หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ นิยาย บท 99

เมื่อตื่นนอนขึ้นมาในตอนเช้ากลับไม่เห็นดิกสันนอนอยู่ข้างกายเสียแล้ว มือบางลูบผ้าปูเตียงเย็นเฉียบข้างตัว ทำให้รู้ว่าร่างสูงลุกออกไปตั้งนานแล้ว

แคโรรีบลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะเดินมาเช็คโทรศัพท์มือถือของตัวเอง ข้อความบนหน้าจอแสดงถึงการตอบกลับของพี่สะใภ้ในช่วงเวลาประมาณตีสาม

เธอตอบว่า “ฉันพึ่งตื่น แคโร ช่วงนี้อาการเป็นยังไงบ้าง? ฉันคิดว่าการแต่งงานคงไม่เกิดขึ้นในเร็ว ๆนี้”

“ทำไมถึงไม่เกิดขึ้นล่ะ?” ฉันพิมพ์กลับ

หรือว่าพวกเขามีปากเสียงกัน?!

พี่สะใภ้ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา ฉันจึงเลือกที่จะเก็บของแล้วเปิดประตูเดินออกจากห้อง ทว่าเมื่อมองลงมาจากชั้นสอง กลับเห็นเฮนรี่กับดิกสันนั่งอยู่ตรงโซฟาในห้องรับแขก

พวกเขาไม่ได้สังเกตว่าฉันเดินออกมา ร่างเล็กค่อย ๆ ย่องไปใกล้กับสองหนุ่มที่นั่งอยู่ในห้อง พลันเสียงเข้มเชิงขู่ของเฮนรี่ก็ดังขึ้น “ผมไม่สนว่าคุณจะรู้สึกยังไง แต่ครั้งนี้ คุณจะไม่มีวันได้ทำร้ายแคโรอีก ไม่งั้น ผมจะเป็นคนพาตัวเธอไปจากคุณเอง”

ดิกสันตอบเสียงนิ่ง “มันไม่ใช่เรื่องของคุณ”

ใบหน้าของเฮนรี่บึ้งตึงกว่าเดิม ฉันจึงใช้โอกาสเรียกเขา เฮนรี่ลุกขึ้นทันทีที่เห็นฉันเดินลงมาจากชั้นบันได ก่อนจะเอ่ย “เอาล่ะ ไปโรงพยาบาลกันได้แล้ว”

จากการพูดคุยที่ไม่น่าราบรื่นของทั้งคู่ในห้องรับแขก ทำให้บรรยากาศในรถตอนนี้ค่อนข้างอึดอัด แม้ว่าฉันจะถามอะไรออกไป เฮนรี่ก็ไม่ตอบ

ฉันพยักหน้าตกลง

พลันเสียงเข้มเอ่ยเสริม “อย่าลืมกินยาให้สม่ำเสมอด้วยล่ะ”

ฉันหัวเราะก่อนตอบ “เข้าใจแล้ว”

เฮนรี่ขับรถไปส่งฉันกับดิกสันที่สนามบิน ขณะที่นั่งอยู่บนเครื่อง ดิกสันก็พูดกับฉันว่า “เฮนรี่ดูเป็นห่วงเป็นใยคุณเกินไปหน่อยนะ”