หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 214

บทที่ 214 คุณไม่ใช่คนซื่อสัตย์

ลู่เสี้ยงหยางที่นั่งอยู่ข้างๆ เมื่อเห็นซุนเซียงเซียงสีหน้าตกใจจึงรู้ว่าต้องเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแน่นอน จากนั้นเขาขมวดถาม “เกิดอะไรขึ้น”

ซุนเซียงเซียงวางสายลงแล้วเริ่มเล่าเรื่องที่ผู้ช่วยเพิ่งบอกกับเธอให้ลู่เสี้ยงหยางฟัง

ลู่เสี้ยงหยางฟังอย่างเงียบๆ ไม่พูดสักคำ สีหน้าของเขาเริ่มเคร่งเครียด โรงงานผลิตหยูเม่ยหยินกรุ๊ปของเราจะถูกสั่งรื้อถอน!

ถ้าถึงขั้นนั้นจริงๆ แม้ว่าวันนี้หยูเม่ยหยินกรุ๊ปจะได้เปรียบในการตลาดก็ไร้ประโยชน์อยู่ดี

เพราะอนาคตต้องแพ้ให้กับชิงเหอกรุ๊ปอีกครั้งอย่างแน่นอน

“ท่านประธานจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดีคะ ไม่ว่ากรณีใดโรงงานของเราจะถูกสั่งปิดไม่ได้นะคะ ไม่เช่นนั้นหยูเม่ยหยินกรุ๊ปของเราต้องเสียหายอย่างหนักแน่เลย” ซุนเซียงเซียงพูดอย่างกังวล

ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างใจเย็น “ไม่ต้องห่วงหรอก มีผมอยู่ทั้งคน ผมจัดการเรื่องนี้ได้”

“ค่ะ ท่านประธาน งั้นหนูไปทำงานก่อนนะคะ” ซุนเซียงเซียงออกจากออฟฟิศไป

ทันทีที่เธอออกไป ลู่เสี้ยงหยางก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาช่างกวนหยู้ผู้ช่วยของเขาในหอการค้า

เขาจะให้ช่างกวนหยู้ติดต่อกับกรมโยธาธิการและผังเมืองในนามของหอการค้าเพื่อถามถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นนี้

หลังจากที่มอบหมายงานเสร็จ ลู่เสี้ยงหยางก็ออกจากหยูเม่ยหยินกรุ๊ปแล้วไปที่กองถ่ายกาลเวลาที่บากบั่นเพื่อเตรียมพร้อมถ่ายทำละครต่อ

จนถึงฟ้ามืด ลู่เสี้ยงหยางและทีมงานกองถ่ายก็รับประทานอาหารร่วมกัน

ซูเยียนรันในฐานะนางเอกนั่งอยู่ข้างๆ ลู่เสี้ยงหยางด้วยความรู้สึกที่มีความสุขและสบายใจอย่างอธิบายไม่ได้

……

ในเวลาเดียวกัน

ณ สถานีตำรวจปินเหอที่ยังอยู่ในความวุ่นวาย

ในบริเวณห้องกักขัง มีเพียงกลิ่นหอมจางๆ ตามด้วยเจ้าหน้าที่ตำรวจที่อยู่เวรล้มสลบลงไปทีละคน

จากนั้นไม่นานก็มีร่างเงาคนสีดำเดินผ่านระเบียงทางเดินอย่างรวดเร็ว

เมื่อเดินไปถึงสุดทางเดิน เขาได้ไขประตูห้องกักขังออก

ในห้องกักขังนี้คือหลินเสี่ยวโปที่เพิ่งมีเรื่องกับลู่เสี้ยงหยางมาก่อนหน้านี้

หลังจากที่หลินเสี่ยวโปถูกนำตัวกลับไปยังสถานีตำรวจ เขาก็ถูกสอบปากคำและถูกควบคุมตัวไว้ชั่วคราว เมื่อสรุปพยานหลักฐานเสร็จแล้ว ทางตำรวจก็จะส่งมอบตัวเขาให้กับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อพิจารณาคดีและตัดสินโทษ

ณ เวลานี้ เมื่อหลินเสี่ยวโปเห็นร่างเงาคนสีดำที่เดินเข้ามาก็รีบกระโดดขึ้นมาจากเตียงด้วยความดีใจและพูดว่า “คุณมาช่วยผมใช่ไหม?”

เมื่อพูดจบ หลินเสี่ยวโปตั้งใจสังเกตคนในร่างเงาสีดำนั้นอย่างละเอียด แต่ทั้งร่างของเขาห่อหุ้มด้วยชุดสีดำสนิท ซึ่งมองไม่ออกว่าเขาคือใคร

แต่ดวงตาของเขานั้นช่างงดงามและลึกลับเหลือเกิน เธอน่าจะเป็นผู้หญิง

เสียงที่เย็นชาอย่างที่สุดได้ดังขึ้นจากปากของคนในชุดดำ “ฉันมาเพื่อส่งคุณ”

ว่าไงนะ?

ส่งผม?

หลินเสี่ยวโปเริ่มตระหนักว่าสถานการณ์เริ่มไม่ปกติ เขาจึงพยายามจะตะโกนขอความช่วยเหลือ

แต่เขายังไม่มีโอกาสได้ตะโกน ทันใดนั้นคนในชุดดำก็ใช้มีดสั้นอันแหลมคมที่ไม่รู้ว่านำมาจากไหนปาดเข้าที่ตัวเขา

ตามด้วยเลือดที่กระเซ็นออกมา ศีรษะของหลินเสี่ยวโปหลุดออกจากคอแล้วตกลงไปบนพื้น

หลังจากสังหารหลินเสี่ยวโปแล้ว คำในชุดดำเดินออกจากห้องกักขังโดยไม่มีความลังเลใดๆ

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจที่มาเปลี่ยนกะก็เห็นเพื่อนร่วมงานเป็นลมสลบอยู่บนพื้น เขาจึงรีบตรวจสอบห้องขังและพบว่าหลินเสี่ยวโปถูกฆ่าไปแล้ว จากนั้นก็รีบรายงานสถานการณ์ให้หัวหน้าทันที

และทันทีที่ได้รับรายงานนั้น เบื่องบนก็แตกตื่นกันไปหมด

ทีมอาชญากรรมได้มาถึงที่เกิดเหตุในเวลาที่สั้นที่สุด หัวหน้าทีมหวังเสว่ขมวดคิ้วแล้วตรวจสอบรายละเอียดซ้ำๆ

เมื่อยิ่งตรวจสอบเธอก็ยิ่งสงสัยว่าคดีการฆาตกรรมในวันนี้ไม่ต่างอะไรกับการฆาตกรรมตัดศีรษะเมื่อหลายวันก่อน และฆาตกรต้องเป็นคนเดียวกันแน่นอน

......

หลังจากที่ลู่เสี้ยงหยางรับประทานอาหารกับพนักงานในกองถ่ายเสร็จ เขาก็ตรงกลับบ้านทันที