หนี้รักหมอสาว นิยาย บท 47

เวลาผ่านไปจากวันเป็นเดือนจากเดือนเป็นปี เวลานี้เตชินกลายเป็นหนุ่มนักธุรกิจเต็มตัว เขาได้รับตำแหน่งรองประธานบริษัท ทุกคนต่างชื่นชมในผลงานของเขา ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ได้ทำกำไรต่อไตรมาสเป็นเงินหลายหมื่นล้านด้วยฝีมือการบริหารของเตชินสาวๆ ต่างจับจ้อง และหมายตาอยากได้เขามาเป็นคู่ควง แต่เขากลับไม่เคยข้องแวะกับใคร แม้แต่ลูกค้าผู้หญิงที่เขาต้องไปคุยรายละเอียดของงาน เตชินก็จะพาเลขาไปด้วย หากว่าพวกเธอเหล่านั้นพูดอะไรนอกประเด็นที่ไม่ใช่เรื่องงาน ชายหนุ่มก็จะสั่งให้เลขาเป็นคนจัดการเรื่องทั้งหมด แล้วเดินออกมาทันที ความเจ็บปวดที่เคยมี เขาไม่เคยลืมเลือน ไม่มีวันไหนที่เขาลืมหมอพุฒตาลไปได้เลย และไม่มีใครจะมาแทนที่เธอ ต่อให้เขาใช้ชีวิตคนเดียวไปจนห้วงสุดท้ายของวันตาย เตชินก็จะขออยู่แบบนี้ หากคนที่จะมาเดินเคียงข้างไม่ใช่หมอพุฒตาล

“เชิญทางนี้ค่ะคุณเตชิน” ลูกค้าสาวรายใหญ่นัดเจรจาธุรกิจที่ร้านอาหาร กับบรรยากาศที่ดื่มด่ำ ภายใต้แสงเทียน ความโรแมนติกที่จีน่าสาวลูกครึ่งไทยอังกฤษตั้งใจจะเซอร์ไพรส์ชายหนุ่ม หวังมัดใจเขามากกว่าธุรกิจที่เธอกำลังจะดำเนินการซะอีก เตชินเลื่อนเก้าอี้ลงนั่ง ก่อนจะชะเง้อมองหาใครบางคน แล้วก้มลงมองนาฬิกาที่ข้อมือ ทำไมวันนี้เธอถึงมาช้าเลยเวลานัดไปได้หลายนาทีขนาดนี้

“กำลังมองหาใครอยู่ค่ะคุณเตชิน จีน่าว่าเรามาดื่มไวน์ เพื่อฉลองธุรกิจของสองเราดีกว่านะคะ” จีน่าพูดพร้อมกับกัดลงที่ริมฝีปากล่าง ดวงตาของเธอจ้องมองมาที่ใบหน้าหล่อเหลา ของชายตรงหน้าอย่างยั่วยวน ถ้าเป็นเมื่อก่อนเตชินคงรีบคว้าตัวเธอเข้ามานั่งที่ตัก แล้วรีบสานสัมพันธ์ลิ้มรสสวาทกับเธอ เมื่อหญิงสวาสวยที่อยู่ตรงหน้าพร้อมจะปรนเปรอ

แต่ตอนนี้เขาไม่ใช่เตชินคนเดิมอีกแล้ว เตชินคนนั้นมันได้ตายไปแล้วตั้งแต่วันที่เขาเสียลูก และเมียไป ผู้ชายอย่างเตชินก็เหมือนกับคนไม่มีหัวใจไว้เผื่อใครได้อีกเลย แม้แต่รสสวาทเขาก็ไม่อยากจะลิ้มรส ความรู้สึกของเขาเหมือนกับเบื่อโลกนี้ไปหมด อนาคตนี้มีไว้เพียงแค่ทุ่มเทให้กับงานเท่านั้น

“ชนแก้วค่ะคุณเตชิน แด่มิตรภาพของเรา” เตชินทำตามที่จีน่าบอกทุกอย่าง แต่เขากลับวางแก้วลงที่เดิมไม่ยกมันขึ้นดื่ม ไม่นานเลขาของเขาก็โผล่มา เธอชะเง้อชะแง้ ก่อนจะตรงมาที่โต๊ะของเจ้านายหนุ่ม แว่นตาที่หนาเตอะกับกระโปรงยาวนั่น ผิดกับเลขาคนก่อนๆ ของเตชิน

“ขอโทษนะคะคุณเตชินที่มาช้าพอดีลูกดิฉันไม่ค่อยสบาย” เลขาพูดก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ลงนั่ง ด้วยแววตาที่รู้สึกผิด

“ไม่เป็นไรครับแล้วลูกคุณเป็นอะไรมากหรือเปล่า ไปหาหมอหรือยัง”

“ดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะคุณเตชิน" การสนทนาของเจ้านายหนุ่มกับเลขา ทำให้จีน่าแสดงสีหน้าไม่ค่อยพอใจ ตั้งแต่ที่เลขาสาวเดินเข้ามานั่งแล้ว เพราะจีน่าคิดว่าเตชินจะมาคนเดียว เธอตั้งใจใส่ยานั่นลงไปในไวน์ เขากลับไม่ยกดื่มแถมยังให้เลขามาเป็นไม้กันหมาอีก

“เรามาเริ่มคุยกันเลยนะครับคุณจีน่า คุณต้องการบ้านแบบไหน เป็นหมู่บ้านจัดสรรหรือว่าคอนโดคุยกับเลขาผมได้เลยนะครับ รวมทั้งเรื่องตกแต่งภายในนั้นด้วย เธอพร้อมจะให้ข้อมูลคุณทั้งหมด วันนี้ผมขอตัวกลับก่อน”

“อะไรกันคะคุณเตชิน ฉันต้องการคุยกับคุณ ไม่ใช่เลขาของคุณ” จีน่าพูดออกมาอย่างหัวเสียอยู่ๆ เขาจะปล่อยให้เธอดินเนอร์กับเลขาเขาได้ยังไง

“ผมต้องรีบกลับบ้านขอตัวนะครับ” ก่อนไปเตชินก็หันมากำชับกับเลขาเขาอีกครั้ง เรื่องงานตกแต่งภายในที่จีน่าอยากให้ออกแบบภายในเพิ่มเติม

“คุณเลขาช่วยจดให้ละเอียด เกี่ยวกับการตกแต่งภายในที่คุณจีน่าต้องการด้วยนะครับ”