เขาพูดว่า “แคโรไลน์ คุณคิดว่าคุณจะปฏิเสธผมได้เหรอ?”
มันคือเรื่องจริง ฉันทำอะไรดิกสันไม่ได้
ฉันกัดมุมปากตัวเองก่อนเอ่ย “คุณจะไม่เอาเปรียบฉัน”
แคโรไม่รู้ว่าชายตรงหน้าจะฟังสิ่งที่พูดไปหรือไม่ แต่มันเป็นเพียงประโยคเดียวที่เธอจะอยากบอกมันให้เขารับรู้
ดิกสันเงียบไปอีกครั้ง
เขาไม่ตอบฉัน อาจจะเป็นความรู้สึกที่โดนคนไม่มีเซนส์ในการพูดอย่างฉันโต้ตอบ แต่ช่างประไร ฉันก็ไม่อยากคุยกับเขาแล้วเหมือนกัน
หญิงสาวเบนสายตามองไปยังทิวทัศน์ด้านนอก ภูเขาลูกเล็กใหญ่ต่างหลบซ่อนอยู่ในสายหมองบาง ๆ นี่ อย่างกับภาพลวงตา แคโรหันกลับไปมองยังดิกสัน วิวก้านนอกล้วนทำหน้าที่เป็นภาพพื้นหลังชั้นดีเสริมให้ใบหน้าที่หล่อดูหล่อเหลาขึ้นกว่าเดิม มันก็สวยงามแบบแปลก ๆ ดี
บรรยากาศแบบนี้ทำให้วันวานในอดีตของเราหวนกลับคืนมาอีกครา
ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองได้ย้อนกลับไปเมื่อสามปีก่อน
ในวันนั้น วันที่ฉันวาดฝันว่าเรากำลังจะเข้าพิธีวิวาห์อย่างมีความสุข
ดิกสันสวมใส่ชุดทักซิโดสีดำ และฉันที่อยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวสวยหรู แม้ว่าเขาจะตกลงแต่งแบบไม่เต็มใจ แต่สำหรับฉันในตอนนั้นแล้ว มันเป็นยิ่งกว่าฝันที่เป็นจริง
ฝันที่เป็นจริง… และฝันที่ลวงตา
ใบหน้าสวยหันกลับมาจดจ่ออยู่ที่มือถือบนตักแทน
ข่าวซุบซิบระหว่างฉันกับฌอนหายไปจากเทรนในเว็บไซต์เวยป๋อแล้ว
รวมทั้งวิดีโอจากเมื่อวานด้วย
เห็นได้ชัดว่ามันถูกลบด้วยน้ำมือของใครบางคนที่มีอิทธิพลมากที่สุดภายในวันเดียวเท่านั้น และใครบางคนที่ว่าคงไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชายข้างกายคนนี้
ฉันลังเลอยากจะถามเขา แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดมันออกไป นิ้วเรีนวกดส่งข้อความหาเลขาคนเก่งแทน [ใครเป็นคนจัดการเรื่องข่าวของฉันในอินเตอร์เน็ต?]
ชัคส่งกลับ [เดี๋ยวผมตรวจสอบให้ครับ]
ฉันทิ้งโทรศัพท์ไว้ข้างตัวก่อนจะหลับตาลง เมื่อคืนกว่าจะข่มตานอนหลับก็เกือบเช้าและหลับไปเพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น เพราะความเหนื่อยสะสม ทำให้ฉันผล็อยหลับไป ทว่าพอลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งกลับไม่เห็นดิกสันเสียแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