หลินไป๋หลัน นิยาย บท 10

ตอนที่ห้า พระเอกแบบในนิยาย

เมื่อทั้งสามคนเห็นอาหารตรงหน้าที่มีสีสันแปลกตาน่ากินก็อดตื่นเต้นกันไม่น้อย เพราะพวกเขาไม่เคยเห็นอาหารเช่นนี้มาก่อน ไป๋หลันเมื่อเห็นทุกคนมีใบหน้าสงสัยจึงแนะนำอาหารตรงหน้าให้ทุกคนฟัง

"จานแรกปลาแรดทอดกระเทียมกินกับน้ำจิ้มรสชาติเปรี้ยวหวาน จานที่สองกุ้งราดซอสมะขาม จานที่สามปูผัดผงกระหรี่ จานที่สี่ต้มจืดมะระยัดไส้และปิดท้ายด้วยขนมช่อม่วงไว้กินกับน้ำชาล้างปากเจ้าค่ะ"

ทั้งสามเมื่อฟังรายชื่ออาหารเสร็จสิ้นก็ลองตักอาหารขึ้นมาชิมรสชาติ อาหารแต่ละอย่างมีรสชาติอร่อยกลมกล่อมลงตัวเป็นอย่างมากจนพวกเขานึกไม่ออกเลยว่าโลกในฝันนั้นใช้อะไรในการปรุงอาหารกันแน่

"พวกท่านกินเยอะ ๆ นะเจ้าคะต่อไปนี้ลูกจะเป็นคนทำอาหารให้พวกท่านกินเอง" ไป๋หลันมองทั้งสามคนกินอาหารกันอย่างมีความสุข มีเสียงเอ่ยชมว่าอร่อยไม่ขาดปาก นางยิ้มให้กับภาพความสุขตรงหน้าและคิดว่านางจะต้องดูแลพวกเขาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และจะไม่ยอมให้ใครมารังแกโดยเด็ดขาด

เมื่อกินอาหารกันเสร็จเรียบร้อย ไป๋หลันจึงเอ่ยกับทุกคนว่า “ท่าพ่อ ท่านแม่ พี่ใหญ่ นี่คือยาเพิ่มพลังปราณระดับสูงมันสามารถเลื่อนพลังปราณได้หนึ่งระดับเจ้าค่ะ"

ไป๋หลันหยิบโอสถออกมาจากมิติให้ทุกคนคนละหนึ่งขวดพร้อมกับน้ำทิพย์วารี นางจะทำให้บิดากลับมามีพลังที่แข็งแกร่งเหมือนเดิมให้ได้แต่คงต้องให้ร่างกายท่านปรับตัวอีกสักระยะหนึ่ง

"ขอบใจเจ้ามากหลันเอ๋อร์ ลำบากเจ้าแล้ว" เฉินหยวนเอ่ยกับบุตรสาว

"ลูกไม่ลำบากเลยเจ้าค่ะท่านพ่อลูกเต็มใจ " ไป๋หลันเอ่ยบอกบิดาด้วยแววตาเปี่ยมไปด้วยความรักใคร่

หลังจากแยกย้ายกันไป๋หลันเดินเข้ามาในห้องเพื่อผลัดเปลี่ยนอาภรณ์แล้วเดินไปอาบน้ำ ห้องน้ำอยู่ด้านในสุดมีฉากกั้นสำหรับอาบน้ำ ถังน้ำใบเล็กอีกหนึ่งใบเอาไว้อาบไม่ใช่ถังใบใหญ่สำหรับลงไปนอนแช่ นางจึงใช้มนต์วิเศษเสกอ่างอาบน้ำที่มีฟองสบู่ลอยหอมกรุ่นออกมาแล้วเดินลงไปนอนแช่ทันที ผ่านไปครู่หนึ่งนางลืมตาขึ้นเพราะได้ยินเสียงบางอย่างดัง กุก! กัก!อยู่ภายในห้องนอน

ไป๋หลันตกใจว่าเสียงของผู้ใดที่เข้ามาในห้องนอน นางจึงคิดว่าอาจจะเป็นเหมือนในนิยายที่เคยอ่านว่ามีพระเอกได้รับบาดเจ็บแล้วมาตกอยู่ในห้องนอนของนางเอก นางตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมากรีบลุกจากอ่างอาบน้ำเอื้อมมือเล็กของนางหยิบชุดหมีตัวเดิมขึ้นมาสวมใส่แล้วเดินออกไปดูทันที

"โธ่…พี่ใหญ่ข้าตกใจหมดคิดว่าเป็นขโมย" ไป๋หลันเอ่ยพร้อมทำหน้าผิดหวังเมื่อเห็นว่าเป็นพี่ชายของนางเอง

นางคิดแบบปลง ๆ ว่าพระเอกแบบในนิยายก็คงมีแต่ในนิยายเพียงเท่านั้น ทั้งที่หล่อดุจเทพเซียนหรือเย็นชาดั่งก้อนน้ำแข็ง แต่ตอนนี้นอกจากพี่ชายของนางแล้วก็ยังไม่เคยเจอใครในแบบที่คิดเอาไว้เลย นางจึงคิดหลอกกินเต้าหู้พี่ชายไปก่อนในช่วงนี้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลินไป๋หลัน