บทที่ 126 ถูกสวมเขา
ณ มณฑลซีเจียง เมืองซานเจียง ภายในห้องลู่เสี้ยงหยาง
ลู่เสี้ยงหยางจ้องมองยังหญิงสาวที่แต่งกายน้อยชิ้นตรงหน้า พร้อมเอ่ยเสียงเรียบ : “ต้องขอโทษด้วย บริการพิเศษที่คุณว่ามาทั้งหมด ผมไม่ต้องการ”
หญิงสาวนิ่งอึ้งเล็กน้อย เค้าว่าเอาไว้ว่าผู้ชายในโลกไม่มีใครไม่หื่นกามอารมณ์ เธอทำงานให้บริการถึงที่เช่นนี้ ไม่มีใครปฏิเสธเธอเลยสักครั้ง ลู่เสี้ยงหยางเป็นคนแรก
เธอหัวเราะออกมา เพราะคิดว่าชายตรงหน้าคงแสร้งไปอย่างนั้น ขอเพียงเธอออดอ้อนหน่อย เขาก็คงอดใจไม่ไหว
“ไม่เอาหน่า คุณผู้ชาย อย่ารีบปฏิเสธกันสิ คุณยังไม่รู้เลย ว่าฉันทำอะไรได้บ้าง จะลองสักหน่อยไหม แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะใช้บริการหรือเปล่า” หญิงสาวยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ พร้อมยกเรียวแขนทั้งสองข้างขึ้นโอบที่รอบลำคอ เธอออกแรงที่ปลายนิ้ว นวดคลึงให้กับลู่เสี้ยงหยาง ก่อนที่นิ้วเรียวลูบขึ้นสูงจนถึงหว่างอก
ปลายนิ้วลูบวนไปมา พร้อมส่งสายตายั่วยวน ริมฝีปากอวบอิ่มได้รูป ช่างเย้ายวนเสียยิ่ง
ชายหนุ่มใดๆบนโลก ต่างหักห้ามใจไม่ได้ ที่จะกดเธอไว้บนเตียง พันธนาการเธอเอาไว้ด้วยบทรักอันเร่าร้อน
หากแต่ลู่เสี้ยงหยางต่างออกไป สายตาเขาแน่นิ่ง ไร้ความปรารถนาใดทั้งนั้น
“สิ่งที่ผมพูดไปเมื่อสักครู่ ผมไม่อยากต้องทวนอีกรอบ ผมไม่มีความสนใจในตัวคุณ กรุณาออกไปจากห้องด้วย ไม่อย่างนั้นผมจะแจ้งความ คุณไปคุยกับตำรวจเองแล้วกัน” ลู่เสี้ยงหยางเอ่ยเสียงเรียบ พร้อมเอื้อมมือกระชากอ้อมแขนของหญิงสาวออก
เอ่อ…..
หญิงสาวนิ่งอึ้งอยู่กับที่ ชายหนุ่มที่เสมือนท่อนซุงตรงหน้า ไม่ว่าเธอยั่วยวนอย่างไร เขาก็นิ่งดั่งภูผา
หากแต่ เธอไม่คิดว่าตนเร่าร้อนไม่พอ มันเพราะตัวลู่เสี้ยงหยางเองต่างหากที่มีปัญหา
“ให้ตาย ไร้สมรรถภาพแน่ๆ เสียเวลาชะมัด” หญิงสาวสบถในใจ ก่อนเดินออกจากห้องลู่เสี้ยงหยางไป
ลู่เสี้ยงหยางส่ายหน้า ก่อนทิ้งตัวลงบนเตียงดั่งเดิม
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เช้าวันที่สอง ลู่เสี้ยงหยางและคนอื่นๆตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อเร่งการเดินทาง
หากเป็นไปตามคาด ด้วยความเร็วของพวกเขา คงจะเดินทางถึงมณฑลซีเจียง เมือง เจียงหนิงตอนพลบค่ำได้อย่างแน่นอน
ขอเพียงไปให้ถึงเมืองเจียงหนิง ระยะทางไปวัดชิงหลงนั้นอยู่อีกไม่ไกล
ในระหว่างการเดินทางของลู่เสี้ยงหยาง เย่สวนไร้ความผิดปกติใดๆ เธอยังคงไลฟ์สดดั่งเช่นทุกวัน
เย่สวนในตอนนี้ เธอโด่งดังอย่างมาก มีแฟนคลับมากมายรอชมเธอไลฟ์สด
ไม่นานนัก คุณชายหานที่ให้ของขวัญเธอก่อนหน้าปรากฏตัวขึ้น เขาให้ของขวัญเย่สวนทันทีที่ปรากฏตัว เขากดจรวดเป็นจำนวน100ลำ แลกเป็นเงิน5แสนบาท
แม้ทุกคนจะเคยชินกับการที่แฟนคลับให้ของขวัญเย่สวน แต่เมื่อได้เห็นจรวดมากมายที่ร่วงหล่นบนหน้าจอ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะแสดงความคิดเห็น
“ว้าว คุณชายหานรวยชะมัด เงินเดือนฉันทั้งปีเลย”
“ฮ่าฮ่า ระดับล่างอย่างแกจะไปสู้คุณชายหานได้ยังไง?”
“นั่นสิ ระดับล่างอย่างแก รถสปอร์ตยังไม่มีปัญหาซื้อ อย่าว่าแต่จรวด”
“บ้าเอ้ย! ฉันไม่มีปัญญาซื้อรถสปอร์ต แล้วไง? มันเรื่องของฉัน”
…..
บรรดาแฟนคลับต่างด่าทอกันอย่างไม่หยุดหย่อน
ในเวลานี้เอง แฟนคลับของเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าปรากฏขึ้น “คุณชายหานให้ของขวัญไปแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ถึงคราวเทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าแล้วสินะ”
ทุกคนต่างรู้ดี เทพบุตรพิทักษ์นางฟ้าและคุณชายหานนั้นเป็นคู่แข่งกัน ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบอีกฝ่าย จึงตัดสินชัยชนะโดยการให้ของขวัญ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