หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 231

“พระชายา สิ่งที่ท่านเขียนไม่ใช่ยา นี่...นี่เป็น...”

“ใช่ ข้าต้องการใช้พิษสู้พิษ!”

เซี่ยเชียนฮวันพิงวงกบประตูอย่างอ่อนแรง ราวกับจะล้มลงได้ทุกเมื่อ แต่ดวงตาคู่นั้นยังคงสดใส และเปล่งประกายด้วยความมุ่งมั่น

เมื่อเห็นแววตาของนาง เสี่ยวตงที่ยังนึกสงสัยในตอนแรกจึงพยักหน้า เลือกเชื่อนางอีกครั้ง

“ตกลง บ่าวจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”

เสี่ยวตงไม่กล้าชักช้า นางรีบจากไปในทันที

บ่าย

ซูอวี้เออร์ที่นั่งจิบชาอยู่ในเรือนจิ่นซิ่วก็ทราบข่าวแล้วเช่นกัน

“อะไรนะ เซี่ยเชียนฮวันคิดใบสั่งยาขึ้นมาจริงๆ หรือ?” นางตกใจมาก

เสียเงินจำนวนมากเพื่อเฟ้นหากลุ่มมือสังหาร

แต่ไม่คาดว่า ก็ไม่อาจขัดขวางเซี่ยเชียนฮวันได้

เสียเงินไม่เท่าไหร่ แต่ดันทำให้เซียวเย่หลันเพิ่มแนวป้องกันของทหารรอบหอหลันเซียง

ช่างได้ไม่คุ้มเสีย!

อวิ๋นซีพยักหน้า และอดกล่าวอย่างปลงๆ มิได้ว่า “ทักษะทางแพทย์ของพระชายาร้ายกาจมาก เมื่อจับหนูพิษตัวนั้นได้ นางก็ใช้เวลาวิเคราะห์ข้ามคืนจึงระบุได้ว่ามันเป็นพิษชนิดใด เมื่อครู่เสี่ยวตงเพิ่งจะนำกล่องสมุนไพรกลับมาให้นางปรุงยา ได้ยินมาว่าตอนนี้แม้แต่หนูพิษก็หายขาด และกลายเป็นหนูธรรมดา”

เพี๊ยะ!

ซูอวี้เออร์พลันบันดาลโทสะ เหวี่ยงฝ่ามือตบอวิ๋นซีไปฉาดหนึ่ง

“เจ้าชื่นชมนางทำไม? หรือเจ้าอยากจะพูดว่า เป็นเพราะข้าส่งหนูพิษตัวนั้นให้นาง นางจึงสามารถคิดสูตรยาออก?”

“บ่าวมิกล้า”

อวิ๋นซีคุกเข่าด้วยความตกใจ

ซูอวี้เออร์จับเก้าอี้แน่น พลางกล่าวเสียงเย็นชาว่า “ไม่ว่าต้องใช้วิธีใดก็ตาม นางต้องไม่ได้รับอนุญาตให้ทำยาแก้พิษ!”

แม้การซื้อมือสังหารจะไม่ได้ผล แต่นางก็ยังมีหนทางอื่น...

“เร็วเข้า ข้าต้องไปหาท่านหญิงหยวนหลี่”