หมอหญิงกับลูกลิงทั้งสาม [เล่ม2-3] นิยาย บท 8

เพื่อที่จะยืนยันว่าการคาดเดาของตนนั้นถูกต้อง อวี๋หวั่นจึงต้องค้นหาหนอนพิษซึ่งเดิมทีถูกเตรียมไว้ปล่อยใส่เยี่ยนจิ่วเฉา

จากคำพูดของเซียงเหลียน นางถูกคนปล่อยหนอนพิษใส่ไปแล้ว อวี๋หวั่นจึงให้สัตว์พิษตัวน้อยของเธอไปจับหนอนพิษในร่างของเซียงเหลียนออกมา หนอนพิษสองตัวประกบกันสนิท เป็นหนอนพิษเสน่หาอย่างที่คิด ทั้งยังเป็นหนอนพิษซึ่งแยกจากกันได้ยากที่สุดในบรรดาหนอนพิษเสน่หา เรียกว่าหนอนพิษสังวาส

ถ้าถามว่าเธอมองออกได้อย่างไรว่าเป็นหนอนพิษสังวาส เรื่องนี้ต้องยกความดีความชอบให้อาเว่ย ก่อนหน้านี้ที่หมิงตู เธอได้เรียนรู้เรื่องหนอนพิษจากอาเว่ยมาไม่น้อย หนึ่งในสิ่งที่เธอจำได้แม่นก็คือหนอนพิษสังวาส

หากกล่าวถึงระดับพลัง หนอนพิษสังวาสนั้นเทียบไม่ได้แม้แต่ราชันร้อยสัตว์พิษ แต่ถ้าหากจับมันมาทำยา ฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดนั้นจะดีกว่ายาที่มีขายตามท้องตลาดเสียอีก ฤทธิ์ของมันไม่เพียงทำให้คนสองคนลุ่มหลงจนไม่อาจแยกจากกันแล้ว ยังทำให้ชีวิตของทั้งสองนั้นผูกติดกัน กล่าวง่ายๆ ก็คือหากคนหนึ่งเป็นอะไร อีกคนหนึ่งก็ไม่อาจอยู่ได้โดยลำพัง

อวี๋หวั่นเคยเห็นหนอนพิษร่วมชะตาและหนอนพิษชะตาเดิม หนอนพิษเหล่านั้นเป็นหนอนพิษธรรมดา ไม่ได้ทำอันตรายต่อร่างที่มันเข้าไปอยู่ ไม่รู้ว่าปรมาจารย์พิษเสียสติคนไหนสร้างหนอนพิษสังวาสขึ้นมา สรุปแล้วก็คือฤทธิ์ของมันนั้นรุนแรงผิดธรรมชาติ แม้แต่อาเว่ยยังเคยเตือนเธอว่าให้อยู่ห่างหนอนพิษสังวาส

ถ้าหากเยี่ยนจิ่วเฉาถูกหนอนพิษชนิดนี้เข้า เยี่ยนไหวจิ่งก็จะฆ่าเขาได้อย่างง่ายดายราวกับพลิกฝ่ามือ เขาเพียงจัดการเซียงเหลียน เยี่ยนจิ่วเฉาก็จะถูกฝังไปพร้อมกับเซียงเหลียน

ที่ร้ายไปกว่านั้นก็คือ อวี๋หวั่นจะทำได้เพียงยืนมองสามีหักหลังตน จากนั้นก็จะถอดใจจากเขา

แน่นอนว่า เรื่องนี้คงเกิดขึ้นจริงถ้าหากอวี๋หวั่นไม่มีสัตว์พิษตัวน้อยอยู่ในครอบครอง

ผู้ที่ปล่อยหนอนพิษใส่เซียงเหลียนนั้นอาจคิดไม่ถึงว่าบนร่างของเยี่ยนจิ่วเฉานั้นถูกปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายของจักรพรรดิสัตว์พิษ หนอนพิษสังวาสตัวใดก็ไม่กล้าเข้าใกล้เขา

และหากถามว่าเพราะเหตุใดเจ้าสัตว์พิษตัวน้อยถึงสัมผัสไม่ได้ว่าเซียงเหลียนมีหนอนพิษอยู่กับตัว นั่นก็เพราะว่าระดับของหนอนพิษสังวาสนั้นต่ำเตี้ยเรี่ยดินเกินไป จนสัตว์พิษตัวน้อยที่เลือกกินเพียงราชันพันสัตว์พิษนั้นไม่เหลียวแล!

ส่วนความกลัวน่ะหรือ? อันตรายน่ะหรือ? ยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้ เคยเห็นพญาอินทรีบนท้องนภาสนใจมดปลวกเล็กๆ บนพื้นดินหรือไม่เล่า? นั่นมันออกจะขัดกับสัญชาตญาณไปสักหน่อยกระมัง?

