หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 808

ข้อสรุปคดีของควินซี่นั้นชัดเจน

“เธอจะถูกส่งตัวกลับแล้วห้ามเข้ามาในประเทศนี้ตลอดชีวิต” แม่ของฉันตอบ

เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ “จะไม่มีใครช่วยเธอให้ข้ามพรมแดนเข้ามาอีกแล้ว เพราะพี่ชายของลูกเตือนแม่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วเหมือนกัน”

มันเป็นเรื่องที่ดีมากสำหรับฉันกับเอเลน และด้วยเหตุผลบางอย่าง หนึ่งในปัญหาใหญ่ของเราในที่สุดก็ถูกแก้ไขได้สักที แต่เฮนรี่ไปเตือนแม่ตั้งแต่ตอนไหนกันนะ?

“เฮนรี่บอกว่าอะไรเหรอคะ?”

“เขาบอกว่าเขาจะไม่ทรยศกับหลักการของเขา เพื่อช่วยควินซี่อีกแล้ว มันจะกลายเป็นปัญหาที่ร้ายแรงมาก มันเลยไม่คุ้ม! เขาบอกว่ามันไม่คุ้มกับเขาที่จะไปเสี่ยงเพื่อควินซี่ เขาเลย บอกให้แม่หยุดคิดเรื่องเธอ”

“แม่คิดเรื่องนี้อย่างถี่ถ้วนเมื่อคืน ทั้งลูกและเฮนรี่ต่างไม่มีหัวใจ แต่ทั้งสองคนก็แนะนำให้แม่ไม่เข้าไปเกี่ยวข้องกับปัญหาของควินซี่ แม่เลยเดาว่ามันน่าจะมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน ความจริงน่าจะเป็นเรื่องที่ทนไม่ได้เพราะลูกทั้งสองคนไม่อยากบอกมันกับแม่ แม่ก็เลยไม่ได้อยากถามอะไรเพิ่ม! แม่กลัวว่าแม่จะต้องเจ็บหากแม่รู้ความจริงเข้า”

“แม่ไม่อยากเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการในตอนอายุแบบนี้แล้ว สิ่งที่แม่ต้องการมากที่สุดก็คือชีวิตอันแสนสงบ และมีลูกหลานอยู่รอบ ๆ ตัว”

ในที่สุดแม่ของฉันก็เข้าใจและปล่อยวางเรื่องของควินซี่ได้

ฉันอยู่เป็นเพื่อนเธอสักพักก่อนที่จะจากมากับชัค เขารายงานฉันระหว่างที่เราอยู่บนรถ “ควินซี่จะถูกส่งตัวกลับไปสวิตเซอร์แลนด์ในวันถัดไปครับ”

ฉันถามอย่างสงสัย “เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“คุณชิคสั่งมาครับ” ชัคอธิบาย

เป็นแซคคารี่นี่เอง…. เขาไม่อยากให้ฉันต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องควินซี่ แต่เขาก็เข้ามาพัวพันแทน!

เขาคอยแอบช่วยแก้ปัญหาลับหลังฉันโดยที่ไม่เคยบอกฉันเลย

“อืม หลังจะที่เรื่องของควินซี่จบลง ตอนนี้ก็มีแค่เรื่องของคาริสซ่าเหลืออยู่แค่นั้น” ฉันสั่งชัค “ปล่อยให้พวกเขาจัดการต่อไป ถ้าเกิดมันถึงจุดที่แก้ไม่ได้แล้ว บอกทัคเกอร์ให้ประกันตัวเธอออกมาแล้วส่งไปให้มาร์ตี้แทน”

“ได้ครับ ผมจะส่งข้อความไปให้คุณเวนเดล” ทัคเกอร์ทำตัวเหมือนกับคนที่จัดการความเรียบร้อยของตระกูลชิคทั้งหมด ตำแหน่งของเขาเหมือนกับเวลตอนที่พ่อของฉันยังอยู่

ในตอนแรก ฉันอยากจะสนับสนุนให้ผู้ช่วยของฉันได้เป็นคนดูแลความเรียบร้อย แต่พอฉันได้มาคิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว ทัคเกอร์ก็ยังเป็นคู่แข่งที่ดีกว่าอยู่ดี เขาคอยประจำการอยู่ที่เมืองถงตลอด และเข้าใจตระกูลชิคเป็นอย่างดี เขาเลยสามารถตอบรับคำขอของฉันได้อย่างรวดเร็ว ในขณะที่ชัคมาจากเมืองอู๋ เขาเลยเหมาะสมกว่าที่จะจัดการเรื่องต่าง ๆ ที่นี่ ข้อตกลงที่ให้ทั้งสองคนประจำการอยู่คนละเมืองนั้นจัดออกมาได้เหมาะสมมาก

ถึงอย่างนั้น ทัคเกอร์ก็ยังคงเป็นคนที่จัดการความเรียบร้อยทุกอย่างอยู่ดี แต่มันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรมากเนื่องจากมีตำแหน่งของผู้ช่วยเหมือนกัน

ตอนที่ชัคและฉันกลับมาถึงคฤหาสน์ ฉันก็หาแซคคารี่ไม่เจอ ฉันเลยถามแอนดรูอย่างสงสัย “นายเห็นแซคคารี่บ้างไหม?”

