ตั้งตรงและมุ่งมั่นจากไป

ภายใต้ฝนที่ตกปรอยๆ ดวงตาของฉันเต็มไปด้วยสายฝนและน้ำตา ฉันกระพริบตาเดินกลับไปที่ห้องพักในโรงแรมของฉัน

ฉันรู้สึกเหนื่อยล้าและจิตใจหมดเรี่ยวแรง บางทีอาจเป็นเพราะการโต้เถียงกับดิกสัน ฉันกินยารักษามะเร็งและตรงไปที่เตียง ฉันฝันร้ายทั้งคืน การนอนหลับของฉันถูกรบกวนและฉันไม่ได้พักผ่อนสักนิดเลย

ฉันนอนบนเตียงเมื่อฉันตื่นขึ้นมา แต่ยังคงรู้สึกอ่อนเพลีย โทรศัพท์ของฉันเริ่มดังและเป็นฌอณ

“ที่รักคุณ ว่างอยู่ไหม?” เขาถาม เชิญฉันออกไป

ก่อนหน้านี้ ฉันจะตอบว่าใช่ หลังจากเกิดเหตุการณ์เมื่อคืนหัวใจของฉันก็ไม่สบายใจ ฉันกังวลว่าความสัมพันธ์ของเราจะซับซ้อนขึ้นเมื่อเราได้เจอกันมากขึ้นฉันจึงปฏิเสธเขา

“ฉันจะออกจากเมืองท่ง เร็วๆนี้”