หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 177
บทที่ 177 ผมมีรายชื่อ
เมื่อได้ยินคำพูดของท่านย่าเฉินเหอก็ทำตัวไม่ถูกแล้วส่ายหัวพูดว่า “คุณย่าครับ เป็นไปไม่ได้หรอกครับ ขีดจำกัดของผมสามารถจัดหาได้เพียงแค่ห้าที่นั่งเท่านั้นนะครับ”
ท่านย่าที่ได้ยินเช่นนี้ก็ถอนหายใจโล่งอก
เย่ซวงมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางแล้วยิ้มพูดอย่างขมขื่น “เขาชำนาญเรื่องเกาะผู้หญิงกินไม่ใช่เหรอ? บางทีอาจจะได้โควต้ามาจากผู้หญิงคนอื่นก็ได้นะ”
เป็นการประชดที่ฟังดูชัดเจนมาก
เย่หยุนเทาพูดอย่างดูถูกว่า “มันขี้เหร่ขนาดนี้ใครจะรับเลี้ยงมันล่ะ หน้าอย่างมันเหรอจะได้โควต้าเข้าร่วมพิธีเปิดของสมาคมหอการค้า ฝันไปเถอะ”
ทั้งสองคนร่วมกันพูดจาถากถางเพื่อประชดลู่เสี้ยงหยาง
เย่สวนขมวดคิ้วด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เป็นครอบครัวเดียวกันจำเป็นต้องพูดจาแย่ขนาดนั้นเลยหรือ?
เฉินเหอยักคิ้วแล้วยิ้มพูด “พวกคุณคงคิดจะฉวยโอกาสแอบเข้าไปในช่วงที่คนเยอะสินะ”
เขาพูดไปด้วยแล้วส่ายหัวไปด้วย งานใหญ่ขนาดนี้ต้องมีรปภ.แน่นหนาอย่างแน่นอน แค่แมลงวันคิดจะบินเข้าไปก็ยากแล้วคงไม่ต้องพูดถึงเศษขยะทั้งสามคนนี้หรอก
“เหอะ ๆ ขอให้โชคดีทั้งครอบครัวนะ แต่อย่าเผลอไปถูกหักซี่โครงก่อนล่ะ” เฉินเหอยิ้มพูดอย่างเย้ยหยัน
ลู่เสี้ยงหยางยักไหล่แล้วพูดว่า “คุณมั่นใจแล้วเหรอว่าตัวเองจะเข้าไปในงานได้? พูดซะขนาดนี้เดี๋ยวเข้าไปไม่ได้แล้วจะเอาหน้าไปซุกที่ไหน!”
เย่หยุนเทาหัวเราะเยาะอย่างไม่หยุด “ไอ้หนู เองทำไมโง่ขนาดนี้? มีพี่เขยอยู่ทั้งคนแล้วพวกเราจะเข้าไม่ได้ยังไง! กล้าพูดจาโอ้อวดอีกเดี๋ยวพี่จะตบให้ปากแตกไปเลยนะ”
“โง่ชิบหาย” ลู่เสี้ยงหยางส่ายหัว
“แมร่งเอ้ย! ไอ้เด็กกระจอกเกาะผู้หญิงกิน เองอยากลองของใช่ไหม?” เย่หยุนเทากำหมัดแล้วเตรียมจะเข้าไปทำร้ายเขา
เฉินเหอรีบยื่นมือมาห้ามเขาไว้แล้วพูดว่า “ใจเย็นก่อนหยุนเทา อย่าให้เป็นเรื่องใหญ่ในงานสมาคมหอการค้า”
เย่หยุนเทารีบตั้งสติทันที
ใช่ ๆ ๆ ที่นี่คือสถานที่จัดงานสมาคมหอการค้า จะทำให้ตระกูลเสียหน้าเพราะความใจร้อนของเขาไม่ได้
จากนั้นท่านย่าและคนอื่น ๆ ก็เดินเข้าไปที่ประตูหน้างาน
ในขณะนี้มีผู้รักษาความปลอดภัยมากมายสวมชุดสูทแว่นดำยืนอยู่หน้าประตูอย่างมาดเข้ม
ท่ามกลางผู้รักษาความปลอดภัยมีเครื่องสแกนพิเศษ ซึ่งแขกผู้มีเกียรติทุกคนที่มาร่วมงานจำเป็นต้องผ่านจุดสแกนก่อนถึงจะเข้าไปในงานได้
เย่หยุนเทาแทบรอไม่ไหวที่จะเข้าไปถ่ายรูปโชว์ในงานพิธีเปิด เขาจึงยื่นบัตรประชาชนไปคนแรก
ชายชุดสูทคนหนึ่งรับบัตรประจำตัวประชาชนของเขาไปแล้วเริ่มสแกนที่เครื่อง
ตุ๊ด! ตุ๊ด!
เครื่องสแกนส่งเสียงดังขึ้นและจอแสดงผลได้แสดงอักขระสีแดงขนาดใหญ่สองตัวทันที : ห้ามเข้า
“ขออภัยครับคุณผู้ชาย คุณไม่ได้รับสิทธิ์เข้าร่วมพิธีเปิดหอการค้านี้ครับ กรุณาออกจากที่นี่โดยด่วนครับ”
ชายในชุดสูทคืนบัตรให้กับเย่หยุนเทาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชามาก
“ให้ตายเถอะ เป็นไปได้ไง?” เย่หยุนเทาตกตะลึง พี่เขยได้โควต้าของครอบครัวเขามาห้ารายชื่อแล้วไม่ใช่หรือ? เขาก็อยู่ในโควต้าด้วยนะ ทำไมถึงไม่มีสิทธิ์เข้าไป?
“เกิดอะไรขึ้น?” คนอื่น ๆ ต่างก็จ้องไปที่เฉินเหอด้วยความตกใจ
เฉินเหอแสดงสีหน้าประหลาดใจอย่างมาก เขาหันกลับไปพูดปลอบใจเย่หยุนเทา “หยุนเทา ใจเย็นก่อนนะ เครื่องสแกนต้องมีปัญหาแน่เลย เดี๋ยวให้พี่สาวนายไปสแกนก่อน”
เย่เชี่ยนพยักหน้าแล้วหยิบบัตรประจำตัวของเธอออกมายื่นให้กับชายชุดสูท
ตุ๊ด! ตุ๊ด!
และครั้งนี้ก็ไม่ต่างอะไรกัน เครื่องส่งเสียงดังขึ้นแล้วตัวอักษรสีแดงขนาดใหญ่สองตัวปรากฏบนหน้าจอว่า : ห้ามเข้า
ให้ตายเถอะ!
เป็นไปได้ไง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