อวี๋หวั่นให้เซียงเหลียนพักผ่อน และไม่ต้องคิดมาก พร้อมทั้งกำชับผิงเอ๋อร์ให้ดูแลนางเป็นอย่างดี

ตอนนี้ผิงเอ๋อร์รู้แล้วว่าเซียงเหลียนเป็นสายลับ แต่เซียงเหลียนบาดเจ็บหนักถึงเพียงนี้ นางจึงไม่กังวลว่าเซียงเหลียนจะทำอะไรนาง นอกจากนั้น เซียงเหลียนก็ยังคงไม่ได้สูญเสียจิตสำนึกไป ในช่วงเวลาสำคัญ นางยังตระหนักรู้เรื่องบุญคุณ

อวี๋หวั่นเดินไปยังรถม้าของตน ขณะที่เธอกำลังขบคิดอย่างหนักว่าควรบอกเรื่องนี้กับเยี่ยนจิ่วเฉาหรือไม่ เธอต้องบอกเขาแน่ แต่จะบอกเรื่องของเยี่ยนไหวจิ่งอย่างไรให้เขาไม่รู้สึกขุ่นเคืองนั้นเป็นปัญหาใหญ่

เด็กทั้งสามไปขี่ม้าอีกแล้ว หลังจากที่ได้ขี่ม้า พวกเขาก็ไม่ค่อยหลับในรถม้าอีกต่อไป เป็นเช่นนี้ก็ดี ออกมาเล่นกลางแดดสักหน่อย จะได้ร่างกายแข็งแรง

อวี๋หวั่นตัดสินใจหยั่งเชิงเยี่ยนจิ่วเฉาก่อน

ทันทีที่เธอขึ้นไปบนรถม้า ก็สัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่พุ่งเข้าใส่ ตามมาด้วยนิ้วเรียวและท่อนแขนแกร่งซึ่งเข้ามาโอบรัดรอบตัวเธอ

การเคลื่อนไหวของเขานั้นเอาแต่ใจ แต่ก็มีขอบเขต ไม่ได้ชนเข้ากับหน้าท้องของเธอแม้แต่น้อย

อวี๋หวั่นรู้สึกว่าถึงแม้เยี่ยนจิ่วเฉาปากจะบอกว่าไม่ยอมรับว่าเธอกำลังตั้งท้อง แต่ลึกๆ ในใจแล้วเขาย่อมรู้ดี ไม่เช่นนั้นในทุกๆ การกระทำของเขาคงไม่ได้ใส่ใจท้องเธอเช่นนี้

เพียงแต่ว่า…อวี๋หวั่นรู้สึกร้อนแล้ว

อันที่จริงเมื่อเข้าใกล้ต้าโจวแล้ว อากาศก็จะไม่ร้อนเช่นในหนานจ้าว แต่ช่วยไม่ได้ เพราะหลังจากที่อายุครรภ์ของอวี๋หวั่นมากขึ้น เธอก็ยิ่งร้อนง่าย เมื่อถูกกอดในอ้อมแขนของเยี่ยนจิ่วเฉา ก็รู้สึกราวกับเข้าใกล้กับเตาไฟ เธอกำลังจะเหงื่อออก

“ปะ…ปล่อยข้าก่อนแล้วค่อยคุยกันได้ไหม?” อวี๋หวั่นถามพลางทำคอตก

เยี่ยนจิ่วเฉาแค่นเสียงขึ้นจมูก เขาไม่เพียงไม่ปล่อย แต่กลับกอดแน่นกว่าเดิมเสียอีก “เจ้าจะทำอะไรข้าหรือ”

“ข้า…” อวี๋หวั่นไม่รู้ว่าจะตอบว่าอย่างไร เธอหันหน้าไปหาคนด้านหลัง “ข้าจะไปทำอะไรท่าน?”

สายตาของเยี่ยนจิ่วเฉาไปหยุดอยู่ที่ขวดในมือของอวี๋หวั่น “ในมือของเจ้ามีอะไร”

“อ้อ หนอนพิษสังวาส” อวี๋หวั่นวางขวดหยกในมือลงบนโต๊ะ

สังวาส? แค่ฟังชื่อก็รู้แล้วว่าไม่ใช่หนอนพิษธรรมดา

สีหน้าของเยี่ยนจิ่วเฉาพลันแลดูเคร่งขรึมในทันใด “ชนิดเดียวยังไม่พอ ยังจะมีชนิดที่สองอีกหรือ? เจ้าหลงใหลข้าถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?!”

ไปกันใหญ่แล้ว

เธอไปหลงใหลเขาตอนไหนกัน?

สำหรับสตรีมีครรภ์ที่ท้องใหญ่อย่างเธอ คนที่ไม่อยากเข้าใกล้ที่สุดก็คือผู้ชาย เข้าใจไหม!

อวี๋หวั่นมีสีหน้าจริงจัง “นี่เป็นของเซียงเหลียน! เซียงเหลียนเป็นสายลับ! นางจะใช้มันทำร้ายท่าน!”

เยี่ยนจิ่วเฉาหัวเราะอย่างเย็นชา “แก้ตัว เจ้าแก้ตัว”

อวี๋หวั่นประหลาดใจจนหายใจเข้าเฮือกหนึ่ง “ข้า…ข้าแก้ตัวอย่างไร”

เยี่ยนจิ่วเฉาตอบว่า “หนอนพิษของเจ้าเก่งกาจถึงเพียงนั้น จะมองไม่ออกเชียวหรือว่านางมีหนอนพิษ?”