หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 68

โจเซฟคือคนที่ทำให้เธอประหลาดใจที่สุดมากกว่าทุกคนในที่ประชุมนี้

ฉันไม่เคยคิดว่าเราจะมาเจอกันอีกครั้งในสถานการณ์แบบนี้

‘โจเซฟ...หรือว่าเขาเป็นหนึ่งในคนของตระกูลคอนเนอร์?’

โจเซฟพยักหน้ารับคำทักทายอย่างสุภาพ “ครั้งนี้พวกเรา ตระกูลคอนเนอร์ ต้องการเป็นผู้ถือครองสัญญาฉบับนี้ ประธานชอว์ คุณช่วยหลบทางให้เราจะได้ไหม?”

โจเซฟเรียกฉันแบบนั้น พลางพูดอย่างกับว่าสัญญาเป็นอะไรที่สำคัญต่อเขามาก

ฉันเอนกายพิงพนักเก้าอี้ก่อนจะเอ่ยปากถามเวนดี้อย่างสงสัย “ยังไม่ทันไรพวกคุณก็ทำผิดกฎเสียแล้ว เพราะอะไรถึงยังอยากคุยกับ ชอว์ คอปเปอเรชั่น อีกละ?”

ทว่าก่อนที่เวนดี้จะได้ตอบอะไร เจนนิเฟอร์ก็พูดตัดเสียก่อน “เห็นได้ชัดว่าเลขาของคุณเป็นคนเชิญเรามาเอง”

ฉันปรายตามองไปยังเจ้าของเสียงนั้นอย่างไม่สบอารมณ์นัก หล่อนเริ่มจะน่ารำคาญเกินทนแล้ว นอกจากโตแต่ตัว เธอคงไม่รู้วิธีวางตัวในการเป็นผู้ใหญ่สินะ?

หรือเพราะเหตุการณ์เสียหน้าเมื่อครู่ หล่อนจึงอยากจะท้าทายฉัน

แคโรเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ “แต่ตระกูลเยลยินยอมตกลงเรื่องสัญญาไปแล้ว แล้วพวกคุณมีเหตุผลอะไรที่ตกลงเห็นต่างแบบนั้น?”

เจนนิเฟอร์รีบโต้กลับอย่างไร้ยางอาย “ก็เพราะว่าเราอยากเห็นเธอทุรนทุรายไง ไม่ใช่เหรอ?”

คงมีเพียงปาฏิหาริย์ที่ทำให้หล่อนสามารถมีชีวิตรอกจนถึงทุกวันนี้

ฉันเปลี่ยนสีหน้าเป็นเย็นชาก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงมั่นคง “งั้น ไม่ว่ายังไงคุณก็จะไม่ยอมยกสัญญานี้ให้กับ ชอว์ คอปเปอเรชั่น ใช่ไหม?”

ฉันเงียบไปพักพลันเอ่ยต่อ “การแข่งขันเล็ก ๆ น้อย ๆ นั้นเป็นเรื่องปกติในวงการธุรกิจ มันไม่มีผิดถูกอยู่แล้ว แต่ความแตกต่างที่เห็นได้ชัดระหว่างคุณสองคนและนายท่านเยลคนก่อนก็คือ คุณสองคนไม่มีความซื่อสัตย์อยู่ในสายเลือดเลยซักนิด!”

เจนนิเฟอร์กำลังจะอ้าปากโต้ตอบทว่าเวนดี้กลับจับแขนของหล่อนไว้แกมห้ามปราม “ประธานชอว์ ผลประโยชน์เป็นเรื่องที่สำคัญมากที่สุดไม่ใช่เหรอคะ?”

ฉันยิ้มเหยียดก่อนถาม “หมายความว่าคุณจะร่วมมือกับใครก็ตามที่ให้ผลประโยชน์กับคุณมากที่สุดใช่ไหมคะ?”

เวนดี้เพียงยิ้มกลับมาแทนคำตอบทั้งหมด แคโรเกลียดผู้หญิงแบบนี้ คนที่ทำเหมือนว่าตัวเองวางแผนไว้หมดทุกอย่าง และคิดเสมอว่าตนสามารถจัดการทุกอย่างได้ด้วยมือของตัวเอง ช่างเป็นคนที่มั่นใจเหลือเกิน ปฏิบัติกับเธอและชอว์ คอปเปอเรชั่นอย่างกับหมากโง่ ๆ ตัวหนึ่ง

ฉันไม่เคยทำร้ายคนอื่นก่อน แต่ถ้าหากพวกเขาเริ่มก่อนฉันก็จะไม่อยู่เฉย ฉันพูดกับตัวเองในปัจจุบันว่าอย่าเผยความอ่อนแอให้ใครเห็น อย่างน้อยตอนนี้ก็ควรทำให้ตระกูลเยลเข้าใจถึงความน่ากลัวของฉันบ้าง

ฉันถามกลับแผ่วเบา “คุณนายเยล คุณคิดว่าชอว์ คอปเปอเรชั่นดูอ่อนแอขนาดนั้นเลยเหรอคะ?”

