หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 94

พลันคนงานอีกคนก็เดินออกมาถามเราอีกครั้ง “คุณมาส่งของขวัญให้กับนายท่านเยลใช่ไหม?”

ชัคตอบรับไป แต่คนรับใช้ยังคงไม่กล้าเปิดประตูให้เราเข้าไป เธอลุกลี้ลุกลนก่อนพูด “รอสักครู่นะคะ พ่อบ้านบอกฉันไว้แล้ว ขอฉันโทรรายงายเขาก่อน”

เมื่อเธอเดินออกไปแล้ว โทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นอีก ฉันไม่อยากให้มันดังอยู่แบบนี้จึงเลือกที่จะกดรับสายในที่สุด มือเรียวยกโทรศัพท์ขึ้นแทบหู แคโรได้ยินเสียงยิ้มเยาะจากปลายสาย ก่อนอีกฝ่ายจะเอ่ย “แคโรไลน์ ชอว์ คุณสืบเรื่องของผมงั้นเหรอ?”

แคโรมองไปรอบ ๆ สถานที่ที่เรียกว่าบ้านของคนตระกูลเยล มันคือคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตกแต่งอย่างหรูหรา มองทะลุประตูออกไปสามารถเห็นได้ถึงสนามหญ้าเขียวขจีและทะเลสาบเทียมที่เต็มไปบัวหลายสิบต้น น่าเสียดายที่ช่วงนี้ไม่ใช่ฤดูที่มันจะเบ่งบานได้ แถมก้นบ่อยังมีปลาคราฟสีทองว่ายวนเต็มไปหมด พวกมันทำฉันขนลุกทุกครั้งที่มอง

ฉันยิ้มบางพลันเอ่ยเสียงเรียบ “คุณโทรหาฉัน เพื่อจะบอกว่าคุณไม่อนุญาตให้ฉันสืบเรื่องของคุณเหรอ? ทำไมล่ะ? เพราะคุณรู้แล้วเหรอว่าฉันส่งคนไปสืบ เกวน เวิร์ท?”

“หึ คิดว่าจะหาผมเจอเหรอ?”

ฉันกดเสียงต่ำกว่าเดิม “ลองดูไหมล่ะ?”

พลันมีเสียงเคาะประตูดังลอดออกมาจากปลายสาย อีกฝ่ายเมินเฉยต่อเสียงนั่น ก่อนจะคุกคามฉัน “เธอมันก็แค่ผู้หญิงอายุสั้นคนหนึ่ง ไม่ว่าเธอจะทำอะไร เธอก็เป็นได้แค่ตัวตลกอยู่วันยังค่ำ! แคโรไน์ ชอว์ เธอนี่มันโชคร้ายจริง ๆ!”

เสียงนั่นยังคงยกเรื่องสุขภาพของฉันมาพูดให้แทงใจ

ไม่นานกลับมีเสียงแหบอีกเสียงดังปะปนออกมากับเสียงของอีกฝ่าย “ประมุขเยล มีคนนำของขวัญมาส่งให้นายท่านเยลค่ะ”

ประโยคนั้นเป็นหลักฐานยืนยันชั้นดีว่าคนที่พูดสายกับเธออยู่ตอนนี้ต้องเป็นคนของตระกูลเยล แคโรไม่จำเป็นต้องหาข้อพิสูจน์อื่นแล้ว

อีกฝ่ายวางสายในทันทีก่อนที่จะมีพ่อบ้านคนหนึ่งเดินมาเปิดประตูให้เรา พ่อบ้านคนนี้ไม่เคยเห็นฉันมาก่อน เขาจึงหันไปคุยกับเลขาของฉันแทน “คุณโจนส์ ผมขอถามได้ไหมครับว่าคุณผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?”

ฉันชิงพูดตอบก่อนที่ชัคจะอ้าปาก “ฉันเป็นเลขาส่วนตัวของเขาค่ะ”

ชัครับรู้ได้ทันที “เธอชื่อคุณจาคอปส์ครับ”

เลขาคนเก่งใช้ชื่อของซัมเมอร์แทนตัวฉัน และคุณพ่อบ้านที่ไม่คุ้นเคยกับชื่อนี้ก็เชิญฉันและชัคเข้าไปในบ้าน พลางเอ่ยอย่างสุภาพ “ตอนนี้นายท่านเยลเดินทางไปจัดการเรื่องธุรกิจเกี่ยวกับเวชศาสตร์และยาอยู่ที่ต่างประเทศ แต่ทว่าในบ้านยังมีประธานเยลอยู่อีกท่านหนึ่ง”