หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 110

ณ จวนจ้านอ๋อง

ในมือของนางถือกรรไกรไว้เล่มหนึ่งแล้วตัดเสื้อผ้าของตนขาดเป็นกองโต

ราวกับว่าผ้าเหล่านั้นคือเลือดเนื้อของเซี่ยเชียนฮวัน

บ่าวรับใช้อวิ๋นซีเห็นดังนั้นก็รู้สึกเสียดาย "คุณหนูเจ้าคะ ของเหล่านี้ท่านอ๋องเป็นคนให้ท่านมานะเจ้าคะ"

"ข้ามีวิธีให้เขาเอามาให้ข้าอีกจนได้ล่ะน่ะ" ซูอวี้เออร์ตะคอกออกมา

เมื่อนางนึกถึงท่าทางของเซี่ยเชียนฮวันที่ปฏิบัติอยู่ในจวนเซวียนชินอ๋องอย่างเย่อหยิ่ง ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโมโหริษยา

นางเป็นสตรีที่แม้แต่พระชายาองค์ชายรองก็ยังจัดการไม่ได้! กลยุทธ์ยืมมือคนอื่นมาฆ่าอันแสนแยบยลของนาง ท้ายที่สุดแล้วก็ยังล้มเหลวไม่เป็นท่า!

"ข้าไม่มีวิธีจะจัดการกับเซี่ยเชียนฮวันได้แล้วจริงหรือ?!"

ซูอวี้เออร์โยนกรรไกรลงพื้นอย่างแรง

อวิ๋นซีกล่าวขึ้นด้วยความระมัดระวังว่า "เรื่องนี้คงต้องพยายามให้ความสำคัญที่ท่านอ๋องเสียแล้ว ถึงอย่างไรพระชายาอ๋องก็เป็นภรรยาของท่านอ๋อง เมื่อแต่งออกมาแล้วก็ต้องฟังคำสั่งของสามี เพียงแค่ท่านอ๋องรังเกียจเดียดฉันท์นาง ชีวิตของนางก็จะไม่มีวันมีสุขได้"

ซูอวี้เออร์กล่าวขึ้นด้วยความโมโหว่า "ไม่รู้ว่านางทำเสน่ห์อะไรใส่ท่านอ๋องกัน จากที่ข้ามองดู บัดนี้ท่านอ๋องนับวันยิ่งใจดีกับนางมากขึ้นทุกที!"

ตอนที่อยู่ในจวนเซวียนชินอ๋อง เซียวเย่หลันกลับเข้ามาปกป้องเซี่ยเชียนฮวันไว้

หากเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ เกรงว่าเขาจะรักนางผู้หญิงคนนั้นเขาจริงๆ สักวัน !

แต่ว่าเมื่อครู่บ่าวรับใช้ของนางก็ได้เอ่ยเตือนสตินางมาประโยคหนึ่ง...

เซียวเย่หลันสงสัยมาเสมอว่าลูกที่อยู่ในท้องของเซี่ยเชียนฮวันไม่ใช่ลูกของตน แต่เพื่อไม่ให้เสื่อมเสียชื่อเสียงจึงไม่ได้ป่าวประกาศเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องใหญ่

ไม่ว่าจะเป็นชายคนใดก็ตามแต่ หากมีความสงสัยเช่นนี้อยู่ในใจก็จะเกิดเป็นข้อแคลงใจเหมือนขวากหนามอย่างไม่ต้องสงสัย

"อวิ๋นซี เจ้าจงไปหาอิงเหนียง ให้นางคิดหาวิธีสืบดูว่าตอนที่เซี่ยเชียนฮวันอยู่ในจวนโหว เคยมีความสัมพันธ์สนิทสนมหรือติดต่อกับชายใดหรือไม่” ซูอวี้เออร์ออกคำสั่งกำชับ

“คุณหนูต้องการจะสืบว่าพ่อของเด็กในท้องพระชายาจ้านอ๋อง แท้จริงแล้วเป็นใครงั้นหรือ?"

อวิ๋นซีรู้ได้ในทันที

ซูอวี้เออร์ส่งเสียงหึๆ ออกมา "พ่อของเด็กในท้องเป็นใครล้วนไม่สำคัญ ต่อให้ท่านอ๋องเป็นพ่อแท้ๆ ของเด็กในท้องนั้น ข้าก็สามารถทำให้กลายเป็นลูกของคนอื่นได้"

...