หลินไป๋หลัน นิยาย บท 35

เมื่อกลับมาถึงไป๋หลันก็กินอาหารกับมารดาเช่นเคย ช่วงนี้บิดาและพี่ชายของนางจะฝึกหนักเป็นพิเศษเพราะศูนย์ใกล้จะเปิดอย่างเป็นทางการแล้ว ยาเพิ่มพลังปราณที่ให้ไปนั้นทำให้รปภ.ที่ฝึกฝนอยู่ทุกวันมีพลังปราณเพิ่มขึ้นและแข็งแกร่งมากขึ้นด้วย

นางและมารดานั่งรอทั้งสองกลับมา วันนี้นางจะลองปรึกษาบิดาเรื่องการคัดเลือกศิษย์ในอีกสามเดือนข้างหน้า นางตัดสินใจไม่ได้ว่าจะไปเข้าร่วมดีหรือไม่ นั่งรออยู่สักพักทั้งสองก็เดินเข้ามาภายในโถงรับแขก

"ข้ากลับมาแล้วท่านแม่ หลันเอ๋อร์" เฉินหยางเอ่ย

"ท่านพ่อ พี่ใหญ่เชิญนั่งพักก่อนเจ้าค่ะ" ไป๋หลันเอ่ยชวนให้ทั้งสองนั่งและเตรียมน้ำชาให้ดื่มแก้กระหาย

"เจ้ามีอะไรจะพูดกับพ่ออย่างนั้นหรือหลันเอ๋อร์" เฉินหยวนเอ่ยถามบุตรสาวเพราะเห็นนางทำหน้ายุ่ง

"ลูกได้ยินชาวบ้านพูดกันเรื่องการคัดเลือกศิษย์ในอีกสามเดือนข้างหน้า ท่านพ่อคิดว่าลูกควรจะไปดีหรือไม่เจ้าคะ"

"พ่อเองก็ได้ยินชาวบ้านพูดคุยเช่นกันเห็นว่าปีนี้จัดขึ้นที่เขาเหลียงซาน ถ้าเจ้าอยากไปเข้าร่วมพ่อก็ยินดีสนับสนุน"

"แล้วการคัดเลือกเป็นแบบไหนหรือท่านพี่ หลันเอ๋อร์ของเราจะมีปัญหาหรือไม่ที่นางมีพรจากท่านเทพ" อู๋เหยาเอ่ยถามสามี

"การคัดเลือกนั้นใช้การทดสอบวัดพลังปราณถ้าคนใดมีพลังปราณที่สูงและมีธาตุหลายธาตุจะยิ่งเป็นที่ต้องการของหลายสำนัก เพราะส่วนมากตอนอายุห้าปี จะสามารถเข้าวัดพลังธาตุได้ บุตรหลานตระกูลใดที่มีฐานะก็จะหาโอสถเพิ่มพลังปราณมาเสริมให้ปราณอยู่ในระดับสูงเพื่อรอเข้าร่วมการคัดเลือกศิษย์ตอนอายุสิบสองถึงสิบหกปี เพราะสี่ปีถึงจะมีการสอบครั้งหนึ่ง ผู้คนถึงได้ต้องการเข้าร่วมกันอย่างคึกคัก" เฉินหยวนเอ่ยอธิบาย

"ท่านแม่ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะ ลูกมียาที่สามารถกดพลังปราณได้ แต่การทดสอบธาตุนั้นคงยากเพราะหินทดสอบธาตุนั้นมิอาจปกปิดได้" ไป๋หลันเอ่ย

" ถ้าเจ้าอยากลองไปงานคัดเลือกศิษย์ ก็ลองถามท่านปู่เทพของเจ้าดูสิว่าจะทำเช่นไร" เฉินหยวนเอ่ย ถ้านางอยากไปเขาก็พร้อมสนับสนุนเช่นกันเพราะมันก็เป็นผลดีแก่ตัวนางเอง

"ลูกจะลองถามท่านปู่ดูเจ้าค่ะ แต่ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่ ขอบคุณพวกท่านมากที่ชี้แนะเจ้าค่ะ" ไป๋หลันเอ่ย พร้อมกับส่งยิ้มไปให้ไว้ใกล้ ๆ ถึงงานนางค่อยตัดสินใจอีกที

เมื่อแยกย้ายกันกลับเข้าห้องจึงจัดการอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยจึงเอ่ยเรียกท่านปู่ของตนทันที " ท่านปู่เจ้าคะ ท่านได้ยินข้าหรือไม่เจ้าคะ ถ้าได้ยินรีบออกมาหาข้าด้วยข้ามีเรื่องอยากปรึกษา "

"ข้าได้ยินแล้วเจ้าช่างใจร้อนเสียจริง เอ้านี่กำไลสำหรับปกปิดธาตุของเจ้า ถ้าเจ้าอยากแสดงธาตุไหนก็ให้นึกถึงธาตุนั้นแล้วจะปรากฏ" ท่านเทพเอ่ยพร้อมกับส่งกำไลหยกสีเขียวให้หลานของตนทันที

"ขอบคุณเจ้าค่ะท่านปู่ ท่านช่างใจดีที่สุดเลย แล้วท่านปู่ทราบได้เช่นไรว่าข้าต้องการปกปิดธาตุ" นางยังไม่ได้บอกท่านปู่เลยแล้วท่านทราบได้อย่างไรกัน

"ข้าตั้งใจจะให้เจ้าไว้อยู่แล้วแต่ดันลืม พอเจ้าเอ่ยเรียกจึงนึกขึ้นได้ " จริง ๆ เขามองเห็นนางผ่านทางลูกแก้ววิเศษได้ถ้าต้องการ

"ท่านปู่ต้องพักผ่อนบ้างนะเจ้าคะ อายุปูนนี้แล้วข้าเป็นห่วง" ไป๋หลันทำสีหน้าจริงจัง

"เจ้ามีจิตใจดีช่วยเหลือผู้อื่นข้าจะมีรางวัลตอบแทนให้ เจ้าเตรียมใจรอรับไว้ได้เลย ฮ่า ฮ่า ๆ ไปก่อนนะหลานปู่ " ท่านเทพเอ่ยพร้อมกับหายวับไป

ไป๋หลันทำหน้าสงสัยว่าอะไรคือรางวัลที่ท่านปู่พูดถึง แล้วทำไมต้องทำหน้าตาอารมณ์ดีเช่นนั้น

'ท่านปู่มาทำให้ข้าอยากแล้วจากไปเช่นนี้ได้อย่างไรกัน ต่อมความอยากรู้มันทำงานแล้ว ฮือ ๆ'