หนี้รัก วิวาห์จำเป็น นิยาย บท 12

เมื่อเจี่ยนอี๋นั่วเดินเข้าไปในบริษัทเสริมสวยอี๋เหม่ย คนที่ตระกูลเหลิ่งส่งมาก็รอเจี่ยนอี๋นั่วมานานมากแล้ว เมื่อเห็นเจี่ยนอี๋นั่ว คนคนนั้นก็ยิ้มแล้วยื่นสัญญาให้ทันที “คุณเจี่ยนเซ็นชื่อ เงินของตระกูลเหลิ่งจะนำมาใช้ได้เลย”

เจี่ยนอี๋นั่วกวาดตามองสัญญาแล้วเซ็นชื่อตัวเองลงไป เห็นคนคนนั้นออกไป เจี่ยนอี๋นั่วก็ขมวดคิ้วกำลังเดินไป ก็ได้ยินเสียงใครบางคนปรบมือด้านหลังเธอ จากนั้นเสียงเย็นชาก็ดังขึ้นด้านหลังเธอ “ไม่แปลกใจที่ก่อนหน้านี้เธอหยิ่งผยองขนาดนั้น? ที่แท้ก็เพื่อประจบสอพลอตระกูลเหลิ่ง? ฉันนับถือจริงๆ เลยนะ? ไปประจบสอพลอใครในตระกูลเหลิ่งมาล่ะ? ได้ยินว่าตอนนี้ตระกูลเหลิ่งมีแค่เหลิ่งเฉิงอวี่ผู้ชายคนเดียว ผู้ชายที่เหลือก็ป่วย หายตัวไป ยังไง? ประจบสอพลอเหลิ่งเฉิงอวี่เหรอ? หลังจากเหลิ่งเซ่าถิงกลายเป็นผัก ก็ว่ากันว่าเหลิ่งเฉิงอวี่คุณชายรองตระกูลเหลิ่งคนนี้ จะเป็นผู้ดูแลตระกูลเหลิ่ง แต่น่าเสียดายเขาอายุมากแล้ว เป็นพ่อเธอได้เลย”

เจี่ยนอี๋นั่วได้ยินเสียงเย็นชานั้น ก็รู้ว่าเป็นฉู่หมิงเซวียน เธอขมวดคิ้วเดินไปหน้าลิฟต์ทันที กดปุ่มลิฟต์ลงชั้นล่าง แล้วพูดเสียงทุ้ม “ฉันจะเป็นยังไง มันเกี่ยวอะไรกับคุณฉู่? ”

ฉู่หมิงเซวียนเดินมาหาเธอ จับข้อมือเธอไว้ แล้วพูดเสียงทุ้ม “เกี่ยวกับฉันอยู่แล้วล่ะ ฉันเป็นคู่หมั้นของเธอ ถึงฉันจะไม่ต้องการเธอแล้ว เธอก็ห้ามไปอยู่กับชายแก่พวกนั้นเพราะเงิน”

ถึงแม้ฉู่หมิงเซวียนยังเดาความสัมพันธ์ของเจี่ยนอี๋นั่วและตระกูลเหลิ่งได้ตอนนี้ แต่คนของตระกูลเหลิ่งจู่ๆ ก็มาที่บริษัทอี๋เหม่ย และยังนำเงินจำนวนมากมาด้วย ก็ปิดไม่มิดหรอกว่าเงินนี้มาจากตระกูลเหลิ่ง

หลังจากเจี่ยนอี๋นั่วสะบัดมือฉู่หมิงเซวียนออก เธอก็ไม่อยากเถียงสักนิด เพราะถึงแม้เจี่ยนอี๋นั่วจะบอกว่าเธอขายมดลูกมีลูกให้ผักคนหนึ่งเพื่อเงินช่วยเหลือ ก็ไม่ได้ดีไปกว่าการคาดเดาของฉู่หมิงเซวียนเท่าไรนัก

และเหลิ่งเซ่าถิงก็เคยพูดกับเธอว่าไม่ให้เธอพูดถึงความสัมพันธ์ของเธอกับตระกูลเหลิ่ง ห้ามพูดถึงความสัมพันธ์ของเธอกับเหลิ่งเซ่าถิงต่อหน้าคนอื่น นอกจากนี้ ทำไมเธอต้องอธิบายให้ฉู่หมิงเซวียนฟังด้วย? ตอนนี้ฉู่หมิงเซวียนจะมองเธออย่างไร มันก็ไม่สำคัญสำหรับเธอ

“นายไม่มีสิทธิมาถามเรื่องพวกนี้กับฉัน!” เจี่ยนอี๋นั่วพูดจบ น้ำเย็นแก้วหนึ่งก็สาดใบหน้าเธอทันที

เจี่ยนอี๋นั่วยกมือขึ้นเช็ดดวงตา จากนั้นก็ได้ยินเสียงแหลมของเฉิงซานซานดังขึ้นข้างหูเธอ เฉิงซานซานตะโกนเสียงดัง “เจี่ยนอี๋นั่ว เธอไม่อายเหรอ? เธอไม่รู้เหรอว่าตอนนี้หมิงเซวียนเป็นแฟนของฉัน? เธอไม่รู้เหรอว่าตอนนี้ฉันมีลูกกับหมิงเซวียนแล้ว? ทำไมเธอยังกล้าเข้าใกล้เขาอีก? อย่าคิดว่าเธอเคยเป็นคู่หมั้นของหมิงเซวียนแล้วจะยุ่งกับเขาต่อได้นะ? ”

“พอแล้ว! เธอจะวุ่นวายทำไม? ” ฉู่หมิงเซวียนหันไปตะโกนเสียงทุ้มใส่เฉิงซานซาน

เฉิงซานซานสูดจมูก ร้องไห้แล้วพูดขึ้น “คุณดุฉันเหรอ? หมิงเซวียนคุณดุฉันงั้นเหรอ? ตอนนี้ฉันท้องลูกคุณอยู่นะ? ไม่คิดว่าคุณจะดุฉันเพราะผู้หญิงคนนี้? ”