“โอเค งั้นคุณพักเถอะ เดี๋ยวผมทำอะไรให้กิน” เสียงเข้มบอกก่อนเอ่ยถาม “แล้วคุณอยากกินอะไร?”
“คุณทำอาหารเป็นเหรอ?” ฉันถามกลับ
ก่อนจะนึกได้ว่าเป็นคำถามที่ไม่ควรถามเสียจริง
เพราะเมื่อก่อนเขาก็เคยทำอาหารให้ฉันกิน
ดิกสันทำเมนูปูที่เกวนชอบให้ฉัน
ร่างสูงขมวดคิ้วถาม “คุณไม่เคยกินอาหารที่ผมทำเหรอ?”
“ฉันเคย แค่ถามไปงั้น ๆ แหละ”
“แล้วคุณชอบอะไร? ปูเหรอ?” ดิกสันถามเองตอบเอง
มือหนาขยี้ผมฉันพลางเอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ “ผมจำได้ว่าคุณเคยทำเมนูปู มันเป็นเมนูโปรดของคุณใช่ไหม? งั้นผมจะทำให้กินเอง”
“คุณจะไปหาปูมาจากไหนในเวลาแบบนี้?” ฉันถามออกไปอย่างงุนงง
“ผมหาได้น่า เลขาของผมเตรียมไว้ให้แล้ว”
หญิงสาวได้แต่ตอบไป “อ๋อ” ทว่าไม่ได้บอกชายหนุ่มว่าไม่ชอบปู
ก่อนหน้านั้นเธอแค่เล่นไปตามน้ำ มันไม่จำเป็นที่จะต้องอธิบายให้ดิกสันเข้าใจ
แทบจะเรียกว่าเป็นปฏิหาริย์เลยที่เราเข้ากับได้ นั่งคุยกันแบบไม่ปากเสียงแบบนี้
พลันโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
ฉันรับโทรศัพท์ต่อหน้าดิกสัน ชัคเป็นคนโทรมา “ประธานชอว์ คนที่จัดการเรื่องข่าวโคมลอยนั้นคือประธานเกร็กครับ วิดีโอก็โดนสั่งลบด้วย มีข่าวว่าประธานใช้เงินจำนวนมากในการจัดการเรื่องนี้เลยล่ะครับ”
แคโรมองไปยังร่างสูงตรงหน้า แต่ดิกสันก็ยังคงนิ่งเงียบ
พลันนึกถึงโจเซฟ เมื่อรู้ว่าตอนนี้ตระกูลคอนเนอร์คงกำลังลำบากแน่ ๆ เพราะโจเซฟพลาดในการสัญญากับตระกูลเยล
ฉันคิดก่อนถาม “เรายังมีสัญญาซื้อขายเหลืออีกไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