หนี้รักหมอสาว นิยาย บท 38

หลายวันผ่านไปเตชินเริ่มมีท่าทีแปลกๆ เขาชอบออกไปนอกระเบียงกลางดึก หมอพุฒตาลไม่แน่ใจว่าเวลาที่เธอเข้าเวรกลางคืน หลังจากที่เขาไปส่งเธอนั้น เตชินจะแวะที่ไหนทำอะไรกับใครหรือเปล่า เพราะนั่นมันเป็นเหตุสุดวิสัย ที่เธอไม่สามารถจะคาดเดาได้เลย ชีวิตคู่ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางการหวาดระแวงซึ่งกัน และกันนั้น ต่อให้รักแค่ไหนมันก็หาความสุขไม่ได้เลยเธอยอมรับแล้วว่าเวลานี้เธอทุกข์มากกว่าสุขหลายเท่า

แม้เตชินจะยังคงทำหน้าที่สามีได้ดีเหมือนเดิม คอยดูแลเทคแคร์ไม่ห่างคอยเอาอกเอาใจเธอสารพัด แต่บางครั้งก็มีหลายอย่างซ่อนอยู่ ภายใต้การกระทำเหล่านั้น บ่อยครั้งที่เขาทำดีกับหมอสาว เหมือนกับว่า เพื่อชดเชยบางอย่างที่เขาได้ทำผิดต่อเธอเอาไว้ อย่างเช่นการเอาอกเอาใจ แม้กระทั่งการไปรับไปส่งไม่ว่างานเขาจะหนักแค่ไหนก็ตาม เขาก็ปลีกเวลามารับมาส่งเธอ ทั้งที่เมื่อก่อน เขาจะให้คนขับรถมาส่ง ถ้าหากว่าเขาไม่ว่างจริงๆ แต่ช่วงเวลานี้เขากลับทำตัวว่างตลอด ยี่สิบสี่ชั่วโมงและถ้าเธอต้องไปหาเตชินที่บริษัท ต้องแจ้งเขาก่อนเท่านั้น หรือบางครั้งเหมือนกับว่ามีคนคอยรายงานเขาตลอดเวลา ที่หมอพุฒตาลแอบเข้าไปหาเขาที่บริษัท มันยิ่งทำให้เธอสงสัยในตัวของเตชินเพิ่มขึ้น

“มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ครับคุณหมอ..หื้ม” เตชินพูดพร้อมกับเดินมาสวมกอดหมอพุฒตาลจากทางด้านหลัง เวลานี้หมอสาวนั่งที่เก้าอี้ สายตาของเธอมองทอดออกไปนอกระเบียงอย่างไร้จุดหมาย แต่ก็ต้องสะดุ้งหันกลับมา เมื่อเตชินก้มลงมากอดพร้อมกับหอมแก้มเธอเบาๆ

“ได้เวลาแล้วลงไปกันเถอะ” วันนี้เป็นวันเกิดของเตชิตพี่ชายของเตชิน ซึ่งจัดงานเล็กๆ ไม่ใหญ่โตอะไร จัดเลี้ยงสังสรรค์กันที่บ้าน มีเพียงแค่ญาติกับคนสนิทเท่านั้นที่มาในงาน

เมื่อเตชินกับหมอพุฒตาลเดินเข้ามาในงาน ทุกคนต่างสนุกสนานเฮฮาปาร์ตี้กัน หมอสาวต้องแปลกใจเมื่อเหลือบไปเห็นแนท และดาด้ามาร่วมงานนี้ด้วย ทั้งที่เธอสองคนไม่ใช่ญาติ และก็ไม่สนิทกับเตชิตทำไมถึงมางานวันเกิดพี่ชายของเตชินได้ นั่นคือคำถามในใจของหมอพุฒตาลในเวลานี้

“อ้าว! หมอตาลทำไมมาช้าจังเลยมานั่งนี่เร็ว” นี่น่ารีบเดินมาจูงแขนหมอพุฒตาลให้นั่งข้างๆ เธอ เพราะตอนนี้มีแต่ญาติสนิทที่คุ้นเคยกันทั้งนั้น ก่อนที่เตชินจะเลื่อนเก้าอี้นั่งลงข้างๆ ภรรยาสาว

“สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณเตชิต” หมอพุฒตาลพูดพร้อมกับยื่นกล่องของขวัญให้กับเตชิต

“ขอบคุณครับ บอกให้เรียกพี่ก็ไม่ยอมเรียกสักทีนะคุณหมอ” เตชิตพูดออกมาอย่างเป็นกันเอง เขารู้ดีว่าหมอพุฒตาลไม่กล้าเรียกพี่ เพราะเธอยังไม่คุ้นเคยกับเขาสักเท่าไหร่นัก

