หนี้รักหมอสาว นิยาย บท 12

หนึ่งเดือนผ่านไปกับการใช้ชีวิตคู่ ภายใต้ความกดดันที่เตชินพยายามทำให้เธอออกไปจากชีวิตเขา เมื่อความสัมพันธ์ไม่ได้พัฒนาไปมากกว่าที่จะเป็น และเตชินเองก็ปิดกั้นหัวใจไม่ให้ยอมรับหมอพุฒตาลเข้ามาในชีวิต แม้เธอจะทำเป็นไม่แคร์ แต่ภายในใจลึกๆ แล้ว หมอสาวก็รู้สึกเจ็บปวดไม่น้อย กับการกระทำของเตชิน ในระหว่างที่นั่งรับประทานอาหารว่างอยู่ที่บ้านโดยมีมารดาของเตชิน และนีน่านั่งอยู่ข้างๆ วันนี้หมอพุฒตาลเข้าเวรเที่ยงคืน เธอจึงมีเวลาที่จะพูดคุยกับครอบครัวของสามีมากขึ้น ความสนิทสนมความคุ้นเคยของทุกคนในบ้านนั้น มีมากกว่าสามีของเธอที่นอนด้วยกันทุกคืนด้วยซ้ำ

"พอดีพรุ่งนี้บริษัทเรามีเลี้ยงฉลองยอดขายทะลุเป้า หนูพุฒตาลต้องไปให้ได้นะ ในฐานะสะใภ้คนเล็กของบ้านจิรายุพาณิชย์" มารดาสามีเอ่ยขึ้น เมื่อสะใภ้เล็กนั่งลงข้างๆ นางอยากเปิดตัวหมอพุฒตาล เพราะวันที่จัดงานแต่งนั้นแขกก็ไม่ได้มามากมายอะไร เพราะจัดที่บ้าน และเตชินเองก็ไม่ให้ความร่วมมือเท่าที่ควร จึงทำให้ใครหลายคนยังไม่รู้ว่าเตชินมีภรรยาแล้ว

"ประมาณกี่โมงค่ะคุณแม่" หมอสาวเอ่ยถามขึ้น

"ประมาณหกโมงเย็นงานก็น่าจะเริ่มแล้ว"

"ออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง เดี๋ยวนีน่าจะจัดการเรื่องชุดให้ หมอตาลไม่ต้องเป็นห่วงอะไร จะเอาให้สวยจนเตชินจำไม่ได้เลย" เมื่อนีน่าพูดจบหมอพุฒตาลก็ได้ส่งยิ้มบางๆ ออกไปให้กับนีน่า เพราะความเป็นจริงแล้ว ไม่ว่าเธอจะสวยหรือไม่สวย เตชินก็ไม่ได้สนใจไยดีเธออยู่แล้ว

"หนูนี่น่าช่วยจัดการเรื่องชุด แล้วก็แต่งหน้าให้หมอตาลด้วยนะ ส่วนเครื่องประดับ เดี๋ยวแม่จะเอามาให้"

"ขอบคุณค่ะคุณแม่ แต่เครื่องประดับตาลว่าไม่ต้องก็ได้ค่ะ" หมอพุฒตาลพูดออกมาด้วยความเกรงใจ เมื่อเธอรู้ถึงสถานะดีว่าไม่ควรที่จะได้อะไรมากไปกว่านี้ เพราะเท่าที่แม่เตชินยกหนี้ให้แม่ของเธอ ก็มากพออยู่แล้ว

"แม่ตั้งใจจะให้หมอตาล เป็นของขวัญวันแต่งงานอยู่แล้ว รับไว้เถอะ พรุ่งนี้วันงานหนูจะได้ใส่ เดี๋ยวใครๆ เขาจะหาว่าสะใภ้เล็กของบ้าน ไม่มีแม้แต่เครื่องประดับสักชิ้น พวกปากหอยปากปูยิ่งเยอะอยู่" คำพูดของมารดาเตชิน หมอพุฒตาลเข้าใจดี ในสังคมที่เต็มไปด้วยยศถาบรรดาศักดิ์ แต่ละวันทุกคนคิดแต่เรื่องหุ้นและผลกำไร คงจะไม่มีใครมาคิดถึงใจผู้อื่น กับความรู้สึกที่อึดอัดในสภาพที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอย่างเธอ

ในวันงานผู้คนมากหน้าหลายตา ไม่ว่าจะเป็นพนักงานทุกคนต่างมา เพื่อเฉลิมฉลองความสำเร็จของบริษัท เตชิตเดินควงคู่มากับนีน่าท่ามกลางนักข่าวที่ตั้งใจถ่ายภาพก่อนจะกดชัตเตอร์รัวๆ

