“ข้าคิดว่าท่านเรียกข้าออกมาเพื่ออะไรบางอย่าง ที่แท้ก็อยากจะเตือนข้านี่เอง”
เซี่ยเชียนฮวันหัวเราะออกมา
เซี่ยเหยียนมองนางอย่างไม่อยากจะเชื่อ สีหน้าของเขาจริงจังมาก “ฮวันฮวัน เจ้าอย่าเพิ่งวางใจไป ตอนนี้องค์ชายรองเพียงสูญเสียอำนาจไปชั่วขณะหนึ่ง เบื้องหลังของเขายังมีเฉิงกุ้ยเฟย มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาที่เขาจะกลับมาอีกครั้ง”
“พี่ชายของข้าเป็นคุณชายที่ไม่สนใจการเมืองมิใช่หรือ? แล้วทำไมวันนี้ถึงได้พูดเรื่องเหล่านี้อย่างมีเหตุผลได้”
เซี่ยเชียนฮวันตบไหล่เซี่ยเหยียน ปล่อยให้เขานั่งทานอาหารอย่างสบายใจต่อ
เซี่ยเหยียนร้องหึออกมา แสร้งทำตัวสูงส่งลึกล้ำ “ที่ตอนนี้พี่ชายเจ้าเป็นคุณชายสำอาง นั่นก็เพราะว่ายังไม่ถึงเวลาเปิดเผยโฉมหน้า”
“พอเถอะ พวกเกาะพ่อเกาะแม่ทุกคนก็ชอบพูดแบบนี้”
เซี่ยเชียนฮวันกลอกตาใส่เขา
ที่ไม่มีใครเห็นคุณค่า ก็เพราะยังไม่ถึงเวลา หรือโชคไม่ดี...
ผู้ชายมักจะชอบหาเหตุผลให้กับตัวเองเวลาไม่ได้รับความสนใจ
เมื่อเห็นท่าทางรังเกียจของน้องสาว เซี่ยเหยียนก็แค่หัวเราะฮิฮะ “เกาะพ่อเกาะแม่? ฮวันฮวัน คำพูดของเจ้าแปลกใหม่มาก พี่ชายชอบมันนะ”
“ท่านก็ทราบดีว่าข้ารู้ขอบเขตตัวเองดี นอกจากนี้มีคนมากมายจับตามองข้าอยู่ ถึงจะเพิ่มองค์ชายรองเข้ามาคนหนึ่ง หรือลดลงไปคนหนึ่ง มันก็ไม่ส่งผลกระทบอะไรกับข้า”
เซี่ยเชียนฮวันจิบน้ำเล็กน้อย
ในความคิดของนาง องค์ชายรองเหมือนจะมีเพื่อนฝูงที่มีฐานะมากมาย แต่ความจริงแล้วการเมืองไม่ได้ลึกมากขนาดนั้น เช่นเดียวกับมารดาของเขาเฉิงกุ้ยเฟย พวกเขาเป็นคนประเภทหากทำเรื่องเลวร้ายลงไปก็สามารถถูกมองออกได้อย่างง่ายดาย
พวกที่ซ่อนตัวอยู่ฉากหลังคอยสร้างปัญญา และมีตัวตนที่ลึกลับ คนแบบนี้สิถึงน่ากลัวที่สุด
“อย่างไรก็ตามเจ้าต้องรู้วิธีใช้ประโยชน์จากผู้ชายข้างกายของเจ้าบ้าง เรียนรู้จากซูอวี้เออร์ให้ดี เมื่อตกอยู่ในอันตรายจะได้มีเซียวเย่หลันคอยช่วย นั่นเป็นเหตุผลที่เจ้าแต่งงานกับเขาตั้งแต่แรก”
เซี่ยเหยียนได้ยินว่าน้องสาวสงบนิ่งมาก จึงไม่ได้โน้มน้าวมากนัก
เขาใช้มือขวาประคองศีรษะแล้วมองออกไปที่นอกหน้าต่าง ก่อนจะชนแก้วในมือของเซี่ยเชียนฮวัน
“มีอะไร ท่านแอบมองออกไปข้างนอกตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว ท่านมองอะไรกัน?” เซี่ยเชียนฮวันเอ่ยถามด้วยความสงสัย
เมื่อนางมองตามสายตาของเซี่ยเหยียนไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...