“ใช่ ทำไมพระชายาถึงเป็นเช่นนี้ ช่างไร้เหตุผลเหลือเกิน”
“ข้ากับอวี้สวี่เข้าร่วมการทดสอบหน้าพระที่นั่งด้วยกัน เขาเป็นสุภาพบุรุษอย่างแน่นอน คิดว่าพระชายาจ้านคงเข้ามาวุ่นวายกับเขา จึงนำมาสู่สถานการณ์เช่นนี้”
“จ้านอ๋องช่างน่าสงสารจริงๆ แต่งกับสตรีที่ชอบสร้างปัญหาเข้าบ้าน!”
“องค์หญิงแปดมีพี่สะใภ้เช่นนี้ ช่างน่าสงสารยิ่งนัก!”
พอหลี่จิ้งหย่าเปิดประเด็น ทุกคนก็พากันวิพากษ์วิจารณ์เซี่ยเชียนฮวัน กล่าวหานางว่าประพฤติตัวไม่เหมาะสม
เมื่อเซียวหมิงเซียนได้รับการสนับสนุนจากความคิดเห็นของสาธารณชน จึงเต็มไปด้วยความมั่นใจ นางตะโกนเสียงดังว่า “ถูกต้อง เจ้ารีบขอโทษข้ามาซะ และรับปากว่า ต่อจากนี้จะไม่พูดคุยกับอวี้สวี่อีก!”
“สิ่งที่องค์หญิงพูดนั้นตลกจริงๆ ในฐานะพระชายา จากนี้ไปหากข้าพบสวามีของท่านบนถนนแล้วไม่ทักทาย จะไม่ถูกติฉินนินทายิ่งกว่าเดิมหรือ” เซี่ยเชียนฮวันพูด
“ข้าไม่สน ผู้หญิงที่มีจิตใจสกปรกอย่างเจ้า ควรอยู่ห่างจากสามีของข้า!”
“เซียวหมิงเซียน!”
เสียงตำหนินั้นมาจากเซียวเย่หลัน
ต่อหน้าผู้คนมากมาย นางกลับใช้วาจาดูถูกพระชายาของเขา เท่ากับตบหน้าเขา!
“ผู้ที่มีความคิดสกปรกมันคือเจ้าต่างหาก” เซียวเย่หลันกล่าวเสียงเย็นชา “ในเมื่อเซี่ยเชียนฮวันแต่งงานกับข้าแล้ว นางจะตกหลุมรักบัณฑิตหน้าขาวที่อ่อนแอเช่นนี้ได้อย่างไ?”
เซี่ยเชียนฮวัน “……”
ชมตัวเองก็เป็น เก่งมากๆ จ้านอ๋อง
เห็นได้ชัดว่าเขาพยายามจะช่วยนาง แต่คำพูดกลับเป็นการดูถูกซืออวี้สวี่เพื่อยกระดับตัวเอง ช่างเป็นคนหลงตัวเองจริงๆ
แต่เซียวเย่หลันก็พูดไม่ผิด และถึงแม้ว่าเขาจะพูดเช่นนั้น ซืออวี้สวี่ก็ยังคงก้มหน้า ไม่กล้าพูดหักล้างเซียวเย่หลันแม้ครึ่งคำ
“ท่าน ท่านรังแกข้า ข้าจะกลับไปฟ้องเสด็จพ่อและท่านแม่!”
เซียวหมิงเซียนทำได้แค่กระทืบเท้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
มาอัพเพิ่มไวๆๆนะคะ...
มาอัพต่อเร็วๆนะคะ...
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...