“เขาเพิ่งจะออกไปน่ะ”

ทำไมจู่ ๆ แซคคารี่ถึงจากไปนะ?!

ฉันหยิบมือถือของฉันออกมาแล้วส่งข้อความไปหาเขา แต่เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับมา มันเหมือนกับตอนที่ฉันไม่สามารถติดต่อเขาได้เลย

แต่จู่ ๆ ซัมเมอร์ก็โทรมาหาฉันโดยบังเอิญ เธอถามฉันอย่างหมดหนทาง “สตีเฟนไม่ได้กลับไปที่ไอซ์แลนด์ เขาโกหก… นี่เป็นครั้งแรกที่เขาโกหกฉัน ฉันรู้สึก…”

ในที่สุดซัมเมอร์ก็รู้ว่าบลูสันโกหก

ฉันรีบปลอบเธอ “อย่าคิดมากเลยนะ บางทีเขาอาจจะมีธุระด่วน เขาเลยยังไม่ได้กลับไปแล้วเขาก็บอกเธอไม่ได้ด้วย”

“แคโร เขาไม่ชอบฉันเหรอ?”

ซัมเมอร์ถามคำถามที่สำคัญ ฉันรู้สึกได้ว่าเธอต้องการเพื่อนคุยในตอนนั้น ฉันเลยถามเธอ “ตอนนี้เธออยู่ไหนเหรอ?”

“ริมทะเลน่ะ” เธอตอบ

ตอนที่ฉันมุ่งหน้าไปที่ริมทะเล ฉันเห็นซัมเมอร์กำลังนั่งเผชิญหน้ากับลมทะเล ตอนที่ฉันเดินเข้าไปใกล้เรื่อย ๆ ฉันเห็นว่าเธอดูสงบผิดปกติราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

‘ความด้านชาที่เศร้าเสียกว่าความตาย’

ในตอนนั้นเอง ซัมเมอร์ก็ทำให้ฉันนึกถึงคำเหล่านั้น หรือว่าซัมเมอร์จะคิดทำอะไรไร้สาระอีกแล้วนะ?

ฉันเดินเข้าไปถามเธอ “ทำไมถึงมาที่นี่ล่ะ?”

“ก่อนที่สตีเฟนจะไป เขาบอกว่าเขาอยากจะกลับไปสะสางงานที่ไอซ์แลนด์ ฉันเชื่อเขาเพราะว่าฉันไม่เคยสงสัยอะไรในตัวเขาเลย ฉันเชื่อเขาจากก้นบึ้งในใจของฉัน” เธอตอบกลับมาก่อนที่จู่ ๆ จะเงียบไป

ซัมเมอร์ถามฉันด้วยน้ำเสียงที่สิ้นหวัง “ฉันกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย? บลูสันไม่เคยบอกว่าเขารักฉันเลย ฉันเป็นใครที่จะไปบังคับเขา?”

‘รัก’

ซัมเมอร์ดูตกใจเล็กน้อยตอนที่เธอพูด เธอพึมพำกับตัวเองเบา ๆ “รักงั้นเหรอ? ฉันกำลังคิดอะไรอยู่กันนะ? แคโร ฉันกำลังโลภเกินไปหรือเปล่า? ฉันขอโทษนะ! ฉันควรจะหยุดคิดเรื่องนี้ได้แล้ว เรากลับไปที่ร้านน้ำชากันเถอะ”

ซัมเมอร์พูดเยอะตอนที่เธอพยายามจะข่มความคิดของเธอ ฉันเม้มปากแล้วเกิดรู้สึกไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรออกไปดี เพราะสุดท้ายแล้วบลูสันก็เป็นคนที่โกหกเธอมาตั้งแต่แรก

แถมซัมเมอร์ก็พูดถูก บลูสันไม่เคยบอกว่าเขารักเธอเลย และเนื่องจากที่เขาไม่เคยเอ่ยคำนั้น เธอก็ไม่สามารถบังคับให้เขาทำอะไรได้ แต่ซัมเมอร์ก็ดูหลงทางมาก เธอไม่แน่ใจกับความรู้สึกของเธอ

ฉันรู้ว่าฉันช่วยอะไรไม่ได้ไปมากกว่าปลอบเธอ ถ้าเกิดว่ามีอะไร บลูสันก็เป็นคนเดียวที่สามารถแก้มันได้ ดังนั้นฉันเลยบอกเธอว่ามันคงไม่มีอะไร แล้วตามเธอกลับไปที่ร้านน้ำชา

เอฟวาเนสไม่ได้อยู่ที่ร้านตอนที่เราไปถึง แต่หลังจากนั้นเธอก็กลับมาพร้อมกับรถหรู

ฉันมองออกไปที่นอกหน้าต่างแล้วเห็นเอฟวาเนสอยู่ตรงที่นั่งคนขับ

โธ่ เธอบอกว่าเธอจะไม่ยอมยกโทษให้ แต่ในใจเธอนั้นกลับพูดอีกอย่าง