“โอเค งั้นคุณพักเถอะ เดี๋ยวผมทำอะไรให้กิน” เสียงเข้มบอกก่อนเอ่ยถาม “แล้วคุณอยากกินอะไร?”
“คุณทำอาหารเป็นเหรอ?” ฉันถามกลับ
ก่อนจะนึกได้ว่าเป็นคำถามที่ไม่ควรถามเสียจริง
เพราะเมื่อก่อนเขาก็เคยทำอาหารให้ฉันกิน
ดิกสันทำเมนูปูที่เกวนชอบให้ฉัน
ร่างสูงขมวดคิ้วถาม “คุณไม่เคยกินอาหารที่ผมทำเหรอ?”
“ฉันเคย แค่ถามไปงั้น ๆ แหละ”
“แล้วคุณชอบอะไร? ปูเหรอ?” ดิกสันถามเองตอบเอง
มือหนาขยี้ผมฉันพลางเอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ “ผมจำได้ว่าคุณเคยทำเมนูปู มันเป็นเมนูโปรดของคุณใช่ไหม? งั้นผมจะทำให้กินเอง”
“คุณจะไปหาปูมาจากไหนในเวลาแบบนี้?” ฉันถามออกไปอย่างงุนงง
“ผมหาได้น่า เลขาของผมเตรียมไว้ให้แล้ว”
หญิงสาวได้แต่ตอบไป “อ๋อ” ทว่าไม่ได้บอกชายหนุ่มว่าไม่ชอบปู
ก่อนหน้านั้นเธอแค่เล่นไปตามน้ำ มันไม่จำเป็นที่จะต้องอธิบายให้ดิกสันเข้าใจ
แทบจะเรียกว่าเป็นปฏิหาริย์เลยที่เราเข้ากับได้ นั่งคุยกันแบบไม่ปากเสียงแบบนี้
พลันโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
ฉันรับโทรศัพท์ต่อหน้าดิกสัน ชัคเป็นคนโทรมา “ประธานชอว์ คนที่จัดการเรื่องข่าวโคมลอยนั้นคือประธานเกร็กครับ วิดีโอก็โดนสั่งลบด้วย มีข่าวว่าประธานใช้เงินจำนวนมากในการจัดการเรื่องนี้เลยล่ะครับ”
แคโรมองไปยังร่างสูงตรงหน้า แต่ดิกสันก็ยังคงนิ่งเงียบ
พลันนึกถึงโจเซฟ เมื่อรู้ว่าตอนนี้ตระกูลคอนเนอร์คงกำลังลำบากแน่ ๆ เพราะโจเซฟพลาดในการสัญญากับตระกูลเยล
ฉันคิดก่อนถาม “เรายังมีสัญญาซื้อขายเหลืออีกไหม?”
ชัคถามกลับอย่างไม่เข้าใจ “ประธานชอว์ คุณหมายความว่า?...”
“เลือกสัญญางานใหญ่ ๆ ซักสองงานสำหรับตระกูลคอนเนอร์ และเลือกให้ โจเซฟ คอนเนอร์ เป็นคนถือสัญญาร่วมงานกับฉัน ฉันจะให้นายจัดการเรื่องนี้ชัค ดูแลเขาแทนฉันให้ดี ๆ ล่ะ”
ดิกสันถามขึ้นมาในขณะที่ฉันวางสาย “คุณดูใจกว้างกับโจเซฟมาก พวกคุณรู้จักกันเหรอ?”
ฉันไม่ตอบแต่ถามเขากลับแทน “แล้วทำไมคุณถึงใช้พวกเขาเป็นหมาก? อยากจะเป็นศัตรูกับ ชอว์ คอปเปอเรชั่นหรือไง?”
เสียงเข้มตอบอย่างแน่วแน่ “ใช่ ต้องมีเหตุผลอะไรอีก?”
“...”
เป็นคำพูดที่แสนจะซื่อตรง
“แล้วเพราะอะไรคุณถึงคืน ชอว์ คอปเปอเรชั่น มาให้ฉัน?” ฉันถามต่อ
นี่คือสิ่งที่แคโรสงสัยที่สุด
ดิกสันที่สูญเสียความทรงจำไม่ควรใจกว้างกับเธอแบบนี้ เขาควรจะเพิกเฉยต่อการมีตัวตนของเธอสิ
เป็นไปได้อย่างเดียวคือ ดิกสันไม่ได้ความจำเสื่อม
ไม่มีเหตุผลอื่นแล้วนอกจากนี้
ทว่าก็มีหลายอย่าง หลายเหตุการณ์ที่ช่วยสนับสนุนเหตุผลที่ว่าดิกสันความจำเสื่อม
และในทางกลับกัน ก็มีจุดที่ทำให้ดูเหมือนเขาแกล้งความจำเสื่อมเช่นกัน
ในขณะที่ฉันกำลังคิด ดิกสันก็ถามกลับ “แล้วเพราะอะไรคุณถึงเลือกผมให้เป็นคนรับช่วงต่อ?”
“เพราะฉัน...”
ขณะที่กำลังจะตอบเขา ฉันกลับเข้าใจถึงสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อได้ทันที
ดิกสันเป็นชายที่ทะนงไปด้วยศักดิ์ศรี เมื่อเขารู้ว่าภรรยาของตัวเองรักตนมากมาย จนยอมส่งมอบ ชอว์ คอปเปอเรชั่น ให้กับตน ทั้ง ๆ แท้จริงแล้วความรักของเธอคนนั้นเป็นของชายอื่น
“มันมีช่วงเวลาที่ทุกคนต่างพูดกันสนุกปากว่าภรรยาของผมตกหลุมรักพี่ชายของผม การที่เธอมอบบริษัทให้ผมเป็นเพียงเรื่องผิดพลาด... ตอนนั้นเราต้องการ ชอว์ คอปเปอเรชั่น มากก็จริง แต่การเป็นแค่เงาของชายอื่นแบบนี้มันไม่ใช่สไตล์ของ ดิกสัน เกร็ก ซักนิด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