หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 195

บทที่ 195 ดอกเบี้ยสูงเสียดฟ้า

ลู่เสี้ยงหยางไม่เข้าใจเมื่อได้ยินคำพูดของชายมีหนวด ครอบครัวของชิวรั่วหานไม่ได้ลำบากเรื่องเงินทอง บริษัทชิวเจียงหั้วแม่ของเธอมีมูลค่าในตลาดมากกว่า 1 พันล้าน ตามหลักการแล้ว ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องยืมเงินดอกเบี้ยสูงนอกระบบ สรุปแล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น?

"ดูเหมือนว่าหลังจากเรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว เราต้องคุยกับชิวรั่วหานให้รู้เรื่องแล้ว" ลู่เสี้ยงหยางคิดในใจ

ในขณะเดียวกัน ชายที่มีหนวดก็ค่อนข้างใจร้อน ถามชิวรั่วหานว่า "คุณจะจ่ายเงินคืนหรือว่าใช้คืนด้วยร่างกาย?"

ชิวรั่วหานขนพองอยู่พักหนึ่ง คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดอย่างหมดหนทาง "ฉันจะจ่ายเงินคืนให้"

"ดี ถ้ามีสำนึกตั้งแต่แรก เราก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลามาตามคุณมากนัก" ชายมีหนวดแสยะยิ้มแล้วพูดว่า "รวมต้นทบดอก ทั้งหมด 5 ล้าน บัตรเครดิตหรือเงินสด?"

"อะไรนะ ห้าล้าน?" ชิวรั่วหานอ้าปากค้างด้วยความตกใจ "คุณเป็นโจรหรือไง เห็นได้ชัดว่าฉันยืมเงินจากคุณเพียง 500,000 หยวนคุณคิดเงิน 5 ล้านหยวนได้อย่างไร"

ชายมีหนวดกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "โง่หรือเปล่า ยืมเงินโดยไม่คิดดอกเบี้ยเหรอ 500,000 หยวนของคุณผ่านมาหนึ่งเดือนแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาต้องคืนเงินต้นและดอกเบี้ยแล้ว"

ใบหน้าของชิวรั่วหานขึ้นสีเข้มด้วยความโกรธ เธอพูดว่า "คุณเป็นเงินกู้นอกระบบ ผิดกฎหมาย เชื่อมั้ยว่าฉันจะโทรแจ้งตำรวจ"

โทรแจ้งตำรวจ?

ชายมีหนวดเยาะเย้ย "เอาสิ แต่คุณต้องแน่ใจนะว่าพี่น้องของเราจะไม่ทำอะไรคุณก่อนที่ตำรวจจะมาถึงน่ะ?"

ทันทีที่สิ้นเสียง เขาก็แลบลิ้นออกมาและเลียริมฝีปาก ท่าทางเขาดูหิวกระหายมาก

ลูกน้องที่ติดตามเขามาทุกคนก็ต่างดูชั่วร้าย แต่ละคนค่อยๆเช็ดเท้า แทบจะอดใจสัมผัสชิวรั่วหานไม่ไหว

ชิวรั่วหานไม่กล้าพูดอะไรอีก แต่สีหน้าของเขาดูไม่ดีเลย เธอรู้ว่าเงินกู้ที่เธอยืมมานั้นเป็นหลุมดำและชำระคืนหมดชัดเจน

จู่ๆลู่เสี้ยงหยางก็พูดแทรกขึ้นมาว่า "ไม่ใช่ เงินต้น 500,000 หยวนเดือนนึงจะต้องเสียดอกเบี้ย 5 ล้านหยวน อัตราดอกเบี้ยของคุณสูงมากเกินที่ควร"

ชายมีเครายิ้มอย่างหม่นหมอง กล่าวว่า "ในเมื่อคิดว่าอัตราดอกเบี้ยของเราสูง แล้วทำไมเราถึงยังยืมเงินจากเราล่ะ พวกเราทุกคนต่างก็เป็นจิวยี่ทำอุบายเฆี่ยนอุยกาย คนนึงเต็มใจให้อีกคนเต็มใจยืม ตอนนี้ใช้เงินฉันไปแล้วกลับมาบอกว่าดอกเบี้ยสูงไป แม่งหมายความว่ายังไง? จะเล่นแง่เหรอ?”

ลู่เสี้ยงหยางส่ายหัวและพูดว่า "ฉันไม่เคยเล่นแง่"

"โอเค ไม่เล่นแง่ก็ดี งั้นยังพอคุยกันได้" ชายมีหนวดยื่นมือมาสะกิดหน้าอกของลู่เสี้ยงหยางและพูดทีละคำ "ถ้าอย่างนั้นบอกฉันหน่อยว่าเงินนี้ควรจะจ่ายคืนไหม"

ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้าและกล่าวว่า "แน่นอนว่าควรจะต้องจ่ายคืน"

อะไรนะ?

ทันทีที่เขาพูดประโยคนี้ ชิวรั่วหานก็มองลู่เสี้ยงหยางด้วยความตกตะลึง

ผู้ชายคนนี้พูดอะไร ควรจ่ายคืนเหรอ? คืนพ่อมึงสิ

ทำตัวให้แข็งขืนหน่อยได้ไหม ไม่ใช่พูดไม่กี่คำก็กลัวคนพวกนี้หัวหดแล้ว

ตอนนี้เธอเสียใจที่ขอให้ลู่เสี้ยงหยางเข้ามาปกป้อง ผู้ชายคนนี้ขี้ขลาด เห็นๆว่าคนของตัวเองแต่เขากลับเข้าข้างอีกฝ่าย

"ได้เลย ลู่เสี้ยงหยาง คุณมีเงิน ดังนั้นคุณก็จ่ายคืน 5 ล้านเองแล้วกัน" ชิวรั่วหานกัดฟันเรียกชื่อของลู่เสี้ยงหยางและไม่เรียกเขาว่าพี่เขยอีกต่อไป

ลู่เสี้ยงหยางส่ายหัว พูดว่า "ฉันไม่มีเงิน ฉันจะจ่ายคืนได้อย่างไร"

"... " ชิวรั่วหานพูดไม่ออก ไม่มีเงินแล้วยังกล้าคุยโวแบบนั้นอีก