หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 70

เจนนิเฟอร์คือจุดบอดที่ไม่ควรมีตัวตนของตระกูลเยล คำพูดของเธอล้วนแต่โดนเพิกเฉยทั้งสิ้น

ฉันไม่ยุ่งกับเธอเลยตั้งแต่ที่เริ่มการประชุม และเธอไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีกหลังจากที่เวนดี้ดุเธอ

ฉันยังคงไม่เข้าใจว่าทำไมตระกูลเยล ถึงได้เห็นดีเห็นงามด้วยที่จะร่วมมือกับชอว์ คอปเปอเรชั่น ในตอนแรกกลับเป็นฝ่ายฉีกสัญญาเสียเอง

หรือพวกเขาเป็นแค่เหยื่อ เพื่อล่อให้ฉันติดกับ?

แคโรมองไปยังดิกสันพลางคิดถึงความเป็นไปได้

ร่างสูงตรงหน้ารู้ว่าฉันต้องการสัญญาฉบับนี้ เพราะฉะนั้นครั้งนี้เขาถึงได้ใช้ตระกูลเยลเป็นเหยื่อล่อ เพื่อจับเหยื่ออย่างฉัน ถ้าเปรียบเทียบตระกูลเยลก็คงเหมือนเค้กก้อนหนึ่ง และฉันที่ตามกลิ่นหอมอร่อยของมันจนติดกับ ความมุมานะของดิกสันครั้งนี้ค่อยข้างแรงกล้าเลยทีเดียว

และเพียงเพื่อต้องการให้ฉันยอมแพ้ต่อเขา ยอมทำตามหนึ่งวันที่เขาขอ

ผู้ชายคนนี้เอาแต่ใจตัวเองจริง ๆ

โจเซฟออกไปจากห้องอย่างเงียบเชียบ เมื่อเห็นว่าทุกอย่างไม่เป็นไปตามแผน

ฉันอยากจะรอจนกว่าเขาออกไปจากบริเวณห้องประชุมนี้ ก่อนจะให้เลขาดูแลตรวจเช็คเรื่องสัญญา พลางวิ่งออกมาดูว่าโจเซฟยังอยู่แถวนั้นหรือไม่ ไม่ทันที่จะได้ก้าวพ้นประตู เวนดี้กลับตะโกนเรียกฉันไว้ “ประธานชอว์ เราไม่จำเป็นต้องรีบเซ็นสัญญาตอนนี้ก็ได้ใช่ไหมคะ?”

ริมฝีปากสวยกระตุกยิ้มก่อนเอ่ย “ได้ไงล่ะ พวกเธอเคยฉีกสัญญาไปแล้วนะ”

คำพูดเหล่านี้แสดงออกให้เห็นว่าฉันหมดศรัทธาในตัวพวกเธอแล้ว เวนดี้ได้แต่พูดพร้อมใบหน้าที่ซีดเผือด “ฉันจะทำตามกระบวนการของคุณค่ะ”

พลันภาพตรงหน้ากลับแปรเปลี่ยนเป็นแผ่นหลังกว้างและไหล่หนาของดิกสัน ทว่าฉันกลับไม่คิดที่จะใส่ใจเขาในตอนนี้ ขาเรียววิ่งออกไปหาโจเซฟทันที

โจเซฟหยุดรออยู่ตรงทางเข้าอย่างกับรู้ว่าฉันจะมา ร่างบางเดินเข้าไปพร้อมเอ่ย “เรามาพูดถึงเธอคนนั้นกันหน่อย”

ระหว่างฉันกับโจเซฟ มีเพียงเรื่องเดียวที่เราคุยกันได้ ก็คือ เรื่องของซัมเมอร์

โจเซฟดูไม่ค่อยชอบถนนที่เต็มไปด้วยคนพลุกพล่านแบบนี้ ฉันจึงพาเขาไปยังบริเวณที่สงบกว่า ในขณะที่เรากำลังจะถึง เขากลับยิ้มออกมา “ผมรับไม่ได้จริง ๆ การที่คุณต้องลากผมมาแบบนี้”

ฉันละมือที่จับรถเข็นออก “คิดมากน่า ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันนะ”

เขาคือรักที่ซัมเมอร์เฝ้าฝันหา และฉันให้ความเคารพในตัวเขา

เราทั้งคู่เงียบไปซักพัก ฉันลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจถาม “ทำไมคุณถึงทิ้งเธอไป?”

ความปรารถนาที่จะอยู่ในตระกูลคงไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คิด

หรืออาจจะเป็นเรื่องเหลือเชื่อเลยด้วยซ้ำ

ฉันเอ่ยถามอย่างสงสัย “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณกลับไปมือเปล่าแบบนี้?”

โจเซฟก้มหน้าลงและไม่ตอบอะไรกลับมา แค่นั้นก็ชัดเจนพอแล้วว่าเขาคงจะถูกขับออกจากตระกูล

โจเซฟไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นในที่ประชุม เขาแค่เอ่ยปากขอร้องอะไรบางอย่าง “คุณคือเพื่อนรักของเธอ แคโร ผมขอให้คุณช่วยดูแลเธอให้ดี อย่าให้เธออยู่อย่างไร้ความสุข...”

“ไม่ว่าเธอจะสุขหรือทุกข์ มันก็อยู่ที่คุณโจเซฟ” ฉันตอบ

ในความคิดของซัมเมอร์นั้นมีแต่เรื่องของโจเซฟ แม้ว่ามีคนบอกว่าโจเซฟตายไปแล้วเธอยังไม่เชื่อเลยซักนิด

และตอนนี้โจเซฟยังมีชีวิตอยู่แต่หายไปอีกครา คิดว่าเธอจะพอใจกับชีวิตแบบนี้งั้นเหรอ?

โจเซฟยังคงเงียบ ไม่มีบทสนทนาอะไรเกิดขึ้นอีกหลังจากนั้น แต่เราเพียงกังวลว่าสิ่งที่เขาตัดสินใจทำลงไปจะเป็นสิ่งที่เราคิดถูกหรือคิดผิด