แชะ! แชะ! แชะ! ส่วนหมอพุฒตาลนั้นเดินควงคู่มากับมารดาของเตชิน ท่ามกลางสายตาของเหล่าบรรดาแขกที่มาร่วมงาน และนักข่าวที่จับจ้องมายังสาวสวย ในชุดเดรสสีชมพูอ่อนโชว์ส่วนเว้าด้านหน้าเล็กน้อย แต่เปิดโชว์แผ่นหลังกว้าง จนคนมองต้องตะลึงในความเซ็กซี่ของแผ่นหลังขาวนวลนั่น หมอพุฒตาลรู้สึกอาย แต่เมื่อนีน่าคะยั้นคะยอให้ใส่ และให้เชื่อมั่นในฝีมือของเธอ ในการเลือกชุดวันนี้ หมอสาวต้องสวยที่สุดในค่ำคืนนี้ทำให้เธอจำใจต้องยอมใส่ชุดที่นีน่าเตรียมไว้ให้ ไม่ใช่เพราะว่าอยากสวยที่สุดหรอกนะ แต่เป็นเพราะไม่อยากให้นีน่าเสียใจที่เธออุตส่าห์ตั้งใจหาชุดมาให้ต่างหาก

"ขอถ่ายรูปหน่อยนะคะ" นักข่าวคนหนึ่งเอ่ยขึ้น ก่อนที่บรรดานักข่าวทั้งหลายจะหันกล้องโฟกัสมาที่หมอพุฒตาลแล้วกดชัตเตอร์รัวๆ

แชะ! แชะ! แชะ!!

"จะไปไหนเข้าไปในงานเดี๋ยวนี้!" หมอสาวไม่รู้ว่าคำถามของเขาเป็นห่วง หรือต้องการให้เธอไปพ้นๆ กันแน่

"คุณเเตชินขา... อย่าไปสนใจเลยค่ะ เราเข้าไปในงานกันนะคะ แนทอยากเต้นรำแล้ว" แนทพยายามออดอ้อนเตชิน เพราะเธอไม่รู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าคือภรรยาของเขา แต่ถึงรู้คนอย่างแนทก็ไม่แคร์ ในเมื่อการแสดงออกของเตชินนั้น ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาเลยสักนิด

“ฮึกฮื้อ!!” เสียงสะอื้นเบาๆ ดังออกมาจากลำคอของหมอสาว ทั้งที่เธอพยายามกลั้นเอาไว้ แต่ความพยายามของเธอมันก็ไม่เป็นผล เมื่อสามียืนควงอยู่กับผู้หญิงอีกคน และก่อนหน้านั้นเขายังควงกันออกนอกหน้านอกตาไปทั่วงาน

"ฉันเหนื่อย เที่ยงคืนก็จะเข้าเวรแล้ว ฉันขอกลับบ้านไปพักผ่อนก่อนนะคะ" เสียงพูดของหมอสาวที่พยายามทำให้มันเป็นปกตินั้น ได้ปนออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ จนเตชินรู้สึกได้ถึงความอ่อนแอของเธอ เขาควรดีใจไม่ใช่หรือ ที่เธอกำลังจะหมดความอดทนต่อหน้าที่ภรรยาที่มีต่อเขา หมอพุฒตาลเดินออกมาด้านนอกได้สักพัก ก่อนจะเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่บ้าน และเธอได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความไปบอกนีน่า ให้บอกมารดาของสามีด้วย ถึงเหตุผลที่เธอรีบกลับ เพราะต้องมาพักก่อนจะไปเข้าเวร นีน่ากับมารดาสามีก็เข้าใจ และไม่ได้ว่าอะไรเธอ

เมื่อเตชินกลับเข้ามาในงาน เขาเริ่มรู้สึกเบื่อ ใจของเขากำลังเป็นห่วงหมอพุฒตาล ที่ไม่รู้ว่าเธอกลับถึงบ้านหรือยัง ไม่ว่าแนทจะดูแลเทคแคร์เขายังไง เตชินกลับรู้สึกรำคาญ และไม่ชอบใจในสิ่งที่เธอกำลังทำให้ เมื่อในยามนี้หัวใจของเตชินกำลังสับสน ในความรู้สึกที่เขากำลังเป็น ทำไมเขาต้องเป็นห่วงความรู้สึกของหมอพุฒตาล ในเมื่อเขาต้องการทำให้เธอเจ็บปวดไม่ใช่เหรอ