“เรียกแบบนี้ตาลถนัดกว่าค่ะ แล้วตาลก็อยู่ดึกได้ไม่นะคะ เพราะว่าต้องเข้าเวรเที่ยงคืน”

“ไม่เป็นไรพี่เข้าใจ ขอบคุณมากสำหรับของขวัญ” เตชิตพูดพร้อมกับยื่นกล่องของขวัญไปให้ภรรยาเขาเก็บรวมไว้ แล้วทุกคนก็ปาร์ตี้กันท่ามกลางเสียงเพลง และเครื่องดื่ม จากนั้นแนทก็เดินเข้ามาใกล้ ก่อนที่เธอจะขอนั่งลงข้างๆ เตชิน

ส่วนดาด้าก็เข้ามาประกบไม่ห่าง ตอนนี้เตชินไม่ต่างจากชายเจ้าสำราญเหมือนดังแต่ก่อน ที่ล้อมรอบไปด้วยผู้หญิง พร้อมบริการเครื่องดื่มเต็มที่ แม้ว่าหมอพุฒตาลจะนั่งอยู่ข้างๆ พวกเธอก็ไม่แคร์ หญิงสาวทั้งสองมางานนี้ได้ เพราะว่าครอบครัวของแนทมีหุ้นส่วนธุรกิจกับบริษัทของเตชิต ดาด้านั้นเป็นลูกค้ารายใหญ่ที่เตชินนั้นต้องคอยเอาอกเอาใจเป็นพิเศษ กับโปรเจคใหม่ที่เธอกำลังจะซื้อจากเขาซึ่งมีมูลค่าแปดถึงเก้าหลัก

“ถ้าคุณไม่ไหวก็นอนไปเถอะ เดี๋ยวให้คนขับรถไปส่งก็ได้”

“จุ๊บ! ผมไหว” เตชินไม่พูดเปล่า เขาจุ๊บลงที่แก้มของภรรยาสาว ก่อนจะคว้าที่ข้อมือเล็กเดินออกมา หลายคนยังคงสนุก เพราะยังไม่ถึงเที่ยงคืนทุกคนต่างๆ ดื่มกันอย่างเต็มที่ หมอสาวเดินเลี่ยงไปหาเตชินที่โรงจอดรถ เพราะถ้าไม่อยากเดินผ่านผู้คนแถวนั้น

“อ้าว! ทำไมไม่รออยู่ตรงนั้นล่ะครับคุณหมอ” เตชินพูดพร้อมกับวิ่งลงจากรถ เพื่อไปเปิดประตูให้กับหมอสาว หมอพุฒตาลส่งยิ้มบางๆ เพื่อเป็นการขอบคุณ เธอควรยุติความคิด เรื่องราวทั้งหมดที่อยู่ในสมอง เมื่อสามีของเธอก็ทำดีไม่เคยขาดตกบกพร่อง ช่วงนี้เขายอมลำบาก แม้ว่าดึกดื่นเขาก็ไปส่ง และแวะไปรับทำไมเธอถึงต้องระแวงเขาด้วย เมื่อรถแล่นออกมากำลังจะพ้นประตูบ้าน ดาด้าก็ยืนกวักมือเรียก เตชินแปลกใจทำไมเธอยังไม่กลับ ชายหนุ่มลดกระจกรถลง เพื่อถามถึงเหตุผลที่เธอมากวักมือเรียกแบบนี้

“พอดีรถดาด้าเสียสตาร์ทไม่ติด ไม่รู้ว่าเป็นอะไร คุณหมอดาด้าขออาศัยไปด้วยได้ไหมคะ” ดาด้ารู้ว่าเตชินคงให้คำตอบกับเธอไม่ได้ เมื่อภรรยาสาวนั่งมาด้วยแบบนี้ เธอจึงเอ่ยขึ้นถามหมอพุฒตาลแทน

“เชิญค่ะคุณดาด้า” หมอสาวกล่าวเชิญทั้งที่ใจนั้นไม่อยากให้เธอขึ้นรถมาด้วย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะว่าเธอคือลูกค้าคนสำคัญของสามี แล้วถ้าเตชินไม่เล่นด้วยดาด้าตบมือข้างเดียวก็คงไม่ดัง ฉะนั้นวันนี้มันจะเป็นการยืนยันได้ว่า สามีหนุ่มจะรัก และมั่นคงซื่อตรงต่อเธอคนเดียวหรือไม่ เพราะหากเขานั้นนอกใจนอกกาย เธอก็ยินดีจะเดินจากไปโดยที่ไม่มีคำร่ำลา