ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 414

ไม่ว่ามันจะน่าลำบากใจสักแค่ไหน โจเอลก็ต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่เขาก่อขึ้น

เขาถอนหายใจ

“เมื่อคืนผมเมามาก และขอโทษด้วยที่ทำให้คุณขุ่นเคือง แต่เนื่องจากเรื่องที่เกิดขึ้น เราทำใจยอมรับมันดีไหม?”

ดวงตาของลูซี่เบิกกว้าง

เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าเขากล้าพูดแบบนี้

“ทำใจยอมรับเหรอ? ไปลงนรกซะ!”

เธอโกรธมากจนเตะโจเอลตกจากเตียง จากการเตะตามด้วยเสียงโครมครืน “ต่อให้ผู้ชายทุกคนในโลกนี้ตายไปแล้ว ฉันก็จะไม่อยู่กับคุณ คุณยังให้ฉันทนอยู่กับคุณหรือไง? ไปลงนรกซะ!”

หลังจากพูดจบ เธอไม่สนใจเขาและกระโดดลงจากเตียงในขณะที่ที่ห่อผ้าห่มไว้ แล้วเดินไปที่ห้องน้ำอย่างโกรธเคือง

ไม่นานก็มีเสียงน้ำไหลออกมาจากห้องน้ำ

โจเอลจับเข่าลุกขึ้นยืนด้วยรอยยิ้ม และมองไปทางห้องน้ำด้วยดวงตาที่หรี่ลงเล็กน้อย

ลูซี่อาบน้ำเสร็จอย่างรวดเร็ว

เมื่อเธอรีบออกมา เธอถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัวเท่านั้น ขณะที่ผมยาวเป็นกระจัดกระจายพาดบ่า ร่องรอยของคืนที่บ้าคลั่งก่อนหน้านี้สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

เธอก้มลงหยิบเสื้อผ้าที่ขาดของเธอขึ้นจากพื้น และดูรังเกียจมันเล็กน้อย

จากนั้น สายตาของเธอก็เหลือบไปที่เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ชายคนนั้นโยนลงไปบนโซฟา

แม้ว่าจะรู้สึกรังเกียจเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีทางเลือกในเวลานี้ เธอจึงเดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ

โจเอลเปิดปากของเขาและต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาก็ช้าเกินไป

ประตูห้องน้ำถูกปิดลง ประมาณหนึ่งนาทีต่อมา ลูซี่ก็ออกมาอีกครั้งหลังจากสวมเสื้อของเขา

ผู้หญิงมีรูปร่างผอมเพรียวสูง 160 เซนติเมตร สวมเสื้อผ้าเกือบคลุมเข่าของเขา

โจเอลกลืนน้ำลาย

"นี่…"

“ฉันเตือนคุณแล้ว คุณไม่ได้รับอนุญาตให้พูดอะไรเกี่ยวกับเราแม้แต่คำเดียว!”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาก็ถูกผู้หญิงคนนั้นขัดจังหวะ

ลูซี่จ้องที่เขาอย่างดุเดือดและหลังจากคำเตือนสิ้นสุดลง เธอหยิบกระเป๋าของเธอแล้วเดินออกไปข้างนอก

สีหน้าของโจเอลทรุดลง

"คุณกำลังจะไปไหน?"

"ไม่ใช่ธุระอะไรของคุณ!"

ประตูถูกปิดลงอีกครั้ง!

จากนั้นห้องก็เงียบลงในทันที

โจเอลยืนอยู่ที่นั่น มองไปที่ประตูที่ถูกปิดอย่างกระแทก ครู่หนึ่งเขาก็ยิ้มอย่างขมขื่น

ในเวลานี้อีกด้านหนึ่ง

เนลล์กับกิดเดียนได้ขึ้นเครื่องบินไปยังประเทศ F แล้ว

หลังจากหายไปสี่ปีและกลับมายังที่ที่คุ้นเคย อารมณ์ของเนลล์ก็ซับซ้อน

เธอเคยคิดว่าหลังจากที่เธอจากไป เธออาจจะไม่มีวันไปที่นั่นอีกตลอดชีวิตที่เหลือของเธอ

โดยไม่คาดคิด แค่ผ่านมาสี่ปีเท่านั้น ...

เป็นสี่ปีที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป

เมื่อคาเลนเสียชีวิต ก็มี แดเนียล เลวี แต่ใครจะมาแทนที่อาวุโสเคที่เขาตายไปแล้ว?

เมื่อนึกถึงความพยายามครั้งก่อนของเขาในการช่วยเหลือเธอ เนลล์สัมผัสได้ถึภาระที่หน้าอกของเธอราวกับถูกหินกดทับและหายใจไม่ออก