หล่อนยิ้มหวานพลางตอบ “ใครจะกล้าคิดกันละคะ?”

โจเซฟเอาแต่มองเหตุการณ์อยู่เงียบ ๆ ตั้งแต่เริ่ม ฉันถอนสายตาออกจากโจเซฟก่อนจะเบนมาทางคนที่ไม่มีทางทีสะทกสะท้านอย่างเจนนิเฟอร์ พลันเอ่ยเสียงเรียบ “ครั้งนี้ฝั่งตระกูลเยลเป็นฝ่ายผิดสัญญาก่อน แม้ว่าสัญญาจะยังไม่ได้ลงลายลักษณ์อักษรดี แต่ครั้งนี้พวกคุณคือคนที่ไม่รักษาคำพูด ตระกูลเยลมีสิทธิ์ที่จะไม่เลือกเรา แต่ฉัน แคโรไลน์ ชอว์ ฉันไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครมาดูแคลน ถ้าคุณอยากจะขยายกิจการเข้ามาในเมืองอู๋ละก็ มันไม่ง่ายหรอกนะ”

ฉันพูดพลางสังเกตอาการของคนตรงหน้า “ฉันได้ยินว่าตระกูลเยล วางแผนที่จะร่วมลงทุนกับตระกูลคุกที่เมืองเอสใช่ไหมคะ?”

แคโรได้ยินข่าวนี้มาจากผู้เป็นพี่ชายในขณะที่เธอกำลังเดินทางกลับมาที่เมืองอู๋ เฮนรี่บอกว่าตระกูลเยลนั้นกำลังพัฒนาขยายกิจการของตัวออกไปยังเมืองอื่น ๆ เช่น เมืองเอสและเมืองถง แต่ยังไม่ได้ตกลงอะไรเกี่ยวกับเมืองอู๋

เวนดี้เริ่มมีท่าทีกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก่อนจะเอ่ยปากถามในที่สุด “ประธานชอว์ คุณจะทำอะไรกันแน่?”

ริมฝีปากบางของประธานสาวแสยะยิ้ม พลันย้อนถามคืน “แล้วคิดว่าฉันทำอะไรได้บ้างล่ะ?”

เวนดี้ลุกขึ้นยืนทันควัน “ประธานชอว์ คุณคงไม่ได้พูดเล่นใช่ไหม?”

ดวงตาคู่สวยของหล่อนจ้องเขม็งมาที่ฉันอยู่เนินนาน

เธอคงคิดว่าฉันจะทำทีไม่จริงจังอะไร ทว่า “ก็อย่างที่คุณคิดนั้นแหละค่ะ” ฉันยิ้มตอบเธอ

“ประธานชอว์จะหักหลังตระกูลเยลเหรอคะ?”

ช่างไร้ยางอาย ไม่ใช่พวกเธอสองคนหรอกเหรอที่เป็นคนทำลายความสัมพันธ์นี้ และทำลายตระกูลของตัวเอง

แคโรก้มหน้าลงเล็กน้อยพลางจับเล่นนิ้วมือของตัวเองอย่างใช้ความคิด “เวนดี้ ฉันเคารพคุณนะ นั่นคือเหตุผลที่ทำไมฉันถึงอยากคุยกับคุณ แต่คุณกลับเชิญตระกูลคอนเนอร์มาที่นี่เพื่อหักหน้าฉัน...”

เวนดี้เม้มปากแน่นคล้ายจะพูดอะไรบางอย่าง พลันเจนนิเฟอร์กลับเอ่ยปากขัดเสียก่อน “เวนดี้ เลิกกับหล่อนได้แล้ว ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคนแบบนี้จะทำอะไรได้อีก อีกอย่าง ตอนนี้ตระกูลเกร็กจากเมืองอู๋ก็อยู่ข้างเรา”

‘ตระกูลเกร็กจากเมืองอู๋อยู่ข้างพวกเธอ...’

เมื่อคิดตามสิ่งที่ได้ยินกลับเริ่มมีน้ำโห อารมณ์หงุดหงิดทำให้ฉันเผลอหลุดออกไป “แล้วพวกเขาปกป้องเธอได้ตลอดชีวิตไหมล่ะ?”