หลินไป๋หลัน นิยาย บท 93

# แคว้นเหว่ยกองกำลังปีศาจ

บุรุษร่างสูงใหญ่สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าซีกซ้ายเอาไว้ กำลังนั่งอ่านข้อความที่คนผู้นั้นส่งมา กองกำลังปีศาจมีทหารราว ๆ สามหมื่นนายล้วนแต่ฝีมือดีโหดเหี้ยมกักขฬะ รับจ้างทำสิ่งผิดกฎบ้านเมือง นับจ้างฆ่าและอื่น ๆ อีกมากมายแล้วแต่ผู้เป็นนายจ้างจะสั่งการ มีผู้สนับสนุนลับ ๆ คอยส่งเสบียงคือแม่ทัพเมิ่งแห่งแคว้นเหว่ยและหุบเขาพิษ

คนทั้งสามกลุ่มนี้คือน้ำหล่อเลี้ยงกองกำลังปีศาจให้เข้มแข็ง เมื่อช่วงปีที่ผ่านมาตนได้ถูกพรรคจันทราเข้ากวาดล้างจึงต้องมาอาศัยและดูแลความเรียบร้อยอยู่ภายในกองกำลังแห่งนี้โดยมีแม่ทัพเมิ่งเป็นผู้ให้ความช่วยเหลือตน

"จัดคนส่วนหนึ่งไปหมู่บ้านเขตชายแดนแคว้นหนาน จัดการคนในหมู่บ้านให้ราบ!!" ประมุขพรรคตะวันเพลิงนามหว่าหวังเฉาเหว่ยเอ่ยขึ้น เมื่อได้อ่านข้อความบนจดหมายลับที่ส่งมาจากแม่ทัพเมิ่ง

"ขอรับท่านประมุข"

"อ้อ!! ฆ่าผู้ชายทิ้งแล้วจับผู้หญิงกลับมาบำเรอทหารในค่าย" หวังเฉาเหว่ยเอ่ยเมื่อนึกขึ้นได้ว่าทหารของตนต้องการสตรีมาปลดปล่อยเพราะทหารเหล่านี้อยู่แต่ภายในกองกำลังลับไม่ได้ออกไปภายนอกค่ายโดยไม่ได้รับอนุญาต

"ขอรับท่านประมุข"

#หมู่บ้านขนาดเล็ก กลางยามอิ่ว(17.00-18.59)

"ท่านหมอหญิง...แล้วท่านหมออีกสองคนหายไปไหนหรือขอรับ" คนบังคับม้าเอ่ยถามอย่างสงสัย

"พวกนางล่วงหน้าไปก่อนแล้วเพราะได้รับแจ้งว่ามีคนบาดเจ็บหนัก" เย่วซินเอ่ยโหกคำโต ขณะที่เดินมายังอีกหมู่หนึ่งที่ค่อนข้างห่างไกลพอสมควร หมู่บ้านนี้อยู่ห่างจากหมู่บ้านชายแดนราว ๆ หนึ่งร้อยลี้ เย่วซินแวะพักที่โรงเตี๊ยมในหมู่บ้านเช่นเดิมแล้วแจ้งให้เถ้าแก่ช่วยประกาศเรื่องที่นางจะรักษาชาวบ้านในวันพรุ่งนี้ เมื่อได้ห้องพักเย่วซินก็ขึ้นไปพักผ่อนด้านบนทันที

# ด้านล่างโรงเตี๊ยม ยามซวี(19.00-20.59)

"เถ้าแก่มีห้องว่างหรือไม่" เสียงบุรุษเอ่ยขึ้น

"อ้อ...มีขอรับคุณชาย" เถ้าแก่เจ้าของโรงเตี๊ยมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเบิกบานที่วันนี้มีลูกค้าเข้ามามากกว่าทุกวัน

"หนึ่งห้อง" เสียงบุรุษเอ่ย

"ได้ขอรับ เชิญตามเสี่ยวเอ้อร์ขึ้นด้านบนเลยขอรับ" เถ้าแก่เอ่ยพร้อมสั่งให้เสี่ยวเอ้อร์นำทางขึ้นไปด้านบนทันที

หนานเฟยเทียนเมื่อเข้ามาในห้องพักก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงทันที เขาได้รับคำสั่งให้นำทหารพิเศษจำนวนสองหมื่นนายมายังเขตชายแดนติดแคว้นเหว่ย เพราะข่าวลับที่องค์ฮ่องเต้ได้รับมาว่าจะมีการรุกรานโจมตีหมู่บ้านเขตชายแดน

หนานเฟยเทียนซึ่งดำรงตำแหน่งแม่ทัพใหญ่แทนแม่ทัพหลินจี้ซาน จึงรีบล่วงหน้าออกมาก่อนพร้อมกับองครักษ์ฝีมือดีอีกสองร้อยนาย ส่วนทหารทั้งหมดสองหมื่นนายกำลังเร่งเดินทางตามมาด้วยจำนวนคนที่เยอะจึงทำให้เคลื่อนตัวล่าช้า หนานเฟยเทียนจึงสั่งให้เหอซิ่นเฉิงสหายคนสนิทเป็นผู้นำทัพตามมาทีหลัง

จากการเดินทางที่แทบจะไม่ได้หยุดพักผ่อนมาหลายวัน เมื่อเห็นว่าใกล้ถึงเขตชายแดนแล้วจึงเข้าพักผ่อนเอาแรงที่โรงเตี๊ยมแห่งนี้เพื่อที่จะได้มีกำลังจัดการปัญหาที่จะเกิดขึ้น

# อีกห้องของโรงเตี๊ยม

คืนนี้เย่วซินเปิดหน้าต่างออกกว้างแล้วเข้านอนด้วยใจที่มีหวัง หวังให้โจรบุกเข้ามาพาตัวนางไปพบสหายทั้งสอง เย่วซินคิดว่านางเดินทางด้วยรถม้าอย่างไรเสียคงถึงไวพอ ๆ กับพวกกลุ่มโจรที่มีทางลัดอย่างแน่นอน และถ้าพวกโจรนั้นมันโลภมากพอมันคงต้องออกมาปล้นและลักพาตัวหญิงสาวไปเพิ่มเป็นแน่

เย่วซินทำเช่นนี้เพราะอยากเจอสหายรักไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้างไป๋หลันเปิดมิติมาหานางไม่ได้ เพราะนางสามารถเปิดไปยังสถานที่ที่เคยไปได้เท่านั้น มีเพียงวิธีนี้วิธีเดียวที่นางจะสามารถพบสหายได้