หลินไป๋หลัน นิยาย บท 102

ไป๋หลันเงยหน้ามองเฟยเฟยที่ตอนนี้กำลังโรมรันกันอย่างดุเดือดด้วยพลังที่อยู่ในระดับเท่าเทียมกันจึงตรึงมืออยู่พอสมควร ไป๋หลันลุกยืนหาจังหวะเข้าช่วยเหลือเฟยเฟย ร่างบางทะยานตัวขึ้นเหนือน่านฟ้ามือบางปล่อยแสงสีทองออกไปยังอินทรีย์เพลิงอย่างแม่นยำ เมื่อมีพลังที่แข็งแกร่งอีกสายเข้ามาช่วยเหลือเจ้าอินทรีย์เพลิงจึงชะงักไปเล็กน้อย เฟยเฟยเมื่อสบโอกาสตอนที่สหายยื่นมือเข้าช่วยเหลือจึงปล่อยเปลวเพลิงคู่กายใส่อินทรีย์เพลิงได้สำเร็จ หงส์เพลิงเผาร่างอินทรีย์เพลิงจนไหม้เกรียมเป็นเถ้าถ่าน

ไป๋หลันทะยานตัวลงสู่พื้นล่างด้วยท่วงท่าสง่างามดุจดังนางเซียนที่ลงมาจากสรวงสวรรค์เรียกสายตาของผู้คนที่พบเห็นจนยากละสายตาจาก ส่วนทหารปีศาจก็ถูกคนของพรรคจันทราจัดการจนหมดสิ้นถึงแม้คนของพรรคจันทราจะบาดเจ็บล้มตายไปมากเช่นกัน

ไป๋หลันบอกท่านตาอี้หลางให้รีบนำคนเจ็บมารวมกันนางจะช่วยรักษาพวกเขาเพราะพิษที่เคลือบกระบี่ของพวกมันร้ายแรงมากถ้าชักช้าอาจตายได้ อี้หลางได้ยินเช่นนั้นก็รีบสั่งลูกพรรคที่ไม่ได้รับบาดเจ็บให้ช่วยนำคนเจ็บมาไว้ยังลานกว้าง เมื่อคนเจ็บทั้งหมดถูกนำตัวมาทั้งหมดแล้วไป๋หลันรีบนำยาถอนพิษและโอสถฟื้นฟูออกมาให้เหล่าลูกพรรคช่วยกันป้อนคนที่บาดเจ็บจึงสามารถช่วยเหลือเหล่าลูกพรรคไม่ให้ล้มตายได้อีกหลายคน

"หลันเอ๋อร์ตาขอบใจเจ้ามากที่เข้ามาช่วยไว้ได้ทันเวลามิเช่นนั้นพวกเราคงได้จบสิ้นเป็นแน่" อี้หลางเอ่ยขอบคุณ แม้อยากจะถามไถ่ว่านางมาถึงที่นี่ได้อย่างไร แต่สำหรับนางแล้วคงมีเรื่องเหลือเชื่อเกิดขึ้นมากมายที่ตนยังไม่รู้เป็นแน่แต่กระนั้นก็นับว่าเป็นเรื่องดีไม่น้อย

"ข้ายินดีเจ้าค่ะท่านตา...” ไป่หลันเอ่ยบอกท่าตาอี้พร้อมรอยยิ้มจากนั้นก็หันไปทางด้านท่านยายหลิงแล้วเอ่ย “ท่านยายเข้าไปพักด้านในก่อนเถิดเจ้าค่ะอีกสักครู่อาการคงดีขึ้น" เอ่ยจบก็ช่วยพยุงท่านยายหลิงเข้าเรือนพัก โชคดีที่ตรงเรือนพักยังไม่โดนไฟไหม้จากเพลิงของอินทรีย์จึงยังมีสภาพสมบูรณ์อยู่แต่ส่วนเรือนอีกค่อนข้างเสียหายอย่างหนักคงต้องใช้เวลาฟื้นฟูอีกนานทีเดียวกว่าจะกลับมาสวยงามเช่นเดิมอีก

"แล้วอาหลงเป็นอย่างไรบ้าง" อี้หลางเอ่ยถามถึงหลานชายด้วยความเป็นห่วง

"พี่หลงฝีมือเก่งกาจยากหาผู้ใดเปรียบเขารับมือได้แน่นอนเจ้าค่ะท่านตามิต้องกังวล" ไป๋หลันเอ่ยพร้อมส่งยิ้มไปให้ท่านตาอี้ได้คลายกังวล เท่าที่นางยืนดูการต่อสู้ของพี่หลงเขายังไม่ได้แสดงพลังเต็มที่เลยด้วยซ้ำนางจึงเบาใจได้ในระดับหนึ่งว่าเขาสามารถจัดการประมุขพรรคตะวันเพลิงคู่ปรับเก่าได้ และอีกอย่างประมุขพรรคตะวันเพลิงไม่มีพลังของสัตว์อสูรคอยปกป้องอีกแล้วพลังในร่างกายของเขาคงลดน้อยถอยลงไปมาก

"ได้ยินเจ้าเอ่ยเช่นนั้นพวกเราก็เบาใจ" หลิงเซียงเอ่ยเสียงอ่อนเพราะฤทธิ์ของพิษที่ได้รับ

"ท่านยายพักผ่อนมาก ๆ นะเจ้าค่ะข้าต้องของตัวไปดูทางนั้นก่อน" ไป๋หลันเอ่ยบอกคนทั้งสองเพราะทางนี้ไม่มีอะไรต้องจัดการแล้ว ที่เหลือท่านตาคงจัดการเองได้

"เจ้ารีบไปเถิดระวังตัวเองด้วย" อี้หลางเอ่ยอย่างเป็นห่วง

"เจ้าค่ะ" ไป๋หลันเอ่ยจบก็เดินออกมาจากที่พัก เฟยเฟยยืนรออยู่ด้านหน้าพร้อมซากของอินทรีย์เพลิงที่ดำเป็นตอตะโกนางจะนำกลับไปฝากประมุขพรรคตะวันเพลิง