หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 183

บทที่183 แบบนี้น่าตื่นเต้นมากเลย

แม้ว่าจ้าวหรูเย็นจะกังวลถึงสถานการณ์ของลู่เสี้ยงหยาง แต่ตนเองก็ไม่สามารถช่วยเขาได้ ได้เพียงแต่ปิดตาอย่างไม่เต็มใจ ไม่อาจทนดูลู่เสี้ยงหยางถูกทุบตีได้

ใบหน้าของโจวอานปิติยินดีอย่างยากจะพรรณนาได้ เขาอยากสั่งสอนลู่เสี้ยงหยางมาตั้งนานแล้ว รอที่จะดูจุดจบที่มันถูกจัดการ

“หึ ไอ้ลูกกอก ดูแกยังกล้ากระโดด นี่คือจุดจบของแก” ไป๋จื่อเหาแสยะยิ้มอย่างโหดร้าย แล้วหันไปพูดกับสวียั่นยั่น “ยั่นยั่น เดี๋ยวรอลูกน้องฉันทุบตีเด็กนี่แล้ว เธอก็เข้าไปตบปากมัน”

สวียั่นยั่นตื่นเต้นมาก พยักหน้าไม่หยุด “โอเค”

ตอนที่เข้าไปตบปากลู่เสี้ยงหยาง จะให้ไอ้เด็กนี่เลียรองเท้าของเธอให้สะอาดด้วย

ผู้คนรอบข้างยิ้มเยาะเย้ย ไม่มีใครเห็นใจลู่เสี้ยงหยางแม้แต่คนเดียว ต่างคิดว่าเขาสมควรโดนแล้ว เป็นแค่ไอ้กระจอกคนหนึ่ง กลับคิดที่จะต่อกรกับคนฐานะมั่งมี นั่นคือการทำเกินกำลังตัวเอง ทุบหินด้วยก้อนกรวด

ถึงอย่างนั้นในตอนที่ทุกคนต่างคิดว่าลู่เสี้ยงหยางต้องตายแน่ เสียงที่เย็นเยือกของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นมาจากประตู “ฉันจะดูซิว่าพวกแกใครกล้าทำอะไรเขา”

แม้ว่าเสียงนี้จะไม่ดัง แต่กลับดูเหมือนมีน้ำเสียงสั่งการ ทำให้บอดี้การ์ดทั้งห้าหยุดมือไว้กับที่

แม่งเอ้ย ใครมันรนหาที่ตายอีก?

ไป๋จื่อเหาถูกขัดจังหวะครั้งแล้วครั้งเล่า ค่อนข้างจะไม่พอใจ

แต่ในวินาทีต่อมา เมื่อเขาเห็นผู้หญิงตรงหน้าที่เดินเข้ามา ก็ตัวสั่นอยู่กับที่ ดวงตาเบิกกว้างทันที

ผู้ที่เดินเข้ามาในขณะนี้ คือคุณหนูใหญ่ตระกูลหลิ่วหลิ่วหรูยู่

ในปินเหอ มีตระกูลที่มีอำนาจและชื่อเสียงมากมาย แต่ในบรรดาเหล่าเศรษฐีนั้น มีสี่ตระกูลที่ยิ่งใหญ่มากที่สุด ถูกเรียกว่าสี่ตระกูลใหญ่แห่งปินเหอ

บังเอิญว่า ตระกูลหลิ่วก็เป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่

แม่งเอ้ย หรือว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลหลิ่วรู้จักไอ้โง่นี่?

ไป๋จื่อเหาเริ่มมีความกล้าน้อยลงเรื่อยๆ ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นการต่อยตีในวันนี้เขาก็ได้เพียงปล่อยไป

ทันใดนั้นดวงตาของสวียั่นยั่นก็หดลงเหลือเท่ารูเข็ม รู้สึกได้ถึงสิ่งผิดปกติ

โจวอานกับจ้าวหรูเย็นสบตากัน ต่างเห็นความงุนงงอยู่ในแววตาของกันและกัน

ไม่นาน หลิ่วหรูยู่ก็มาถึงข้างกายลู่เสี้ยงหยาง เห็นเพียงเธอกระพริบตา แล้วพูดกับลู่เสี้ยงหยางอย่างให้เกียรติ “คุณลู่ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”

ฉากนี้เหมือนกับแฟนคลับตัวน้อยได้พบกับไอดอล

อะไร?

ทำไมเป็นแบบนี้?

แม่งเอ้ย นี่มันเป็นข่าวใหญ่ของปินเหอ!

ชั่วขณะหนึ่ง คนไม่น้อยในล็อบบี้ทั้งหมดต่างตาพร่า คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลหลิ่วจะมาให้ความเคารพไอ้กระจอกนี่ได้ยังไง?

ถึงอย่างนั้นสิ่งถัดไปที่ทำให้ผู้คนรอบข้างเหล่านี้ยิ่งประหลาดใจมากขึ้นคือ การเผชิญหน้าของลู่เสี้ยงหยางต่อความเคารพของหลิ่วหรูยู่ เป็นเพียงแค่การส่งเสียงอืมเท่านั้น

เชี้ยอะไรเนี่ย!

เป็นแบบนี้ได้ไง?

สวียั่นยั่นกับไป๋จื่อเหารู้สึกเพียงว่าสมองมีเลือดคั่งอย่างรวดเร็ว อีกนิดก็จะเป็นลมไปแล้ว คนกระจอกอย่างลู่เสี้ยงหยาง มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดแบบนี้กับคุณหนูใหญ่ตระกูลหลิ่วได้ยังไง?

แววตาของโจวอานมีความโกรธแค้นขุ่นเคือง กลอกลูกตาไปมาอย่างรวดเร็ว วินาทีถัดมาก็คิดอะไรได้ ทันใดนั้นก็ตบต้นขา แล้วพูดกับจ้าวหรูเย็นอย่างเปรี้ยวปากว่า “ฉันรู้แล้ว ดูท่าไอ้แมงดาอย่างเขา ปีนขึ้นไปหาคุณหนูใหญ่ตระกูลหลิ่ว ทองก้อนกับลูกประคำมรกตครั้งที่แล้วเกรงว่าก็คงยืมมาจากคุณหนูใหญ่ตระกูลหลิ่ว หึ นี่เป็นความกล้าของมัน มิน่าเมื่อกี้มันกล้าต่อปากต่อคำ คุณไป๋ไม่เห็นมันในสายตาเลย”

จ้าวหรูเย็นรู้สึกเศร้าใจและขมขื่น ลู่เสี้ยงหยางเป็นลูกเขยตระกูลเย่ไม่ใช่หรอ? ทำไมตอนนี้มาคบกับคุณหนูใหญ่ตระกูลหลิ่วแล้วล่ะ