หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 219

ขอบอกตามตรงว่าเซี่ยเชียนฮวันไม่เคยเห็นกับคนที่แปลกเช่นนี้มาก่อน บัดนี้จึงทำให้นางรู้สึกตกตะลึงกับความคิดของท่านหญิงหยวนหลี่

"ท่านหญิงข้าขอพูดอะไรกับเจ้าสักประโยคหนึ่ง”

เซี่ยเชียนฮวันมองไปยังท่านหญิงหยวนหลี่ที่ทำท่าทีหยิ่งยโส

ท่านหญิงหยวนหลี่เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย "งั้นหรือ? เชิญพระชายาอ๋องกล่าวมาเถิด"

"ผู้ที่มีจิตใจชั่วร้าย มองใครล้วนชั่วร้ายทั้งสิ้น"

เซี่ยเชียนฮวันพยุงชายหนุ่มผู้นั้นให้ลุกขึ้นแล้วให้เขาแบกบิดาที่ป่วยหนักเดินทางออกมาจากถงซ่านถัง

ท่านหญิงหยวนหลี่กำมือในแขนเสื้อเอาไว้แน่น

บอกว่านางมีความคิดชั่วร้ายงั้นหรือ?

เหอะๆ น่าขำยิ่งนัก

ในความคิดของนาง พระชายาจ้านอ๋องกำลังจะได้ลงนรกแล้ว ยังกล้าทำมาปากดี

ตัวเองกำลังจะตายยังไม่รู้ตัว กล้ามาเยาะเย้ยนาง...

เซี่ยเชียนฮวัน สำหรับเจ้าคงต้องใช้คำว่าโง่เง่ามาเปรียบเปรย

"ท่านหมอเทวดาแล้วพ่อของข้าจะทำอย่างไรเล่า ท่านหญิงไม่ยอมขายยาให้กับเรา เช่นนั้นพ่อของข้าคงต้องนอนรอวันตายใช่หรือไม่”

ชายหนุ่มผู้นั้นก็ทำตัวไม่ถูก เขาได้แต่เงยหน้าขึ้นมองดูเซี่ยเชียนฮวัน

เซี่ยเชียนฮวันตบบ่าของเขาเบาๆ ถอนหายใจพูดว่า "เจ้าอย่าได้กังวลใจไป ข้าจะพยายามคิดหาวิธีการรักษาให้เร็วที่สุด”

"ขอบพระคุณท่านหมอเทวดา..."

เมื่อเขาได้พบกับเหตุการณ์เมื่อสักครู่ จึงได้รู้ว่าจิตใจของมนุษย์บนโลกนี้น่ารังเกียจเพียงใด คนบางคนอ้างว่าเป็นผู้มีเมตตาเห็นอกเห็นใจผู้อื่น แท้จริงแล้วกลับไม่สนใจต่อความเป็นความตายของผู้ใดเลย

เขาก้มหน้าลงแล้วถอนหายใจ แบกพ่อของตนขึ้นชั้นสองไป

"ฮวันฮวัน เจ้ามีวิธีแล้วหรือ? เวลาที่ฮ่องเต้กำหนดไว้เหลือเพียงแค่ครึ่งเดียวแล้ว เมื่อผ่านไปห้าวัน ท่านหญิงหยวนหลี่อาจสามารถควบคุมกันโรคนี้ได้จริง"