หนี้รักหมอสาว นิยาย บท 51

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงประตูดังขึ้นก่อนที่ร่างสูงใหญ่ของหมอหนุ่มจะเดินเข้ามาในห้อง และทำให้เกี๊ยวน้ำที่นั่งอยู่ดีใจจนร้องออกมาอย่างตื่นเต้น

“แด๊ดดี้มาแล้ว! พาเกี๊ยวน้ำไปกินไอติมด้วยนะคะ... แด๊ดดี้” เกี๊ยวน้ำพูดพร้อมทั้งทำหน้าอ้อนๆ ใส่หมอต้น แต่มองดูแล้วน่ารักสำหรับเด็กหญิงอย่างเธอ ที่ใครเห็นต่างก็ชมว่าเกี๊ยวน้ำน่ารักรอยยิ้มของเธอมันสดใสใบหน้า สวยดั่งจันทราที่เจิดจ้า และสว่างไสวยามค่ำคืน คำพูดของเกี๊ยวน้ำทำให้เตชินถึงกับกำมือแน่น หากเด็กคนนี้เป็นลูกของเขา ทำไมหมอพุฒตาลต้องให้เกี๊ยวน้ำเรียกหมอต้นว่าแด๊ดดี้ด้วย เธอกำลังจะทำให้เขาเป็นประสาทอยู่แล้วตอนนี้ แต่เตชินก็ทำได้เพียงแค่เหลือบมองออกไป เขาพยามข่มใจเอาไว้ ทั้งที่ภายในใจอยากเข้าไปอุ้มเด็กน้อยอยากกอดเกี๊ยวน้ำใจแทบขาด

“ได้เวลากลับบ้านแล้วครับสาวๆ สวัสดีครับคุณกัลยาคุณเตชิน” หมอต้นพูดพร้อมกับหันหน้าไปทักทายเตชิน และผู้ป่วยที่นอนอยู่บนเตียง ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือไปอุ้มเกี๊ยวน้ำมากอดไว้ การกระทำของหมอต้นทำให้เตชินรู้สึกปวดหนึบขึ้นมาอีกครั้ง หากนั่นคือลูกและเมียของเขา ผู้ชายคนไหนก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะทำแบบนี้ได้ทั้งนั้น

“ทำไมแด๊ดดี้มาช้าจังเลยค่ะ เกี๊ยวน้ำอยากไปกินไอติมแล้ว” เกี๊ยวน้ำพูดพร้อมทั้งทำเสียงออดอ้อนงอแงอีกครั้ง เหมือนเด็กที่เอาแต่ใจตัวเอง

“โอเคค่ะ แด๊ดดี้จะพาไปกินไอติม ไม่งอแงนะคะเด็กดี” หมอต้นพูดพร้อมกับหอมลงที่แก้มเด็กหญิงอย่างรักหมดใจ และเอ็นดูเป็นพิเศษ

“เกี๊ยวน้ำแม่บอกกี่ครั้งแล้วลูก อย่าทำกิริยาแบบนี้มันไม่งาม ขอโทษแด๊ดดี้เดี๋ยวนี้ค่ะ” ยิ่งหมอพุฒตาลดุเกี๊ยวน้ำ เตชินก็รู้สึกหุนหันในใจ ก็แค่เด็กเล็กๆ คนหนึ่งเอาแต่ใจตามประสา ทำไมต้องโมโหให้เกี๊ยวน้ำขนาดนั้นด้วย เธอแคร์หมอต้นมากกว่าลูกตัวเองหรืออย่างไร เตชินพยามข่มใจเอาไว้ เพื่อรอเวลาพิสูจน์ให้ได้ก่อน เขาถึงจะแสดงตัวออกมาเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเด็กน้อย และภรรยา แน่นอนเตชินไม่ยอมหยุดแค่นี้แน่

“เกี๊ยวน้ำขอโทษค่ะแด๊ดดี้” เกี๊ยวน้ำพูดพร้อมกับพนมมือลงที่บ่าของหมอต้น อย่างนอบน้อมด้วยกิริยาที่น่ารักน่าเอ็นดู

“กลับแล้วนะคะคุณแม่” หมอพุฒตาลพูดพร้อมกับยกมือขึ้นไหว้มารดาของเตชิน โดยที่ไม่แลชายที่นั่งอยู่บนโซฟาข้างๆ แม้แต่หางตาเธอก็ไม่เหลือบไปมอง

“เกี๊ยวน้ำกลับแล้วนะคะคุณย่า สวัสดีค่ะ" หนูน้อยพูดพร้อมกับพนมมือขึ้นไหว้ อย่างอ่อนน้อมพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้กับหญิงสูงวัยที่นอนอยู่บนเตียง